Ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να αναλώσει μεγάλο μέρος του «πολιτικού του κεφαλαίου» στην υπόθεση Θάνου. Δεν ξέρουμε, ούτε μπορούμε να εκτιμήσουμε αυτή τη στιγμή, αν έκανε κάποια άξια λόγου πολιτική ζημιά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη (η Θάνου δεν είναι δα και δημοφιλές πρόσωπο), κατάφερε όμως να ταυτιστεί με μια φιλόδοξη πρώην δικαστικό, η οποία του είχε δημιουργήσει προβλήματα και άλλη φορά, όταν προσπαθούσε να βάλει την κυβέρνηση Τσίπρα να παραβιάσει ωμά το Σύνταγμα, ώστε να παραμείνει η ίδια στην προεδρία του Αρείου Πάγου και μετά το συνταγματικά θεσπισμένο ανώτατο όριο ηλικίας.
Στην υπόθεση αυτή περισσεύει, βέβαια, η υποκρισία και από τις δύο πλευρές. Η ΝΔ ήθελε να ξεφορτωθεί τη Θάνου από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Δεν είναι μόνο ο Μαρινάκης που το απαιτούσε (η Θάνου είχε ανοίξει φάκελο για το πρακτορείο διανομής Τύπου ΑΡΓΟΣ, που το ελέγχει ο Μαρινάκης). Η Θάνου θα μπορούσε ν' ανοίξει «θέματα» για καπιταλιστές που συνδέονται με τη ΝΔ και να μπλοκάρει διάφορες υποθέσεις. Επρεπε, λοιπόν, να την εκπαραθυρώσουν και να βάλουν εκεί δικούς τους έμπιστους ανθρώπους. Τυπικά δεν μπορούσαν να το κάνουν, γιατί -όπως επεσήμανε και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, επικαλούμενο απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του 2014- υπάρχει «υποχρέωση σεβασμού της θητείας των αρχών ελέγχου μέχρι τη λήξη της και του μη πρόωρου τερματισμού της παρά μόνον κατόπιν των κανόνων και των εγγυήσεων της εφαρμοστέας νομοθεσίας, με εξαίρεση σπουδαίο και αντικειμενικά εξακριβώσιμο λόγο».
Στην πολιτική αντιπαράθεση, όμως, κάτι τέτοια είναι λεπτομέρειες. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατήρτισε και ψήφισε με συνοπτικές διαδικασίες ρύθμιση που προβλέπει ότι δεν μπορούν να είναι μέλη «ανεξάρτητων» Αρχών όσοι έχουν υπηρετήσει σε πολιτικά γραφεία μελών της κυβέρνησης. Ετσι, η Θάνου που είχε χρηματίσει επικεφαλής του νομικού γραφείου του Τσίπρα, εκπαραθυρώθηκε με «σπουδαίο και αντικειμενικά εξακριβώσιμο λόγο»! Εστω και αν η ρύθμιση που προβλέπει αυτόν το λόγο εφαρμόστηκε αναδρομικά. Ο Μητσοτάκης εκμεταλλεύτηκε τον αέρα που ακόμα έχει ως φρέσκια κυβέρνηση, το όχι καλό όνομα που έχει η Θάνου και τη θερινή ραστώνη, για να καθαρίσει αμέσως αυτό το πρόβλημα που είχε. Κι έβαλε στη θέση της Θάνου δικούς του, οι οποίοι όμως δεν είχαν μέχρι τώρα πολιτευθεί ενεργά με τη ΝΔ, για να 'χει να λέει ότι έβαλε… πραγματικά ανεξάρτητους.
Βέβαια, ανάμεσα σ' εκείνους που διόρισε ήταν και η κόρη του αντιπροέδρου του ΣτΕ Α. Ράντου, στο οποίο ΣτΕ έχει προσφύγει η Θάνου, ζητώντας την ακύρωση της διαπιστωτικής πράξης με την οποία η κυβέρνηση την έδιωξε (η ίδια αρνήθηκε πεισματικά να παραιτηθεί). Η κυβερνητική απάντηση στις σχετικές κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί ένα στέλεχος όπως η Ράντου, επειδή ο πατέρας της τυχαίνει να είναι αντιπρόεδρος στο ΣτΕ που θα κρίνει την προσφυγή της Θάνου. Τυπικά αυτό ισχύει, όμως στο σημείο αυτό θα πρέπει να θυμίσουμε ότι ο Ράντος κατάφερε συντριπτικό πλήγμα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν κατάφερε να συγκεντρώσει πλειοψηφία δικαστών του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματικό το νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες. Κι αυτό, μολονότι προηγουμένως οι συριζαίοι προσπάθησαν να τον αδρανοποιήσουν, με την υπόθεση των περιβόητων ροζ e-mail για τη σχέση του με παντρεμένη δικαστίνα, μαθήτριά του στην Εθνική Σχολή Δικαστικών Λειτουργών. Οταν η υπόθεση Ράντου έφτασε στο Ανώτατο Πειθαρχικό Συμβούλιο, ο νόμος Παππά αποτελούσε ήδη παρελθόν. Σύμφωνα με όσα διέρρευσαν τότε, η Θάνου αρχικά τοποθετήθηκε απαξιωτικά για τον Ράντο, στη συνέχεια όμως, καθώς κανένα άλλο μέλος δε συντάχθηκε μαζί της, συμφώνησε με τους υπόλοιπους και όλοι μαζί απάλλαξαν τον Ράντο από την κατηγορία ότι διέπραξε πειθαρχικό παράπτωμα εντός και εκτός υπηρεσίας που θίγει το κύρος του και το κύρος της Δικαιοσύνης. Πολλές σκέψεις μπορεί να γίνουν, λοιπόν, όχι για τη διάθεση του Ράντου απέναντι στη Θάνου (αυτή είναι δεδομένη), αλλά για την ικανότητά του να κάνει «λόμπινγκ» εντός του ΣτΕ.
Οι συριζαίοι, από την άλλη, που υπερασπίστηκαν τη Θάνου με νύχια και με δόντια (μέχρι και επιστολή στην Επίτροπο Ανταγωνισμού έστειλαν, ενώ ο Παπαδημούλης έχει υποβάλει τρεις Ερωτήσεις στην Κομισιόν, με την τρίτη Ερώτηση να αφορά τον διορισμό της Ράντου και της οικογενειακής της σχέσης με τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ), είναι εξίσου υποκριτές με τη ΝΔ. Ποιον μπορούν να πείσουν ότι η Θάνου είναι ανεξάρτητο πρόσωπο; Ακόμα και αν ο διορισμός της από τον ΣΥΡΙΖΑ στην ηγεσία του Αρείου Πάγου καλύπτεται από την πάγια θεσμική υποκρισία, η τοποθέτησή της ως επικεφαλής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού, αμέσως μόλις αποχώρησε από τον Αρειο Πάγο, λόγω ορίου ηλικίας, έδειξε ότι πρόκειται για άτομο απόλυτα συνδεδεμένο με τον ΣΥΡΙΖΑ (πότε συνδέθηκε και μέσα από ποια κανάλια δεν έχει καμιά σημασία).
Εχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με μια εξουσιαστική σύγκρουση για τον έλεγχο μηχανισμών του κράτους, τους οποίους -κατά τα άλλα- παρουσιάζουν ως ανεξάρτητους!
