Οπως μας πληροφόρησε το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη», η Παπαρήγα «δεν αποδέχτηκε την πρόσκληση του πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, να πραγματοποιηθεί συνάντησή τους. Θεωρεί ότι δεν υπάρχει αντικείμενο για τη συγκεκριμένη συνάντηση, από τη στιγμή που είναι και γνωστές και εκ διαμέτρου αντίθετες οι θέσεις της κυβέρνησης και του ΚΚΕ» (24.5.11). «Εμείς δεν είχαμε κανένα φόβο μήπως πηγαίνοντας θεωρηθεί ότι συναινούμε ή θα χρησιμοποιήσει την επίσκεψή μας ο πρωθυπουργός», είπε η Παπαρήγα, σε συνέντευξη Τύπου στις 23 Μάη. Και συνέχισε «Επομένως, η δική μας σκέψη δεν ήταν επικοινωνιακού χαρακτήρα. Θέλαμε ακριβώς να πούμε στον ελληνικό λαό ότι ένα χρόνο και μετά το μνημόνιο και σε μια στιγμή που ανεβαίνει στο ζενίθ το τρομοκρατικό δίλημμα «ή τα χάνετε όλα ή χάνεται η Ελλάδα», θέλαμε αυτή τη στιγμή ακριβώς και με αυτή τη στάση μας να δείξουμε στον ελληνικό λαό ότι «τέρμα, μην κοιτάς τι λένε οι επάνω, ό,τι κι αν λένε είναι σε βάρος σου, πάρε την υπόθεση στα χέρια σου». Αυτόν τον τρόπο βρήκαμε. Δεν είχαμε το κόμπλεξ – άλλοι έχουν το κόμπλεξ της παρεξήγησης».
Ολ’ αυτά που επικαλούνται τώρα ως επιχειρήματα για να μην ανταποκριθούν στην πρόσκληση του Παπανδρέου δεν ίσχυαν τις προηγούμενες φορές; Φυσικά και ίσχυαν, όμως η Παπαρήγα έσπευσε να εκπληρώσει το θεσμικό της ρόλο. Απλά, τους την έφεραν μια φορά ο Αλαβάνος και μια ο Τσίπρας, οπότε αυτή τη φορά είπαν να το παίξουν σκληροί. Είναι αργά, όμως, γι’ αυτούς. Γι’ αυτό και κανείς (εκτός από τον… Ανθιμο) δεν τους κατηγόρησε που δεν πήγαν. Τα αστικά κέντρα ξέρουν πολύ καλά ότι ο Περισσός είναι κόμμα του συνταγματικού φάσματος και δεν ανησυχούν από την για μια φορά απουσία του από τις διαβουλεύσεις του Παπανδρέου. Αλλωστε, το σύστημα θα χρειαστεί τον Περισσό όχι για να οικοδομήσει συναίνεση γύρω από την κυβέρνηση, αλλά για να συγκρατήσει –όσο μπορεί να το κάνει αυτό– λαϊκές δυνάμεις, να μη βγουν στο δρόμο της εξέγερσης. Κατά τα άλλα, η κίνηση του Περισσού ήταν καθαρά σπασμωδική, προφανώς επειδή η συμμετοχή της Παπαρήγα σ’ αυτό το παιχνίδι τις προηγούμενες φορές προκάλεσε γκρίνια στις γραμμές τους.
