Η υπουργός Γεμιστών και Λοιπών Εδεσμάτων Θεανώ Φωτίου είναι μια sui generis περίπτωση. Παλιά ευρωρεβιζιονίστρια, δε σκαμπάζει και πολλά ούτε από πολιτική ούτε από διοίκηση. Αυτή έχει συνηθίσει να μιλάει όπως μιλούσε τόσα χρόνια στις συντροφιές της. Είδε κομματικό ακροατήριο μπροστά της κι άρχισε να λέει για το πόσο τεμπελχανάδες είναι οι υπάλληλοι στο υπουργείο της και πόσο τη σαμποτάρουν οι διευθυντές. Ετσι, συλλήβδην, χωρίς ονόματα, χωρίς στοιχεία. Αλλο που δεν ήθελε η πρασινογάλαζη συνδικαλιστική γραφειοκρατία του υπουργείου. Της τράβηξε μια ξεγυρισμένη ανακοίνωση και αποφάσισε και κινητοποιήσεις.
Η Θεανώ αντέδρασε σαν… Θεανώ. «Λυπάμαι για τις καταγγελίες της Ομοσπονδίας, η οποία πήρε απόφαση βασιζόμενη σε στοιχεία αποσπασματικά από το διαδίκτυο και δεν θέλησε να συναντηθεί μαζί μου, παρά τη σχετική μου πρόταση, μόλις πληροφορήθηκα την έκτακτη συνεδρίαση του ΔΣ» ανακοίνωσε. Τα θες και τα λες αυτά, μωρή Θεανώ, ή σου ξεφεύγουν; Πρώτα-πρώτα, αποκάλυψες ότι κάποιος ρουφιάνος σε ενημέρωσε ότι η Ομοσπονδία πάει για έκτακτο ΔΣ. Οχι πως δεν τον ήξεραν οι άλλοι, όμως εσύ τους τον έδωσες στο πιάτο. Μετά, έγινες ρόμπα μιλώντας για «στοιχεία αποσπασματικά από το διαδίκτυο», ενώ στο youtube υπάρχει κανονικά η ομιλία σου κι όχι τίποτε αποσπάσματα. Και στο φινάλε έδειξες ότι τους φοβάσαι και απολογείσαι: «Η εμπειρία μου τους 18 μήνες που βρίσκομαι στο υπουργείο και συνεργάζομαι καθημερινά με το προσωπικό των υπηρεσιών της Πρόνοιας είναι ιδιαίτερα θετική και αποδοτική. Αυτή η συνεργασία έχει δώσει και δίνει πολλούς καρπούς». Φοβάται, απολογείται και γλείφει, όμως, μόνον αυτός που έχει λερωμένη τη φωλιά του.
