Εδώ και μερικές μέρες, γιγαντιαία αμερικάνικα σκάφη ξεφορτώνουν ελικόπτερα, τεθωρακισμένα, οχήματα μεταφοράς και κάθε είδους οπλισμό στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τμήμα του οποίου έχει μετατραπεί σε αμερικάνικη στρατιωτική βάση. Στα «πετσωμένα» ΜΜΕ διαβάζουμε τίτλους όπως: «Αλεξανδρούπολη: ο εφιάλτης του Ερντογάν», «Αλεξανδρούπολη: η πόλη που φοβίζει την Αγκυρα».
Οι εξοπλισμοί που ξεφορτώνουν οι Αμερικάνοι, όμως, δεν πρόκειται να μείνουν εκεί. Θα προωθηθούν στην Ανατολική Ευρώπη, στα Βαλκάνια και στη Μαύρη Θάλασσα, στη γραμμή αντιπαράθεσης του αμερικανονατοϊκού με το ρωσικό ιμπεριαλισμό. Και στη Θράκη να παρέμεναν, βέβαια, γιατί να τρομάξουν τον Ερντογάν; Μέλος του ΝΑΤΟ δεν είναι η Τουρκία; Εκτός αν δεχτούμε τον βλακώδη υπαινιγμό, ότι η Τουρκία είναι έτοιμη να κάνει στρατιωτική εισβολή από τον Εβρο και οι Αμερικάνοι της χαλάνε τα σχέδια.
Παλιά, την περίοδο του λεγόμενου «ψυχρού πολέμου», οι αμερικανονατοϊκές βάσεις στη χώρα μας δικαιολογούνταν στο όνομα του «από Βορράν κινδύνου». Από τότε που αυτός ο κατασκευασμένος κίνδυνος εξέλιπε, μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του παλινορθωμένου καπιταλισμού και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, οι αμερικάνικες βάσεις δικαιολογούνται στο όνομα της «συγκράτησης του τουρκικού κινδύνου». Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παρακαλούσε δημόσια τους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, διά στόματος Καμμένου, να φτιάξουν αεροπορική βάση στην Κάρπαθο. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιπρότεινε τη Σκύρο. Οι Αμερικάνοι δεν είχαν στο σχεδιασμό τους ούτε την Κάρπαθο ούτε τη Σκύρο. Εστησαν τις νέες βάσεις τους στο Στεφανοβίκειο και στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης. Οχι για να μη δυσαρεστήσουν την Τουρκία, αλλά γιατί αυτές είναι οι ιδανικότερες θέσεις βάσει του δικού τους σχεδιασμού, που δεν «βλέπει» προς Ανατολάς αλλά προς Βορράν.
Τι μένει; Η μετατροπή της χώρας μας σε μια τεράστια στρατιωτική βάση των Αμερικανών, που εξυπηρετεί τον ψυχροπολεμικό ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία, που δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να γίνει και «θερμός».
Και μέσα στους πανηγυρισμούς για την «απόβαση» των Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη (πρόκειται για κατάντια που δείχνει και τη σημαντική υποχώρηση των αντιιμπεριαλιστικών διαθέσεων του λαού μας, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους), ο υπουργός Αμυνας Παναγιωτόπουλος επέλεξε τη διαδικτυακή εκπομπή της Τρέμη για να ρίξει τη… ρουκέτα: «Εξετάζουμε αυτή τη στιγμή την αποστολή ενός μικρού αριθμού στελεχών» στο Σαχέλ (υποσαχάρια Αφρική). Για να διευκρινίσει στο καπάκι: «Δεν πρόκειται για στρατιωτικούς συμβούλους, τέτοιους έχουμε ήδη στην περιοχή, πρόκειται για μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, μάχιμα».
Είναι η άμεση ανταπόκριση στις απαιτήσεις της γαλλοελληνικής «αμυντικής» συμφωνίας που προβλέπει «συμμετοχή σε κοινές αναπτύξεις δυνάμεων ή αναπτύξεις σε θέατρα επιχειρήσεων προς υποστήριξη κοινών συμφερόντων, όπως, για παράδειγμα, τις υπό γαλλική διοίκηση επιχειρήσεις στο Σαχέλ».
Κι αφού έπεσε η «ρουκέτα» Παναγιωτόπουλου και φτιάχτηκε το κλίμα, ακολούθησε διάψευση… επιβεβαίωσης από «πηγές του υπουργείου Αμυνας: «Το ζήτημα τελεί υπό εξέταση από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες» και δεν έχει παρθαί απόφαση ακόμα!
