Εμπλεος αγανάκτησης κατά των Γερμανών που ακύρωσαν την αγορά με «λίζινγκ» των γαλλικών φρεγατών, ο Μανώλης Κοττάκης (γνωστός για την αφοσίωσή του στον καραμανλισμό, αλλά και στα νάματα της «πατριωτικής Δεξιάς») έγραψε στη «δημοκρατία»: «Αγνωστο παραμένει για την ώρα ποιοι έκαναν τη διαρροή για την προμήθεια που θα θωράκιζε την άμυνά μας. Αλλά αυτοί που την έκαναν, όποιας εθνικότητας κι αν είναι, ελληνικής ή αλλοδαπής, είναι βέβαιο ότι δεν ενδιαφέρονταν για τα συμφέροντα της άμυνας της χώρας, αλλά για τα συμφέροντα των εμπόρων όπλων. Λυπηρό, βεβαίως, αλλά δεν έχουμε σταματήσει να εντυπωσιαζόμαστε πλέον… Αυτή είναι η Ελλάς. Δεύτερον, θα καταλάβουμε ότι ούτε η Ευρώπη άλλαξε μυαλά στα ελληνικά χρόνια των Μνημονίων. Ενα τμήμα του συστήματός της παραμένει, δυστυχώς, εξίσου διεφθαρμένο με το ελληνικό. Ο,τι μας έκαναν το 2001 για να ενταχθούμε στην ΟΝΕ μάς το κάνουν και σήμερα, από την ανάποδη. Το 2001 πληρώσαμε πανάκριβα διόδια ένταξης στην ΟΝΕ, υποχρεωθέντες να παραγγείλουμε εξοπλισμούς αξίας 15-20 δισ. ευρώ στους Ευρωπαίους εταίρους. Το 2018 υποχρεωνόμαστε να πληρώσουμε διόδια εξόδου από το Μνημόνιο (…) Το 2001 μας έλεγαν: “Θέλετε φθηνά επιτόκια; Αγοράστε αεροπλάνα, φρεγάτες και υποβρύχια“. Το 2018 λένε: “Θέλετε απαλλαγή από τα Μνημόνια, καθαρή έξοδο στις αγορές και ελάφρυνση χρέους; Ξηλωθείτε! Αγοράστε πάλι μαχητικά, φρεγάτες, ό,τι υπάρχει, όσο αντέχετε“. Και, επειδή ο κουμπαράς είναι μικρός -και για τους μεσάζοντες, βεβαίως βεβαίως-, τα χτυπήματα γίνονται ελεύθερα. Και το κυριότερο; Απροκάλυπτα. Για να καταλάβουμε το είδος των εμμονών που κατατρέχουν τους πιστωτές μας, αρκεί να θυμίσουμε ότι και στις πλέον δύσκολες στιγμές για την εκτέλεση των Μνημονίων, τις στιγμές που κόβονταν μισθοί και συντάξεις, η τρόικα απαιτούσε και επιτύγχανε την αποπληρωμή των χρεών προς τις εταιρίες εξοπλισμών. Τόσο χυδαίοι! (…) Ενώ η χώρα υποτίθεται ότι οδεύει προς τη λήξη των Μνημονίων, καλείται να πληρώσει τους γαλλογερμανικούς εμφυλίους για τα όπλα. Τα δε κέρδη που διακρατούσε η ΕΚΤ από τη διαπραγμάτευση των ομολόγων της κάποιοι τα απαιτούν ως “καπάρο“ για να δώσουν καλύτερη λύση για το χρέος».
Γίνονται αυτά τα πράγματα; Παραγγελίες πανάκριβων εξοπλιστικών συστημάτων ως αντίτιμο για την ένταξη στην ΟΝΕ το 2001 και για τη νέα αναδιάρθρωση του χρέους το 2018;
Ο πρόεδρος, υπουργός και συγκυβερνήτης Πάνος Καμμένος, πάντως, δεν κατατρύχεται από τέτοια προβλήματα. Δική του δουλειά είναι να φέρει σε πέρας τα εξοπλιστικά προγράμματα, ειδικά εκείνα για τα οποία έχει προσωπικό ενδιαφέρον. Μόλις, λοιπόν, έκλεισε η «δουλειά» με τα F-16, μετά από μια νυχτερινή σαββατιάτικη σύσκεψη του ΚΥΣΕΑ, έσπευσε να ανακοινώσει τα «καλά νέα» από το Twitter: «Το ΚΥΣΕΑ ενέκρινε ομόφωνα το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 σε VIPER μετά την αποδοχή κατ´ αρχήν από την Αμερικανική πλευρά του προγράμματος πληρωμών βάση του εγκεκριμένου προϋπολογισμού του ΥΕΘΑ. Μια μεγάλη ημέρα για την ΠΑ»!
Τη συμφωνία χαιρέτισε μέσω Twitter και ο πρέσβης Πάιατ (αποδεικνύεται πολύ… μιλητικός), που απένειμε τα εύσημα στον Τσίπρα, αλλά και ο αρμόδιος τομεάρχης της ΝΔ Β. Κικίλιας. Οι απανωτές συναντήσεις του Πάιατ με τον Μητσοτάκη έφεραν αποτέλεσμα. Μπορεί τον περασμένο Οκτώβρη η ΝΔ να εξέφραζε επιφυλάξεις για το οικονομικό σκέλος της συμφωνίας, όμως όλα ένα παζάρι είναι. Η ΝΔ «πείστηκε» από τους Αμερικανούς ν' αφήσει εκτός πολιτικής αντιπαράθεσης τα εξοπλιστικά προγράμματα. Τα αμερικάνικα, φυσικά, για τα ευρωπαϊκά μπορεί να λέει ό,τι θέλει.
Αντιλαμβάνεστε, βέβαια, πως είναι κουτό να αναφερθεί κανείς στο οικονομικό σκέλος, έτσι όπως το παρουσιάζει (μέσω διαρροών) η κυβέρνηση. Για τις δόσεις, που έπρεπε να είναι εντός των πλαισίων ανοχής του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, αλλά δεν ήθελαν οι Αμερικάνοι, οι οποίοι αναγκάστηκαν να κάνουν πίσω μετά από τη σθεναρή στάση της κυβέρνησης (και προσωπικά του Καμμένου). Ξέρουμε πολύ καλά ότι το εμπόριο όπλων έχει μόνο σκοτεινές πλευρές. Οσα ανακοινώνονται δημόσια δεν έχουν και μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Ομως, και την επίσημη εκδοχή να πάρουμε, 1,1 δισ. ευρώ προστέθηκαν στην καμπούρα του ελληνικού λαού, που θα τα πληρώσει μέσω του κρατικού προϋπολογισμού. Τώρα που ξεκίνησαν οι «χοντρές» αγορές οπλικών συστημάτων (μέχρι τώρα γινόταν περισσότερο συντήρηση, με συμβόλαια μικρότερων ποσών), σειρά έχει το παζάρι με τους γερμανούς και τους γάλλους ιμπεριαλιστές, που απαιτούν το δικό τους μερίδιο, όπως γίνεται παραδοσιακά.
