Αρκεί να θέσουμε ένα απλό ερώτημα, για να αντιληφθούμε τη μεθόδευση. Αφού η δικαστική έρευνα για πέντε πολιτικά πρόσωπα (Σαμαρά, Γεωργιάδη, Αβραμόπουλο, Στουρνάρα, Σαλμά) συνεχίζεται και πολύ σύντομα (μπορεί και μέσα στον Απρίλη, όπως διαρρέει η εισαγγελία Διαφθοράς) θα έχει ολοκληρωθεί, γιατί η Τουλουπάκη δεν περίμενε να ολοκληρώσει την έρευνα για τους πάντες και μετά να απευθυνθεί στη Βουλή ζητώντας άρση ασυλίας για όσους κρίνει υπόπτους, ενώ παράλληλα θα έθετε στο αρχείο τις υποθέσεις όσων έκρινε αθώους; Ποιος λόγος επέβαλε το πέντε-πέντε (πέντε ολοκληρωμένες υποθέσεις με έναν ύποπτο και τέσσερις αθώους και πέντε εκκρεμείς υποθέσεις);
Είναι φανερό ότι αυτή η επιλογή-κουρελού υπαγορεύτηκε από πολιτικούς λόγους. Πέρασαν σχεδόν τρεις μήνες από τότε που άρχισαν οι διαρροές για την ολοκλήρωση της εισαγγελικής έρευνας και τις επικείμενες κινήσεις της Τουλουπάκη (με υπόπτους και αθώους), όμως «φως» δε φαινόταν. Στο μεταξύ, η αντιπολίτευση βρήκε την ευκαιρία να ρίξει στην πολιτική πιάτσα μπόλικο Πετσίτη (με σος Ξεπαπαδέα τις τελευταίες μέρες) και να πάρει αυτή κεφάλι στη σκανδαλολογία. Επρεπε να γίνει κάποια κίνηση με τη Novartis, για να πάρει την πρωτοβουλία πάλι η κυβέρνηση. Μπορούμε να φανταστούμε τη σκηνή, με την υφισταμένη να λέει ότι δεν είναι ακόμα έτοιμη για όλους και με τον μέντορά της να απαιτεί «στείλε ό,τι έχεις και κράτα τα υπόλοιπα σε εκκρεμότητα».
Ετσι και έγινε. Η δικογραφία ολοκληρώνεται σε δυο δόσεις. Και η πρώτη δόση συνέπεσε -όλως τυχαίως!- με τη φιέστα του Γαλατσίου για την «προοδευτική συμμαχία». Οπως -όλως τυχαίως!- ο μοναδικός μέχρι στιγμής ύποπτος είναι ο Λοβέρδος. Ο πιο φανατικός υποστηρικτής της κυβερνητικής συνεργασίας ΝΔ-ΚΙΝΑΛ και ταυτόχρονα αδύνατος κρίκος, καθώς δε διαθέτει δική του (άξια λόγου) ομάδα, ούτε συνδέεται με το «παλιό ΠΑΣΟΚ». Αν αναλογιστούμε ότι με την ίδια δικαστική απόφαση βγαίνουν αθώες περιστερές ο Βενιζέλος με τον Κουτρουμάνη, δημιουργείται το έδαφος για να λειτουργήσει το δόγμα «δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά».
«Εγινε η αρχή και έπεται η συνέχεια… Δικαιοσύνη και Δικαίωση!», βρυχήθηκε από το facebook ο Πολάκης. Ποια θα είναι η συνέχεια; Θα υπάρξει κάποιος ακόμα ύποπτος από την πεντάδα των «μετέωρων»; Ισως. Οταν όμως βιάζεται να το προεξοφλήσει ο Πολάκης (όπως είχε κάνει και παλαιότερα, μιλώντας για κάποιους που πιάστηκαν στα πράσα και αναγκάστηκαν να μετατραπούν σε μάρτυρες κατηγορίας), τότε επιβεβαιώνει πως ο δικαστικός χειρισμός είναι απόλυτα ελεγχόμενος από την κυβέρνηση.
Δηλαδή δεν υπάρχει σκάνδαλο με ανάμιξη πολιτικών προσώπων; Φυσικά και υπάρχει. Και είναι διαχρονικό. Μέχρι σήμερα κρατάει (αλήθεια, μήπως μπορούν οι συριζαίοι να μας πουν πόσο έριξαν την τιμή στα πανάκριβα αντικαρκινικά φάρμακα της Novartis και άλλων εταιριών;). Αυτό το σκάνδαλο, όμως, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε κάθαρση. Και γιατί τα ίχνη έχουν καθαριστεί και γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση για κάθαρση. Δεν έχουμε διαδικασία κάθαρσης, αλλά σκανδαλολογία με εργαλειοποίηση των ποινικών διαδικασιών.
