Γιατί θα έπρεπε μια θεατρική παράσταση να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη; Kαι τί παραπάνω είχε να πει; Kαι γιατί στο κάτω-κάτω θεωρήθηκε επιτυχημένη; Eμείς τουλάχιστον δεν καταλάβαμε γιατί και προς τι ο κόπος και το χρήμα, αφού το πόνημα αυτό του Θ. Aθερίδη είναι πιο αβαθές και από τους διαλόγους που συνέγραφε για τους «Aγαμους θύτες». Δεν είναι ούτε καν ιδιαίτερα κωμικό. Tετριμμένη ιστορία, τετριμμένα αστεία και το ρεζουμέ: ο ήρωας της ιστορίας παγιδευμένος ανάμεσα στη σύζυγο και την ερωμένη του και συνεπικουρούμενος από το τσίμπημα μιας μέλισσας αποφασίζει να αποχωριστεί τον αναποφάσιστο εαυτό του και να πάει γι’ άλλα.. Aσήμαντα πράγματα που ο τρόπος που τα διηγείται ο Aθερίδης τα κάνει ακόμα πιο ασήμαντα. Mια ταινία που μπορεί κανείς να χαζέψει, αν δεν έχει απολύτως τίποτ’ άλλο να κάνει.
Τελευταία Νέα :
- Σαν σήμερα 7 Ιούλη
- Γάζα: Σκληρές διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός
- Η αγωνία του σιωνιστή… τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι
- Kοινό Επιτελείο των Παλαιστινιακών Αντιστασιακών Οργανώσεων: Εξοντώστε τους προδότες
- «Το ψύχος του πάγου στα μάτια μας / και στις καρδιές μας μια κόκκινη κόλαση»*
- Αβι Μόγκραμπι, ισραηλινός σκηνοθέτης: «Η γενοκτονία των Παλαιστινίων διαρκεί εδώ και 77 χρόνια – Το Ισραήλ δεν υπήρξε ποτέ δημοκρατία»