Πολιτικά παιχνίδια με το προσφυγικό στη φυλακή-Ελλάδα

O Moυζάλας εφαρμόζει «κυβερνητική πολιτική» και όχι «πολιτική Μουζάλα», αλλά ευθύνεται… κατά 20% για τη μη απορρόφηση των κονδυλίων που αφορούν τους πρόσφυγες! Είναι απ’ αυτά τα… μοντέρνα πολιτικά μαθηματικά που μόνο οι θητεύσαντες επί μακρόν στις ΜΚΟ μπορούν να αντιληφθούν.
 
Μην νομίζετε ότι ο θόρυβος των τελευταίων ημερών αφορά τους πρόσφυγες και την αθλιότητα που τους έχει επιβληθεί (για να μην μιλήσουμε για τις «εθελούσιες» απελάσεις ακόμα και σύριων προσφύγων πολέμου). Το πόστο του επιτρόπου του Συμβούλιου της Ευρώπης αφορά. Μόλις η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα προτείνει τον Μουζάλα γι’ αυτό το πόστο, ξεσηκώθηκαν οι «53» του ΣΥΡΙΖΑ, που θα ήθελαν κάποιον δικό τους γι’ αυτό το πόστο. Με το που άρχισαν οι «53» να αποδομούν μεθοδικά τον Μουζάλα, πήρε μπροστά και η μνημονιακή αντιπολίτευση, που είδε ξαφνικά και ανέλπιστα ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ (έστω τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ) να στρώνει βούτυρο στο ψωμί της.
 
Κι όπως συμβαίνει πάντοτε σ’ αυτές τις περιπτώσεις, τους έπιασε ξαφνικά όλους ο πόνος για τους πρόσφυγες, για τους οποίους μέχρι τώρα δεν έδιναν δεκάρα τσακιστή. Κι αν η αντιπολίτευση έκανε κάποια παρέμβαση, αυτή ήταν πάντοτε από τα δεξιά, με κατηγορίες για τη συμφόρηση στα νησιά (επί της ουσίας, κατηγορούσαν την κυβέρνηση ότι δεν κάνει πολλές απελάσεις).
 
Οσο για τον Μουζάλα, το στιλάκι που έχει κατακτήσει ελισσόμενος τόσα χρόνια στο περιβάλλον των ΜΚΟ, του επιτρέπει να κάνει τις απαραίτητες πολιτικές καντρίλιες. Ετσι, στην πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε ως θιγμένος και ανακοίνωσε ότι έχει θέσει την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού (είναι το νέο κόλπο των συριζανελαίων υπουργών, που το εγκαινίασε ο Κουρουμπλής). Μετά, πέρασε μια βόλτα από το Μαξίμου, τα είπε με τον Τσίπρα (ή ήπιε έναν φρέντο με τον κυρ-Αλέκο) και όταν έφυγε ανακοίνωσε ότι δεν παραιτείται, αλλά θα παραμείνει στη θέση του μέχρι να εκλεγεί (αν εκλεγεί) επίτροπος μεταναστευτικής πολιτικής στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
 
Κι αν δεν εκλεγεί; Αν δεν εκλεγεί… έχει ο θεός. Μπορεί και να παραμείνει υπουργός, μπορεί και όχι. Χαμένος πάντως δε θα πάει…
 
Ολ’ αυτά έχουν σημασία για τη μικροπολιτική κομματική αντιπαράθεση, ταυτόχρονα όμως λειτουργούν εξόχως αποπροσανατολιστικά ως προς την ουσία του ζητήματος. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε μια τεράστια φυλακή για πρόσφυγες και μετανάστες. Ανοιχτή φυλακή στο χερσαίο τμήμα της, κλειστή στα νησιά, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των οποίων κρατούνται χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες με σκοπό την απέλαση. Οπως κάθε φυλακή, διαθέτει κι αυτή τα «τροφεία» της για τους έγκλειστους. Αυτά τα «τροφεία» τα διαχειρίζονται μπόλικες ΜΚΟ, εγχώριες και ξένες, που εξασφαλίζουν για τους πρόσφυγες μόνο αθλιότητα. Οι φιλότιμες προσπάθειες εργαζόμενων που έχουν μισθώσει αυτές οι ΜΚΟ δεν μπορούν ν’ αλλάξουν την κατάσταση. Μπορούν μόνο να προσφέρουν μια μικρή ανακούφιση σε κάποιους (όχι σε όλους) ανθρώπους, χωρίς να αλλάζουν το στάτους της φυλακής και της αθλιότητας.