Ο Γκαβίνο παρακολουθεί το μάθημά του κανονικά στο σχολείο, όταν ξαφνικά ο πατέρας του μπαίνει μέσα και με τη βία τον παίρνει από το μάθημα και τον πάει στο βουνό, όπου θα μείνει για δεκατέσσερα χρόνια, μέχρι τα είκοσί του, απομονωμένος, τσοπάνος στα πρόβατα της οικογένειάς του. Οταν μεγαλώσει και μορφωθεί, ο Γκαβίνο θ’ αψηφήσει τον πατέρα του, θα σπουδάσει και θα γίνει ένας διακεκριμένος επιστήμονας.
Ταινία βραβευμένη που πρωτοπαίχτηκε το 1977 και στηρίζεται στην αληθινή ιστορία του Γκαβίνο Λέντα, έτσι όπως αυτή αποτυπώνεται στο βιβλίο-αυτοβιογραφία του.
Μ’ αυτή την ταινία οι αδερφοί Ταβιάνι κάνουν ένα σχόλιο για την πατριαρχική δομή οικογενειών στα χωριά της Σαρδηνίας, δομών που επιβάλλονται με τη σκληρότητα, τη βία και το φόβο και καθορίζουν με τρόπο απόλυτο –τουλάχιστον για την εποχή εκείνη– τη ζωή πολλών ανθρώπων.
Ταινία με μεγάλη ένταση καθώς από τη μια έχουμε τη μεγαλειώδη και τυραννική φιγούρα του πατέρα-αφέντη, που έχει το δικαίωμα να δέρνει, να προσβάλλει, να εκθέτει τον Γκαβίνο, ακόμα και όταν αυτός μεγαλώνει, και από την άλλη έχουμε την αδύναμη και υπάκουη φιγούρα του νεαρού Γκαβίνο. Τα πράγματα ανατρέπονται, όταν ο νεαρός θα μορφωθεί και θα βρει τη δύναμη ν’ αμφισβητήσει και τελικά να νικήσει τον πατέρα του. Φυσικά, πίσω από τον πατέρα-αφέντη κρύβεται μια οπισθοδρομική κοινωνία που παράγει και στηρίζει τη στάση του.
Πρόκειται για μία εξαιρετική ταινία που κρατά το θεατή καθηλωμένο, όχι τόσο με την περίπλοκη δράση της όσο με το βάρος που έχουν οι σκηνές της, βάρος και συναισθηματικό αλλά και συμβολικό.
Ελένη Π.
