«Βρισκόμαστε σε μία στιγμή που στην κοινωνία βράζουν τα πράγματα, υπάρχει αίσθηση αδικίας, απελπισίας, απογοήτευσης. Αν θέλουμε ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις και όχι αναμπουμπούλα, ας αποφύγουμε ακρότητες, όπως πολίτες να δέρνονται μεταξύ τους. Ο πιο ομαλός δρόμος είναι ένας οδικός χάρτης που θα μας οδηγήσει σε εκλογές το συντομότερο δυνατόν». Αυτά δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης στο «Ράδιο 9» (31.1011). Πριν βιαστείτε να πείτε ότι αυτός είναι «δεξιός», μπείτε στον κόπο να δείτε τη συνέντευξη που έδωσε ο Τσίπρας στην τηλεόραση του Alter, την ίδια μέρα. Εκλινε τις λέξεις «κοινωνική συνοχή» σε όλες τις πτώσεις. Κατήγγειλε τον Παπανδρέου για ανευθυνότητα η οποία οδηγεί σε κίνδυνο διασάλευσης της κοινωνικής συνοχής.
Τι είναι, όμως, η κοινωνική συνοχή; Είναι ένας εύηχος τρόπος για να περιγράψουν οι αστοί την κοινωνική υποταγή. Την υποταγή των εργαζόμενων στο κεφάλαιο. Την υποταγή της κοινωνίας στην αστική νομιμότητα. Ολες οι απολήξεις της αστικής πολιτικής μέσα στο εργατικό κίνημα, είτε πρόκειται για τα ψευτοαριστερά κόμματα είτε πρόκειται για τα αστικοποιημένα συνδικάτα, κάθε φορά που παίρνονται αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα αρχίζουν και σκούζουν ότι μπαίνει σε κίνδυνο η κοινωνική συνοχή. Σκούζουν επειδή οι εργαζόμενοι μπορεί να μην περιορι- στούν σε ειρηνικές διαμαρτυρίες, αλλά ενδεχομένως να προχωρήσουν σε βίαιη ανατρεπτική δράση, έστω και χωρίς οργάνωση. Θέλουν, δηλαδή, έναν καπιταλισμό που θα πετάει και μερικά ψίχουλα στους εργαζόμενους, για να τους κρατάει δεμένους στο ζυγό της μισθωτής σκλαβιάς.
Βέβαια, σήμερα ο καπιταλισμός δεν έχει τα περιθώρια να ασκήσει τέτοια πολιτική κοινωνικής δημαγωγίας, γιατί η κρίση του δημιουργεί άλλες ανάγκες. Ομως, αυτές οι πολιτικές δυνάμεις είναι πάντοτε χρήσιμες, διότι δημιουργούν αναχώματα, αποπροσανατολίζουν και εγκλωβίζουν κόσμο, αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία του συστήματος. Ακόμη και σήμερα, που έχει γίνει εμφανέστατη η αποικιοκρατική συμπεριφορά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρωζώνης έναντι του ελληνικού λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να λέει διά στόματος Τσίπρα παπάρες σαν αυτή που ακολουθεί (από την ίδια συνέντευξη στο δελτίο του Alter): «Η χώρα βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης κι αυτός είναι ο λόγος που δεν μας έχουν αφήσει στον Καιάδα. Αν εμείς τους πούμε ένα μεγάλο “όχι” στην πολιτική της λιτότητας και διεκδικήσουμε μια παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και ζητήσουμε πολιτική ενίσχυσης των δημόσιων επενδύσεων για να βγούμε στην ανάπτυξη, τότε η επιλογή τους είναι ή να μας αφήσουν στον Καιάδα και να κινδυνεύσουν να πέσουν και αυτοί και να καταστραφούν ή να υποστούν ότι έχουν μια χώρα και ένα λαό που δεν προχωρά εθελόδουλα στην καταστροφή».
