«Η επικίνδυνη πλοκή των πραγμάτων»: Ενας παντρεμένος μεγαλοαστός που αντιμετωπίζει προβλήματα επικοινωνίας με τη σύζυγό του βιώνει μια αστραπιαία ερωτική περιπέτεια με μια επίσης μεγαλοαστή γοητευτική άγνωστη στη μαγευτική εξοχή της Τοσκάνης. «Equilibrium»: Ενας διαφημιστής που υποφέρει από τις «χαρές του στρες» μιλά στον ψυχαναλυτή του για ένα ερωτικό όνειρο που τον ταλαιπωρεί. «Το χέρι»: Ενας κινέζος ράφτης παρακολουθεί την πτώση μιας πόρνης για την οποία τρέφει ένα ανεκπλήρωτο πάθος.
Αποτελούμενο από τρεις αυτόνομες ιστορίες που σκηνοθετούν ο ίδιος ο Αντονιόνι, ο Στίβεν Σόντερμπεργκ (ο αδύναμος κρίκος) και ο Γουόνγκ Καρ-Βάι και οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με σκίτσα του ιταλού σχεδιαστή Λορέντζο Ματότι, το «Eros» είναι ένας “νομιμόφρων” φόρος τιμής στον 92χρονο Αντονιόνι, που περιστρέφεται γύρω από τον έρωτα και τις παθολογικές όψεις του (αν υποθέσουμε ότι ο έρωτας έχει και μη παθολογικές όψεις). Είναι ακόμα μια ταινία που ξεχωρίζει στη φετινή διανομή, χωρίς όμως να καταφέρνει να εκπληρώσει τις -ίσως υπέρμετρες- προσδοκίες που εύλογα έχει δημιουργήσει. Η παραδοσιακή και εντέλει συμβατική προσέγγιση του έρωτα ως φετίχ και στα τρία αυτά έργα λειτουργεί ως πράξη αυτο-επιβεβαίωσης για τους σκηνοθέτες και πέραν της οπτικοακουστικής τέρψης δεν επιδιώκει να μας προβληματίσει. Είναι ο σήμερα παράλυτος και περιορισμένος εξαιτίας της ασθένειάς του Αντονιόνι αυτός που τελικά σχεδόν διασώζει το εγχείρημα, ακόμα κι αν δεν είναι εδώ και χρόνια σε θέση να σκηνοθετήσει όπως σκηνοθετούσε στις δεκαετίες του ’60 και του ’70…
Ε.Γ.
