Πιεζόμενος από την «ανανεωτική» μερίδα του κόμματός του ο Αλαβάνος συνάντησε τελικά τον Γιωργάκη, την επαύριο των προκλητικών δηλώσεων Πάγκαλου, που χαρακτήρισε τον ΣΥΝ (και τον Περισσό) «άκρα αριστερά» και τον κατηγόρησε ότι καλεί σε… «κατάλυση της δημοκρατίας». Συναντήθηκε με τον Γιωργάκη, χωρίς να απαιτήσει καν καταδίκη των δηλώσεων Πάγκαλου. Αρκέστηκε στη χλιαρή διαφοροποίηση που έκανε ο Ευθυμίου (και όχι ο ίδιος ο Γιωργάκης), ο οποίος δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ θεωρεί πως όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα κινούνται εντός του πλαισίου της δημοκρατίας.
Εχουν συνηθίσει εκεί στον ΣΥΝ να γίνονται ρόμπες. Αλλωστε, αυτός είναι ο ρόλος της συμπληρωματικής δύναμης του συστήματος, η πολιτική της οποίας καθορίζεται από την αγωνία μη τυχόν και βρεθεί εκτός Βουλής (υπάρχει, βλέπετε, εκείνο το καταραμένο όριο του 3%).
Ομως, η συνάντηση Αλαβάνου-Γιωργάκη, ειδικά αυτή τη στιγμή, δεν στερείται γενικότερου πολιτικού ενδιαφέροντος. Ο ΣΥΝ προσφέρει στο ΠΑΣΟΚ δημοκρατική νομιμοποίηση, σε μια περίοδο που το τελευταίο έχει στηρίξει όλα τα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης για την Παιδεία και στα πανεπιστήμια μεγάλο κομμάτι της νεολαίας του στρέφεται ενάντια στις καταλήψεις και ψηφίζει μαζί με τη ΔΑΠ (χαρακτηριστικά τα όσα έγιναν αυτή τη βδομάδα στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και αλλού).
Γιωργάκης και Αλαβάνος εξέφρασαν την ανησυχία τους για την «εκτροπή της ΝΔ από δημοκρατικές μεθόδους και μεθόδους σεβασμού της νεολαίας» (sic!) και μετά ο Γιωργάκης, με όλη του την άνεση, ζήτησε… «ανοιχτά πανεπιστήμια» και -φυσικά- όχι κατάργηση του νόμου-πλαισίου.
