H σύντομη συζήτηση που έγινε χθες στη Βουλή, κατά την έναρξη της διαδικασίας, επί της τροπολογίας Βορίδη για τα νεοναζιστικά μορφώματα, επιβεβαίωσε πλήρως την πολεμική μας σ’ αυτό το προσχηματικό νομοθέτημα, το οποίο επιτρέπει πλήρη ελευθερία δράσης στα νεοναζιστικά μορφώματα.
Οπως εξηγήσαμε αναλυτικά, η τροπολογία Βορίδη δε θέτει εκτός νόμου τα νεοναζιστικά μορφώματα, τα οποία μπορούν να λειτουργούν κανονικότατα σε κάθε περίπτωση. Δεν απαγορεύει καν τη συμμετοχή σ’ αυτά τα νεοναζιστικά μορφώματα των καταδικασθέντων χρυσαυγιτών (μέχρι να γίνει αμετάκλητη η καταδίκη τους, δηλαδή μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη στο δεύτερο βαθμό και να εκδικαστεί η αναμενόμενη προσφυγή τους στην αναιρετική διαδικασία του Αρείου Πάγου), φτάνει να μεταμφιεστούν σε… απλά μέλη. Σ’ αυτή την περίπτωση, τα νεοναζιστικά μορφώματα θα μπορούν να συμμετέχουν και στις κάθε είδους εκλογές, οι καταδικασθέντες εγκληματίες θα μπορούν να είναι υποψήφιοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, δήμαρχοι, περιφερειάρχες, να μαζεύουν λεφτά με νόμιμο τρόπο και να έχουν ραδιοτηλεοπτική και υπαίθρια προβολή και διαφήμιση.
Σημειώσαμε, επίσης, ότι είναι τέτοια η ξεφτίλα της νομοθετικής παρέμβασης των Μητσοτάκη-Βορίδη, που δεν φρόντισαν να βάλουν ούτε μια αναφορά σε «εν τοις πράγμασι» ηγετικό ρόλο των καταδικασθέντων ηγετικών στελεχών του νεοναζισμού. Ορος που υπάρχει σε άλλες πτυχές του αστικού δικαίου, για να καλύπτει περιπτώσεις που κάποιος δεν έχει τυπικά ένα πόστο, το έχει όμως «εν τοις πράγμασι» (όπως κατεξοχήν θα συμβεί με τους Μιχαλολιάκους, τους Κασιδιάρηδες και τους Λαγούς).
Ετσι, μετά μετά απ’ αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, τα νεοναζιστικά μορφώματα θα λειτουργούν ελεύθερα, αφού οι αστείοι περιορισμοί περιορίζονται μόνο στους καταδικασθέντες, οι οποίοι μάλιστα έχουν απαγόρευση μόνο εάν εμφανίζονται τυπικά ως ηγετικά στελέχη. Θα βάλουν αχυράνθρωπους να εμφανίζονται ως ηγετικά στελέχη και οι ίδιοι θα εμφανίζονται ως… απλά μέλη. Φυσικά, οι ίδιοι θα εξακολουθήσουν να έχουν τη μεγαλύτερη προβολή και να χαράζουν τη γραμμή.
Θα έχουμε έτσι το… παράδοξο, να έχει κριθεί η ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση, η οποία συγκροτήθηκε για να διαπράξει κακουργήματα και πλημμελήματα (αυτό λέει η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων), να έχουν καταδικαστεί τόσοι νεοναζιστές ως μέλη αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, να έχουν καταδικαστεί ηγετικά στελέχη της ως διευθύνοντες την εγκληματική οργάνωση, αλλά αυτή η εγκληματική οργάνωση (και οι δύο παραφυάδες της) να λειτουργεί ανενόχλητα και οι καταδικασμένοι (ακόμα και αυτοί που καταδικάστηκαν για διεύθυνση!) να εξακολουθούν να είναι μέλη της και να μπορούν να είναι και υποψήφιοι για όλα τα αιρετά αξιώματα της αστικής δημοκρατίας.
Μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Βορίδης παραδέχτηκε ότι είναι «στην πραγματικότητα, νεοναζιστικά πολιτικά κόμματα» και συμπλήρωσε κουτοπόνηρα ότι «αν θέλουν να έχουν αυτούς τους ανθρώπους ως αρχηγούς τους, είναι δικό τους πρόβλημα»! Αν τους μεταμφιέσουν σε… απλά μέλη, τίνος πρόβλημα είναι; Σίγουρα όχι του Βορίδη, ο οποίος φρόντισε να δώσει και την… αυθεντική ερμηνεία της ποινικής διαδικασίας σε βάρος των χρυσαυγιτών, ισχυριζόμενος ότι η δίωξη αφορά «τη συγκρότηση και διεύθυνση εγκληματικής οργανώσεως από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής και ορισμένα μέλη της»!
