Ποιος ο λόγος να καλέσει ο ηγέτης ενός υποτιθέμενου αριστερού κόμματος που διεκδικεί την εξουσία τους πρεσβευτές των χωρών του λεγόμενου G-20 για να τους μιλήσει; Για να τους ενημερώσει για την εξωτερική πολιτική του κόμματός του και να τους καλέσει «να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στις θέσεις και τις προτάσεις μας, σ΄ αυτές που εμείς διατυπώνουμε, όχι σ΄ αυτές που πολλές φορές στρεβλά μεταφέρουν διάφορα ΜΜΕ»; Αστεία πράγματα. Οι πρεσβείες δεν ενημερώνονται μόνο από τα ΜΜΕ. Οταν έχουν ενδιαφέρον, μπορούν να καταφύγουν στα ίδια τα ντοκουμέντα των κομμάτων. Κι όταν έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον, στέλνουν έναν άνθρωπό τους να μιλήσει με κάποια στελέχη του κόμματος και να πάρει ενημέρωση γι’ αυτά που «γίνονται χωρίς να λέγονται» και γι’ αυτά «που λέγονται χωρίς να γίνονται».
Επομένως, οργάνωσαν απλά μια φιέστα, για να δείξουν ότι αποτελούν πλέον κόμμα εξουσίας που μπορεί ν’ απευθύνεται στους εκπροσώπους των κυβερνήσεων των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη. Βέβαια, οι μεγάλες δυνάμεις (πλην Ρωσίας, για ευνόητους λόγους) δεν έστειλαν τους πρεσβευτές τους, αλλά κάποιους υπάλληλους της πρεσβείας, όμως αυτό ήταν αναμενόμενο. Πρέπει, ακόμη να σημειωθεί, ότι η φιέστα δεν στερούνταν και πολιτικού περιεχόμενου, το οποίο εντοπίζεται στην ομιλία του Τσίπρα. Την ομιλία όπως τη διένειμε το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, διότι η εκδήλωση ήταν κλειστή. Ισως να είχε μεγαλύτερη πολιτική σημασία η συζήτηση που ακολούθησε, όμως κανείς δεν πληροφορήθηκε το ακριβές περιεχόμενό της, γιατί δεν διανεμήθηκαν απομαγνητοφωνημένα πρακτικά. Εμείς δεν πρόκειται να αναπαράξουμε αυτά που τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διέρρευσαν στον αστικό Τύπο. Αναρωτιόμαστε, όμως, ποιος ο λόγος να είναι κλειστή αυτή η εκδήλωση; Θα μείνουμε, λοιπόν, στο κείμενο της ομιλίας Τσίπρα, όπως διανεμήθηκε.
Περίσσεψαν, βέβαια, οι γνωστές αερολογίες περί «νέας πολυδιάστατης ενεργητικά φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής». Αερολογίες που δεν έχουν τίποτα το πρωτότυπο, καθώς επί δεκαετίες τις ακούγαμε από το ανδρεοπαπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ. Με κάτι τέτοιες αερολογίες κατάφερε να εκφυλίσει τα πολιτικά αιτήματα του μεταπολιτευτικού ριζοσπαστισμού. Και βέβαια, έγιναν οι καθιερωμένες κωλοτούμπες. Αρκεί να κάνει κανείς μια σύγκριση της ομιλίας Τσίπρα με το κεφάλαιο της εξωτερικής πολιτικής που παρουσίασε την 1η Ιούνη ο Δρίτσας, στο πλαίσιο της φιέστας για την παρουσίαση του «προγράμματος» του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο πρόγραμμα υποστηρίζουν ότι «σταθερή και αμετάκλητη παραμένει η στρατηγική μας θέση για την ανάγκη να αποδεσμευτούμε από το ΝΑΤΟ», αν και με «επίγνωση των δυσκολιών αυτής της επιδίωξης». Ο Τσίπρας δεν το επανέλαβε ούτε μ’ αυτή τη μορφή. Ξένοι διπλωμάτες δήλωσαν ότι όταν του τέθηκε σχετικό ερώτημα απάντησε πως αυτό δεν αποτελεί κυβερνητικό στόχο, γιατί δε θέλουν ν’ ανοίξουν πολλά μέτωπα. Στην ομιλία Τσίπρα, όμως, δεν υπάρχουν καν αντι-ΝΑΤΟϊκές αιχμές, σαν αυτές που συνηθίζουν να εκφωνούν από τα μπαλκόνια. Και βέβαια, δεν ειπώθηκε λέξη για αποχώρηση των ελληνικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν και άλλα «θερμά» σημεία ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Αυτά ειπώθηκαν στην «Αθηναΐδα» και έγινε προφανές ότι προορίζονται για προεκλογική κατανάλωση. Αλλα λέμε στους «Χαχόλους» και άλλα στους διπλωμάτες των ιμπεριαλιστικών χωρών που τους καλούμε για ενημέρωση και γνωριμία.