Δείτε την εξέλιξη. Η Τουλουπάκη καλεί ως ύποπτο τον Λοβέρδο για παθητική δωροδοκία. Η ίδια, όμως, είχε στείλει τη δικογραφία στη Βουλή κρίνοντας ότι η Βουλή είναι αποκλειστικά αρμόδια για το συγκεκριμένο αδίκημα. Δηλαδή, τότε έκρινε ότι το αδίκημα ήταν αρμοδιότητας Βουλής, ενώ τώρα κρίνει ότι είναι αρμοδιότητας τακτικής Δικαιοσύνης. Ερμηνείες αλά καρτ! Η Βουλή (δηλαδή η πλειοψηφία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) έστησε μεν επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης, αλλά δεν μπήκε στην ουσία. Εστειλε την υπόθεση στην Εισαγγελία. Για ποιο λόγο; Για να μην αναγκαστεί, υποτίθεται, να διαπιστώσει παραγραφή. Μα την παραγραφή θα τη διαπιστώσει οποιοδήποτε δικαστικό συμβούλιο επιληφθεί. Το αδίκημα της δωροδοκίας έχει παραγραφεί. Υπάρχει ήδη νομολογία για την υπόθεση Τσοχατζόπουλου, ο οποίος παραπέμφθηκε για ξέπλυμα χρήματος (αδίκημα για το οποίο δε βρήκαν τίποτα στην υπόθεση Novartis). Αυτό, όμως, είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει τους συριζαίους. Πολιτικό κέρδος θέλουν να βγάλουν και τίποτ' άλλο.
Αν η «προανακριτική» της Βουλής έμπαινε στην ουσία, δε θα έβρισκε τίποτα διαφορετικό απ' αυτά που βρήκε η Τουλουπάκη. Γιατί, λοιπόν, δεν έκαναν την προανακριτική διαδικασία στη Βουλή, όπου θα μπορούσαν να βγουν τουλάχιστον κάποια πολιτικά συμπεράσματα για το πώς δουλεύει το κύκλωμα, αλλά την έστειλαν στην Τουλουπάκη; Αν την έκαναν στη Βουλή, θα έπρεπε να καλέσουν τους προστατευόμενους μάρτυρες, οι οποίοι θα «βογγούσαν» υπό την πίεση των έμπειρων νομικών της αντιπολίτευσης. Και ό,τι θα λεγόταν στην «προανακριτική» θα έβγαινε αμέσως στον Τύπο «με το νι και με το σίγμα», με αποτέλεσμα η αντιπολίτευση να αποδομεί την κατηγορία κάθε μέρα, με τη βοήθεια των φιλικών της ΜΜΕ. Αντίθετα, τα εισαγγελικά γραφεία -όταν το θέλουν- είναι στεγανά. Αυτή τη στεγανοποίηση επεδίωκαν όταν έστελναν την υπόθεση στην Τουλουπάκη. Κατά τα άλλα, από ποινική άποψη δεν αλλάζει τίποτα. Τα στοιχεία που επικαλείται η Τουλουπάκη θα μπορούσε να τα έχει ή να τα βρει και η Βουλή, η οποία διαθέτει νομικούς κλάσεις ανώτερους από την Τουλουπάκη.
Η αντιπολίτευση ουρλιάζει πιο δυνατά από πριν για σκευωρία, χρησιμοποιώντας και το γεγονός ότι αθωώθηκαν ήδη τέσσερις από τους παραπεμφθέντες. Και θυμίζει τη δήλωση Παπαγγελόπουλου ότι πρόκειται για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους». Ο Λοβέρδος, όπως αναμενόταν, ακολούθησε την τακτική «η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση». Πήρε και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ. Στους βουλευτές που τον πλαισίωναν στη συνέντευξη Τύπου, όμως, δεν βρισκόταν και ο Βενιζέλος. Στη δε δήλωση που έκανε ο τελευταίος μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας στη Βουλή, αναφέρθηκε στην «πιο μεγάλη και την πιο κακοφτιαγμένη πολιτική σκευωρία των τελευταίων δεκαετιών», η οποία «αποτελεί προσβολή του πολιτεύματος», αλλά τη λέξη «Λοβέρδος» δεν την έγραψε. Κι αυτές οι παραλείψεις και οι απουσίες δεν είναι, φυσικά, τυχαίες.
Η ΝΔ, φοβούμενη ότι στον Λοβέρδο μπορεί να προστεθεί και κάποιο δικό της στέλεχος (από τους «μετέωρους»), ανέβασε επίσης τους τόνους, ισχυριζόμενη ότι σκάνδαλο είναι μόνο αυτό που η ίδια αποκαλεί σκευωρία και καταγγέλλοντας ότι «στο σκάνδαλο αυτό, ηθελημένα ή μη, φαίνεται να συμπράττουν και δικαστικοί λειτουργοί, οι οποίοι δέχθηκαν να ανακοινώσουν σε… δόσεις το πόρισμά τους για την υπόθεση Novartis, εξυπηρετώντας έτσι τις επικοινωνιακές σκοπιμότητες του Μαξίμου».
Η κυβέρνηση, αφήνοντας έξω την ποινική εξέλιξη, η οποία δεν επιβεβαιώνει το ντόρο που έκανε αρχικά μ' αυτή την υπόθεση (εκτός αν πιστέψουμε ότι «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως ελληνικού κράτους» είναι διακόσια χιλιάρικα που φέρεται ότι πήρε ο Λοβέρδος!), το γύρισε στο… σκληρό ροκ: «Είχαν και έχουν τους λόγους να είναι πανικόβλητοι, καθώς όλος ο λαός γνωρίζει ότι έστηναν δουλειές, ότι έβαζαν χέρι στο δημόσιο χρήμα παρασιτώντας σε βάρος του ελληνικού λαού, ότι υπηρετούσαν και συνεχίζουν να υπηρετούν δουλικά τα επιχειρηματικά συμφέροντα από τα οποία εξαρτώνται». Ετσι θα πάει το πράγμα από τώρα και μετά.