«Οσοι ακόμα στον πολιτικό μας φορέα αισθάνονται ευάλωτοι και επιρρεπείς στον πειρασμό της καρέκλας να φύγουν τώρα». Ακόμα και να μην ήξερε κανείς άλλες λεπτομέρειες από τα τεκταινόμενα στο ΚΙΝΑΛ, ελάχιστες μέρες μετά τις εκλογές, θα αρκούσε αυτή η φράση της Γεννηματά για να τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι οι πασόκοι έχουν γίνει από δυο χωριά χωριάτες. Ενας αρχηγός που αισθάνεται ασφαλής δεν κάνει τέτοιες προειδοποιήσεις που αποτελούν το πιο κραυγαλαίο δείγμα ανασφάλειας. Αυτή η ανασφάλεια οδηγεί συνήθως στο σύνδρομο του σκαντζόχοιρου. Κουλούριασμα ώστε να λειτουργήσουν προστατευτικά τ' αγκάθια. Αυτό κάνει η Φώφη, πολλαπλασιάζοντας τα «φλώρια» σε διάφορα πόστα του ΚΙΝΑΛ, σε μια προσπάθεια να κρατήσει μακριά τους εσωκομματικούς της αντιπάλους.
Για τη Φώφη, όλα πήγαν μια χαρά στις τελευταίες εκλογές. Οσο για την από δω και πέρα πορεία, «η κριτική μας είναι διμέτωπη, η δυνατότητα διαλόγου αμφίπλευρη», λέει. Κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε. «Είναι ύβρις να πανηγυρίζουμε για το 8%», της απάντησε ο Ρέππας, αναλαμβάνοντας μάλλον να εκφράσει την πλευρά του Γιωργάκη. Κι έριξε όλες τις ευθύνες στην προεκλογική τακτική της Φώφης: «Ο κόσμος καταλάβαινε πως θέλαμε να συνεργαστούμε με τη ΝΔ, δώσαμε λάθος στίγμα». Κανένας δεν κατάλαβε τι ακριβώς προτείνει ο Ρέππας. Οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι πρότεινε… επανίδρυση του ΠΑΣΟΚ!
Ο Ανδρουλάκης, από την άλλη, ο βασικός εσωκομματικός αντίπαλος της Φώφης, αφού της τα «έχωσε» για τις επιλογές στελεχών όπως ο Μωραΐτης και ο Θεοχαρόπουλος, που μετά πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, κατέληξε ότι είναι «εθνικό θέμα η δημοκρατική παράταξη να ξαναπρωταγωνιστήσει απέναντι στον εθνικό λαϊκισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη και στον ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ». Δεν έθεσε θέμα ηγεσίας (δεν είναι βλάκας), αλλά όλοι ήταν σαν να τον άκουγαν να λέει: «το πρόβλημά μας είναι η Φώφη, άμα φύγει αυτή και αναλάβω εγώ, όλα θ' αλλάξουν».
Ετσι, ως μόνη ρεαλιστική προβάλλει η άποψη Μαλέλη που πήρε τα μπογαλάκια του και έφυγε, λέγοντας «πάμε όλοι μαζί στο νέο κόμμα που θέλει να φτιάξει ο Τσίπρας, γιατί οι εκλογές της 7ης του Ιούλη έδειξαν ότι δεν υπάρχει καμιά προοπτική για το ΚΙΝΑΛ».
ΥΓ1. Σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα, φιλοδοξίες για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ έχει και η Καϊλή! Οπως αντιλαμβάνεστε, το μέλλον του κόμματος είναι ευοίωνο…
ΥΓ2. «Οι πρόσφατες νίκες των σοσιαλιστών στην Ισπανία και τη Φινλανδία μάς δείχνουν τον δρόμο. Αποτελούν μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας για την προοδευτική αλλαγή στην Ευρώπη», έγραψε στα «Νέα» ένα από τα παρανυφάκια της Φώφης (Χρηστίδης). Μήπως να τον ξύπναγε κάποιος και να του έλεγε πως οι ευρωπαίοι σοσιαλδημοκράτες «βλέπουν» πλέον μόνο τον Τσίπρα και την «προοδευτική παράταξή» του;
ΥΓ3. Η λογική του Μαλέλη, όπως την παρουσίασε σε άρθρο του στα «Νέα», είναι απλή και σαφής. Πρώτον, «ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε από τη ΝΔ αλλά αύξησε τις δυνάμεις του και κυριάρχησε στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο». Δεύτερο, «οι ψηφοφόροι του 2009 του ΠΑΣΟΚ στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν επέστρεψαν και παρέμειναν στον ΣΥΡΙΖΑ. Αποδείχθηκε ότι η φυγή δεν ήταν προσωρινή αλλά έχει στοιχεία μονιμότητας». Τρίτο, «αποδείχθηκε ότι δημιουργήθηκε ένας νέος διπολισμός. Το ΚΙΝΑΛ δεν μπόρεσε να ανατρέψει τον διπολισμό» γιατί δεν μπόρεσε να πείσει τον ψηφοφόρο ότι αυτό είναι «η δημοκρατική παράταξη που είναι απέναντι στη ΝΔ». Τέταρτο, όσοι θέλουν τη Δημοκρατική Παράταξη μικρό και ελεγχόμενο κόμμα του Κέντρου μάλλον θα απογοητευθούν. Η ιστορία δεν χαρίζεται σε κανέναν. Πρέπει αμέσως να πάρουμε αποφάσεις ώστε να κάνουμε μεγάλη τη Δημοκρατική Παράταξη. Με γενναιότητα και χωρίς αφορισμούς και αποκλεισμούς». Μόνο το σύνθημα «Πάμε ΣΥΡΙΖΑ» δεν έριξε. Το άφησε να εννοηθεί.