Στην «Αθηναΐδα» είπαν ότι θα καταγγείλουν τη συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας με το Ισραήλ. Στο Ζάππειο ο Τσίπρας ξέχασε ν’ αναφέρει οτιδήποτε γι’ αυτό το θέμα. Και βέβαια, δεν υπήρξε οποιαδήποτε αναφορά στο ρόλο της βάσης της Σούδας. Οταν λες ότι θα επιδιώξεις την ειρήνη στη Μέση Ανατολή και ότι είσαι ενάντια σε οποιαδήποτε στρατιωτική επέμβαση, δεν μπορείς να κάνεις το κορόιδο για τη βάση της Σούδας, που αποτελεί στρατηγικής σημασίας βάση για τις αμερικανονατοϊκές επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Δεν μπορείς να κάνεις πως ξέχασες το ρόλο που έπαιξε η Σούδα ως βάση ανεφοδιασμού για την πρόσφατη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη. Οταν έχεις στο ακροατήριό σου, όμως, διπλωμάτες από τις ΗΠΑ και τις άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, κάνεις «γαργάρα» το πιο ουσιαστικό.
Τέλος, στην ομιλία Τσίπρα δεν ειπώθηκε τίποτα περί καταγγελίας του Μνημόνιου. Δόθηκαν απλώς… εξηγήσεις: «Το δικό μας πρόγραμμα δεν είναι πρόγραμμα εξόδου από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, όπως μας κατηγορούν πολλοί αντίπαλοί μας. Αντιθέτως, είναι πρόγραμμα που αποτελεί τον μόνο δρόμο για την έξοδο από την κρίση και τη μετατροπή της Ελλάδας σε ισότιμο και αξιοπρεπή εταίρο στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη. Ενα πρόγραμμα-συμβολή στις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η Ε.Ε. στην κατεύθυνση μιας κοινωνικής και αλληλέγγυας Ευρώπης».
Να μην ξεχάσουμε και τη βασική διευκρίνηση, μη τυχόν και τους περάσει κανείς για… κομμουνιστές: «Και όταν εμείς μιλάμε για σοσιαλισμό, δεν αναφερόμαστε στα κακέκτυπα του παρελθόντος. Εννοούμε έναν σοσιαλισμό του 21ου αιώνα, με δημοκρατία και ελευθερία».
Αφού, λοιπόν, μίλησε σαν «κότα» μπροστά στο ευγενές ακροατήριο των πρέσβεων, ο Τσίπρας φόρεσε τη λεοντή και πορεύτηκε προς την Ελευσίνα, για να εξαπολύσει και πάλι από την προεκλογική εξέδρα τους γνωστούς μύδρους του κατά του σάπιου πολιτικού συστήματος, του βάρβαρου Μνημόνιου, της συντηρητικής Ευρώπης και του νεοφιλελευθερισμού.
