Στη νέα του ταινία ο Χρήστος Βούπουρας, εκτός από τη σκηνοθεσία, υπογράφει και το σενάριο μαζί με τον Γιώργο Κόρρα και τη Βασιλική Ηλιοπούλου. Βούπουρας και Κόρρας έχουν συνυπογράψει ως κινηματογραφικό δίδυμο τις ταινίες «Λιποτάκτης» (1988) και «Μιρουπάφσιμ» (1997), ενώ ο Βούπουρας έχει σκηνοθετήσει το ντοκιμαντέρ «Ο Χορός των Αλόγων» (2001).
Οι πρωταγωνιστές είναι εφτά πρόσωπα που ψάχνουν να βρουν το βηματισμό τους σε μια πόλη χάος. Ο Πέτρος, αρχαιολόγος, γνωρίζει τρεις νεότερούς του μουσικούς και προσπαθεί να τους βοηθήσει. Ταυτόχρονα, συνάπτει ερωτική σχέση με έναν άραβα μετανάστη, ο οποίος του αναστατώνει τη ζωή. Στην ιστορία εμπλέκεται ένας αστυνομικός που κυνηγά μετανάστες και πλάθει μια δική του φαντασιακή πραγματικότητα, ένας διευθυντής τράπεζας που θεωρεί ότι το χρήμα ελέγχει τα πάντα κι ένας έλληνας μετανάστης που επιστρέφει στην πατρίδα. Ολοι οι ήρωες μοιάζουν χαμένοι μέσα στις απαιτήσεις μιας δαιδαλώδους πόλης. Δε θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι πρωταγωνίστρια είναι η Αθήνα, αλλά στο πρόσωπό της ίσως και κάθε δυτική μεγαλούπολη.
Ο Βούπουρας επιλέγει να κάνει την ταινία ασπρόμαυρη, δίνοντάς της έτσι έναν τόνο μελαγχολικό που της ταιριάζει. Χρώμα προσθέτει μόνο στο τελευταίο πλάνο, θέλοντας να τονίσει τη μετάβαση του πρωταγωνιστή του σε μια άλλη πραγματικότητα. Η ταινία αποτελεί άλλο ένα δείγμα του ανθρωποκεντρικού σινεμά που ο σκηνοθέτης υπηρετεί, θίγοντας σειρά ζητημάτων, όπως η μοναξιά, οι κοινωνικές αντιθέσεις, οι οικογενειακές σχέσεις, η ξενοφοβία, η ανάγκη για επικοινωνία, η αποδοχή του «άλλου» κτλ. Ο Βούπουρας καταφέρνει, με χαμηλό προφίλ, επιμονή στη λεπτομέρεια και βαθιά διεισδυτικότητα, να προβάλει πλευρές της γκρίζας καθημερινής ζωής της χαώδους πόλης.
Ελένη Π.