Ποιο είναι το συμπέρασμα απ’ αυτή την τοποθέτηση; Οτι ο νεοναζισμός δεν είναι εξ ορισμού εγκληματικός, αλλά είναι μια… πολιτική ιδεολογία, η οποία δικαιούται πλήρη ελευθερία έκφρασης και δράσης. Δεν είναι η ΧΑ (και τα νεοναζιστικά μορφώματα που προέκυψαν) απ’ αυτήν φορείς εγκληματικής δράσης, αλλά εγκληματική οργάνωση είναι μόνο αυτή που έφτιαξαν οι καταδικασθέντες! Για να το πούμε απλά, σύμφωνα με την τοποθέτηση Βορίδη, η ΧΑ (και οι δύο νεοναζιστικές παραφυάδες της) είναι… νόμιμα πολιτικά κόμματα, εντός των οποίων οι καταδικασθέντες (και μόνον αυτοί) συγκρότησαν μια εγκληματική οργάνωση! Ο δε εγκληματικός χαρακτήρας αίρεται από τη στιγμή που ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης, ο Λαγός και οι υπόλοιποι καταδικασθέντες θα εμφανιστούν ως… απλά μέλη!
Ας σημειωθεί εδώ, ότι η ελληνική νομοθεσία, έτσι όπως συμπληρώνεται με την τροπολογία Βορίδη, είναι πολύ πίσω από τις νομοθεσίες ιμπεριαλιστικών χωρών όπως η Γερμανία, που έχουν απαγορεύσει τη δράση πολλών νεοναζιστικών οργανώσεων. Φυσικά, και η γερμανική νομοθεσία μιλά γενικά για απαγόρευση κομμάτων που «λόγω των σκοπών τους ή της συμπεριφοράς των οπαδών τους τείνουν να βλάψουν ή να ανατρέψουν την φιλελεύθερη δημοκρατική θεμελιώδη τάξη ή να εκθέσουν σε κίνδυνο την υπόσταση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας» (έτσι απαγόρευσαν το ΚPD, τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια), όμως το συνταγματικό δικαστήριο της Καρσλρούης έχει επικυρώσει την απαγόρευση πολλών νεοναζιστικών οργανώσεων.
Με τον Βορίδη έσπευσε να συμφωνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ! «Ετσι μπορούμε πράγματι να στερήσουμε τη δυνατότητα από αυτά τα εγκληματικά στοιχεία να ξαναπαρελάσουν από την πολιτική ζωή του τόπου», είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ραγκούσης! Και συμπλήρωσε: «Εμείς όχι απλώς είμαστε θετικοί, αλλά ήμασταν και επισπεύδοντες να υπάρξει αυτή η τροπολογία», ζητώντας «να προχωρήσει αυτή η ψήφιση, για να κλείσει αυτός ο δρόμος σε αυτά τα εγκληματικά στοιχεία»!
Μιλάμε για αισχρή κοροϊδία του αντιφασιστικού κινήματος, με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ (και οι φυλλάδες του, που τώρα κάνουν μόκο) προσπάθησε να κερδοσκοπήσει πολιτικά. Οσο η ΧΑ ήταν στη Βουλή, είχαμε επισημάνει πολλές φορές ενέργειες του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ, που αβαντάριζαν τους νεοναζιστές, με το τυχοδιωκτικό σκεπτικό ότι η ΧΑ κόβει ψήφους από τη ΝΔ. Ακριβώς το ίδιο τυχοδιωκτικό σκεπτικό επικρατεί και τώρα, με τον ΣΥΡΙΖΑ να χειροκροτεί τη ρύθμιση Βορίδη, λέγοντας ψέματα ότι μ’ αυτή θα κλείσει ο δρόμος σε αυτά τα εγκληματικά στοιχεία, ανακουφισμένος από το γεγονός ότι τα νεοναζιστικά μορφώματα θα εξακολουθούν να δρουν και να συμμετέχουν στις εκλογές, μπας και κόψουν καμιά ψήφο από τη ΝΔ. Αυτός είναι ο «αντιφασισμός» του ΣΥΡΙΖΑ!
Ο Σκανδαλίδης, εκ μέρους του ΚΙΝΑΛ, χαρακτήρισε «θετική την πρωτοβουλία» Βορίδη, δηλώνοντας ότι στη διάρκεια της συνεδρίασης «θα την επεξεργαστούμε λίγο από νομικής και πολιτικής άποψης, αν χρειάζεται κάποια διόρθωση ή κάποια αλλαγή».
«Τα αυτονόητα τα στηρίζουμε», δήλωσε λακωνικά ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος Βελόπουλου.
