Στις 23 Μάρτη, με απόφαση του δικαστικού συμβουλίου Βόλου, αποφυλακίστηκε ο νεοναζιστής Ηλιόπουλος, πρώην βουλευτής του εθνικοσοσιαλιστικού μορφώματος, καταδικασμένος σε κάθειρξη επτά ετών για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση.
Ο Ηλιόπουλος ήταν από τους πρώτους νεοναζιστές εγκληματίες που μεταφέρθηκε σε αγροτική φυλακή. Και το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου, που αποφυλάκισε τον Ηλιόπουλο αμέσως μόλις συμπλήρωσε τα 3/5 (συνυπολογίζοντας τα μεροκάματα), είναι αυτό που πραξικοπηματικά έκοβε τις άδειες του Δημήτρη Κουφοντίνα, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του ακόμα και την αναιρετική απόφαση του Αρείου Πάγου.
Ο Ηλιόπουλος είχε υποβάλει δύο αιτήσεις αποφυλάκισης στο Πενταμελές Εφετείο Αναστολών και απορρίφθηκαν και οι δύο. Προσπάθησε να παραστήσει τον ψόφιο κοριό, ισχυριζόμενος ψευδώς ότι αποχώρησε από τη ΧΑ και δεν συμμετέχει σε κανένα πολιτικό χώρο. Αποκαλύψαμε, όμως, όλα τα στοιχεία για τη δράση του ως ηγετικού στελέχους του νεοναζιστικού μορφώματος του Λαγού ΕΛΑΣΥΝ, στο οποίο ανήκει και ο πεθερός του και η σύζυγός του, η οποία είναι ακόμη και σήμερα η πρώτη διαπιστευμένη βοηθός του Λαγού στο Ευρωκοινοβούλιο, από το οποίο και πληρώνεται.
Βρέθηκε, όμως, το δικαστικό συμβούλιο του Βόλου να τον αποφυλακίσει, για να εμφανιστεί στη δίκη σαν… μη επικίνδυνος. Ισως υπάρξουν και άλλες τέτοιες αποφυλακίσεις μέχρι να ξεκινήσει η δίκη της νεοναζιστικής συμμορίας σε δεύτερο βαθμό στις 15 Ιούνη.
Στόχος είναι να καλλιεργηθεί ένα κλίμα, μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα που θα υποβιβάζει την επικινδυνότητα του εθνικοσοσιαλιστικού φαινομένου και θα τείνει να στενέψει την ίδια την έννοια της εγκληματικής οργάνωσης. Δηλαδή, να στηρίξει τον ισχυρισμό ότι η εγκληματική οργάνωση ήταν ο Ρουπακιάς και κάποιοι άλλοι στη Νίκαια και όχι η ΧΑ ως εθνικοσοσιαλιστικό μόρφωμα που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το έγκλημα, δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς αυτό.
Αυτός ο σχεδιασμός έχει ως στόχο να βγάλει λάδι τον φιρερίσκο και τα ηγετικά στελέχη, που καταδικάστηκαν για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, και τους βουλευτές που καταδικάστηκαν μόνο για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, και να ρίξει στα μαλακά την πλειοψηφία των μελών των ταγμάτων εφόδου.
Ετσι, θα ξεπλυθεί ο ίδιος ο νεοναζισμός ως πολιτική ιδεολογία σύμφυτη με το έγκλημα. Οι προκλητικές αποφυλακίσεις εγκληματιών όπως ο «ό,τι κινείται σφάζεται» Πατέλης (αυτός ξαναγύρισε στη φυλακή με απόφαση του Αρείου Πάγου) και ο Τσακανίκας και πιο πρόσφατα ο Γρέγος, είναι μέρος αυτού του σχεδιασμού, στον οποίο εντάσσεται και η αποφυλάκιση του Ηλιόπουλου με τα 3/5.
Οταν πρόκειται για αγωνιστές του αντάρτικου πόλης, η αστική Δικαιοσύνη δε διστάζει να κουρελιάσει τον ίδιο τον πυρήνα του Ποινικού Δικαίου της αστικής δημοκρατίας, για να τους αρνηθεί στοιχειώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην κανονική άδεια και το δικαίωμα της έκτισης της ποινής σε αγροτική φυλακή (περίπτωση Δημήτρη Κουφοντίνα, για τον οποίο ψήφισαν ad hoc νόμο). Κι όταν συμπληρώσουν όλες τις προϋποθέσεις για υφ’ όρον απόλυση, αρνούνται να τους αποφυλακίσουν, προβάλλοντας τον προκλητικό ισχυρισμό ότι παραμένουν αμετανόητοι και επικίνδυνοι (ακόμα κι όταν πρόκειται για τον ολικά ανάπηρο Σάββα Ξηρό).
Αντίθετα, στους νεοναζιστές εγκληματίες επεφύλαξε ποινές-χάδι στον πρώτο βαθμό και τους αποφυλακίζει προτού καν ξεκινήσει η δίκη σε δεύτερο βαθμό, παρεμβαίνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο –εμμέσως πλην σαφώς- στην ίδια τη δίκη, με τη δημιουργία ευνοϊκού για τους νεοναζιστές κλίματος.
Το αντιφασιστικό κίνημα οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι τα πράγματα στο δεύτερο βαθμό θα είναι πιο δύσκολα. Δεν θα απαιτηθεί μόνο η μάχη μέσα στο δικαστήριο στο υψηλότερο νομικό επίπεδο, αλλά και η συνεχής μαχητική παρουσία έξω από το δικαστήριο, στους δρόμους του αντιφασιστικού αγώνα.
