Οταν οι δρόμοι των γαλλικών πόλεων δονούνται από το σύνθημα «Ολάντ, Βαλς, προδότες του λαού», ο γάλλος πρόεδρος έχει έναν παραπάνω λόγο να αποδεχτεί το αίτημα του Τσίπρα για μια ακόμα συνάντηση (τη δεύτερη σ’ ένα μήνα) και να βγει στα σκαλιά του προεδρικού μεγάρου για να τον αγκαλιάσει και να τον ασπαστεί. Ο Τσίπρας έχει ακόμα κάποια πέραση στη Γαλλία και οι επικοινωνιολόγοι του Ελιζέ εκτιμούν ότι κάποιες φωτογραφίες του Ολάντ με τον «αριστερό» έλληνα πρωθυπουργό μπορούν να βάλουν κάποιες φωτεινές ψηφίδες στην καταρρακωμένη εικόνα του.
Ο Τσίπρας, από την άλλη, θέλει να δείξει στον ελληνικό λαό ότι κάνει «πολιτική διαπραγμάτευση», έχοντας βάλει την τρόικα στο ψυγείο. Το είχε κάνει και πέρυσι και τα αποτελέσματα της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» είναι γνωστά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, καθώς φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Πολιτική διαπραγμάτευση δε γίνεται. Αν γινόταν, θα γινόταν με τη Μέρκελ και όχι με τον ξεπεσμένο (απ' όλες τις απόψεις) Ολάντ. Ο δρόμος προς το Βερολίνο, όμως, παρέμεινε κλειστός για τον Τσίπρα, που περιορίστηκε σ' ένα γεύμα με τον πάντα πρόθυμο Σουλτς στις Βρυξέλλες. Ούτε καν με τον Γιούνκερ που προφανώς αποφεύγει να εμπλακεί, βλέποντας πως πρόκειται για καραγκιοζιλίκι. «Το γεύμα με τον Σουλτς πήγε πολύ καλά», διεμήνυσαν οι γελοίοι προπαγανδιστές του Μαξίμου. Θα εννοούσαν προφανώς το… μενού. Γιατί κατά τα άλλα ο Σουλτς δεν παίζει κανένα ρόλο, ούτε στη γερμανική ούτε στην ευρωζωνική πολιτική. Το Ευρωκοινοβούλιο δεν αντιπροσωπεύεται καν στο κουαρτέτο. Εχει απλώς μια Επιτροπή που κάνει ταξίδια και… ενημερώνεται.
Ο Ολάντ δέχτηκε τον Τσίπρα καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους. Βγήκαν θερμές φωτογραφίες, όμως δηλώσεις δεν έγιναν. Ούτε άτυπη ενημέρωση έγινε από το Ελιζέ, όπως συνηθίζεται. Ετσι, έμεινε μόνο το καθιερωμένο non paper του Μαξίμου, που μιλούσε για εξαιρετικά καλή συνάντηση, κατά την οποία ο γάλλος πρόεδρος έδειξε να κατανοεί πλήρως τις ελληνικές θέσεις. Και γιατί να μην τις κατανοήσει; Τζάμπα είναι αυτού του τύπου η κατανόηση. Συμφώνησε κιόλας με τον Τσίπρα -πάντα σύμφωνα με το Μαξίμου- ότι η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει την επόμενη εβδομάδα. Υπάρχει μήπως κανείς που δεν συμφωνεί σ' αυτό; Ολοι θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση. «Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάδα είναι καθυστερήσεις, συμφωνούμε με την κυβέρνηση σε αυτό», δήλωσε με νόημα η Λαγκάρντ. Και συμπλήρωσε: «Ζητάμε ρεαλιστικά μέτρα καθώς και υλοποιήσιμες μεταρρυθμίσεις»!
Το ελληνικό ζήτημα έχει ακόμα πολλή δουλειά, διεμήνυσαν την ίδια μέρα από την Ουάσινγκτον, όπου συναντήθηκαν, ο Τζακ Λιου με τον Μισέλ Σαπέν! «Υπάρχει ακόμα δρόμος να καλυφθεί μέχρι την ολοκλήρωση της αξιολόγησης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Λιου. Ολ' αυτά σημαίνουν ότι η ευθύνη δεν επιρρίπτεται στο ΔΝΤ, που κατά τους Τσιπροκαμμένους βάζει προσκόμματα και καθυστερεί, αλλά στην ελληνική πλευρά!