Ερωτηματικά προκάλεσε η τοποθέτηση του Καραθανασόπουλου του ΚΚΕ, που έριξε το βάρος στη διαδικασία («ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα δεν θα μπορούσε να έρθει με τη μορφή της τροπολογίας, αλλά θα έπρεπε να έρθει και να ακολουθηθεί η κανονική διαδικασία») και όχι στην ουσία. Επεσήμανε ξώφαλτσα ότι «είναι πρόσχημα ότι αντιμετωπίζει τη Χρυσή Αυγή. Επί της ουσίας, μπορεί να μην την αντιμετωπίσει και να κατέβει η Χρυσή Αυγή, αρκεί να μην έχει αυτά τα άτομα στο διευθυντικό της πυρήνα». Και ανέδειξε ως κύριο ζήτημα ότι «επί της ουσίας προσπαθεί να ελέγξει τα καταστατικά, τον τρόπο οργάνωσης και την εκλογή στην ηγεσία των κομμάτων, ποιοι θα μπορούν να την απαρτίζουν, και μάλιστα ο έλεγχος αυτός να είναι στο διηνεκές για το ποινικό τους μητρώο», δηλώνοντας ότι «πολύ φοβούμαστε ότι θα διαμορφωθούν εκτρωματικές διατάξεις με βάση αυτή τη λογική».
Αντί, όμως, να προτείνει νομοθεσία που θα απαγορεύει τα εθνικοσοσιαλιστικά μορφώματα, ζήτησε απλά «να αποσυρθεί η τροπολογία από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο και να συζητηθεί πολύ πιο ολοκληρωμένα και αναλυτικά».
Ποια είναι η ουσία; Οτι η αστική τάξη δε θέλει να τσακίσει τους νεοναζιστές, γιατί τους χρειάζεται ως εφεδρεία. Και για να μην μας κοροϊδεύουν, θα θυμίσουμε για πολλοστή φορά ότι η αστική δημοκρατία ξέρει να αναγνωρίζει τους εχθρούς της, γι’ αυτό και είναι άκρως επιλεκτική.
Το 1947, το αστικό καθεστώς, με κυβέρνηση του Κέντρου μάλιστα, δε δίστασε να απαγορεύσει τη λειτουργία του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και όλων των κομμάτων ή οργανώσεων που το ίδιο το καθεστώς θα έκρινε ότι συνεργάζονται με το ΚΚΕ ή έχουν τις ίδιες ιδέες. Ο Αναγκαστικός Νόμος 509/1947 (τον παραθέσαμε για να τον διαβάσουν όσοι και όσες ενδιαφέρονται), που ψήφισε η κυβέρνηση Σοφούλη στις 27 Δεκέμβρη του 1947, παρέμεινε σε ισχύ 27 ολόκληρα χρόνια (καταργήθηκε μετά την πτώση της χούντας, τον Σεπτέμβρη του 1974, με το ΝΔ 59/1974). Αυτός ο νόμος, με τον οποίο τέθηκε στην παρανομία το επαναστατικό ΚΚΕ και στάλθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις εξορίες και στις φυλακές χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες, διατηρήθηκε αλώβητος 25 χρόνια μετά το τέλος του εμφύλιου πολέμου, από τα οποία μόνον εφτά ήταν τα χρόνια της χούντας. Τα υπόλοιπα 18 χρόνια ήταν χρόνια κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Αλλο επαναστατικό ΚΚΕ και ΕΑΜ, όμως, και άλλο ναζιφασισμός. Να θυμίσουμε με την ευκαιρία και το «Ιδιώνυμο» του Βενιζέλου (Ν. 4229/1929), που επίσης έθεσε στην παρανομία τους κομμουνιστές. Οταν κεντρώοι πολιτικοί (Παπαναστασίου, Καφαντάρης) διαφώνησαν και ζήτησαν από τον Βενιζέλο να διώκονται όχι μόνο οι κομμουνιστές αλλά και οι φασίστες (για ξεκάρφωμα), ο Βενιζέλος αρνήθηκε!
Ο φασισμός είναι σάρκα από τη σάρκα της αστικής τάξης, είναι η πιο ακραία, επιθετική, δολοφονική έκφραση της αστικής πολιτικής, γι’ αυτό και οι αστοί δε θέλουν το ξεπάτωμά του, αλλά την περιχαράκωσή του σε πλαίσια που καθορίζει η πολιτική σκοπιμότητα κάθε περιόδου.
Φυσικά και θα προσπαθούμε να εξαντλήσουμε κάθε νόμιμο περιθώριο μέσα στο αστικό καθεστώς για να πλήξουμε τους φασίστες. Ποτέ όμως δε θα ξεχάσουμε ότι αυτά τα περιθώρια είναι περιορισμένα και ότι ο αγώνας για το τσάκισμα του φασισμού είναι υπόθεση του λαϊκού κινήματος.