Επιτυχημένος σκηνοθέτης του Μπόλιγουντ και κατόπιν του Χόλιγουντ, ο Σ. Καπούρ μετά την «Elizabeth» του 1998, που αναφερόταν στην πρώτη περίοδο της βασιλείας της Ελισάβετ της Α’, σκηνοθετεί τώρα τη χρυσή περίοδο της διακυβέρνησής της, περίοδο που σημαδεύτηκε από σημαντικά γεγονότα, όπως η πλήρης ρήξη με τον παπισμό και η ίδρυση της Αγγλικανικής Εκκλησίας, η καθιέρωση κάποιου είδους ελευθερίας συνείδησης για τους υπηκόους της, η πρώιμη βιομηχανική ανάπτυξη, οι πρώτες αποικίες στην Β. Αμερική, η κυριαρχία στις θάλασσες και η νίκη επί της Ισπανίας, η οποία άνοιξε το δρόμο για την παντοκρατορία της βρετανικής αυτοκρατορίας.
Φυσικά, η ταινία, αποβλέποντας στο να προσφέρει στο ευρύ αδαές κοινό ένα εύπεπτο θέαμα, παραβλέπει τις ουσιαστικές ιστορικές πτυχές της περιόδου 1573-1603, στην οποία αναφέρεται, και επικεντρώνεται στον πλατωνικό έρωτα της Ελισάβετ και του σερ Ουόλτερ Ράιλι, στη διαμάχη της με τον Φίλιππο της Ισπανίας, στη συνωμοσία του τελευταίου με την Μαρία Στιούαρτ και την εκτέλεσή της το 1577. Πέραν, λοιπόν, μιας εντυπωσιακής υπερπαραγωγής, ο θεατής πραγματικά δεν έχει να κερδίσει τίποτα, βλέποντας μια ταινία που δεν αναπλάθει καν με ακρίβεια και επάρκεια το κοινωνικό και ιστορικό πλαίσιο της εποχής.
Ελένη Σταματίου
