Εντάξει, γίνονται ρόμπες ξεκούμπωτες οι υπουργοί μιας κυβέρνησης που πάνε ανά τριάδες (Παυλόπουλος, Ρουσόπουλος, Φώλιας) και προσκυνούν έναν γενικό διευθυντή υπηρεσιών της Κομισιόν, ζητώντας την «κατανόησή» του, τον οποίο μάλιστα πριν λίγο καιρό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χαρακτήριζε «χαμηλόβαθμο υπάλληλο της Κομισιόν». Γιατί, όμως, έφτασαν στο σημείο να γίνονται ρόμπες; Ας πάμε στην ουσία, λοιπόν.
Η κυβέρνηση Καραμανλή έκανε έναν τσαμπουκά απέναντι σε κάποιους επιχειρηματικούς ομίλους, με το νομοσχέδιο για το βασικό μέτοχο, εν γνώσει της ότι οι ρυθμίσεις περί ασυμβίβαστου προσκρούουν στο κοινοτικό δίκαιο. Πού ποντάριζε; Οτι το θέμα θα κριθεί στο Ευρωπαϊκό Δκαστήριο, δηλαδή ότι θα το αντιμετωπίσει μετά από δυο-τρία χρόνια, οπότε στο μεταξύ θα έχουν επέλθει οι αναδιατάξεις στο εκδοτικό-επιχειρηματικό τοπίο. Το θέμα, όμως, έφτασε στην Κομισιόν, η οποία αντέδρασε άμεσα, μέσω του «χαμηλόβαθμου υπαλλήλου» μπροστά στον οποίο στέκονται σούζα τρεις υπουργοί, που ανέλαβαν την υποχρέωση να του υποβάλουν υπόμνημα μετά από 15 μέρες. Ε, δεν είναι και τόσο συνηθισμένο τρεις υπουργοί να δίνουν αναφορά σ’ ένα γενικό διευθυντή.
Η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να αναζητήσει έναν συμβιβασμό. Να κάνει ένα πολιτικό παζάρι με την Κομισιόν. Γιατί η Κομισιόν έχει στα χέρια της ένα βασικό μοχλό εκβιασμού: τα συγχρηματοδοτούμενα κοινοτικά προγράμματα. Ετσι και η κυβέρνηση αποκλείσει ευρωπαϊκή εταιρία από συγχρηματοδοτούμενο έργο, η Κομισιόν μπορεί να σταματήσει τη χρηματοδότηση. Γι’ αυτό και οι υπουργοί στέκονται σούζα μπροστά στον γενικό διευθυντή. Και δεν τους φτάνει που επικοινωνιακά γίνονται ρόμπες, έχουν και τον πρόεδρο του ΣΕΒ Ο. Κυριακόπουλο, δικό τους παιδί, να ξεσπαθώνει ξανά κατά του νόμου. Καλά ξεμπερδέματα, λοιπόν. Τον λαό έτσι κι αλλιώς δεν τον ενδιαφέρει.
