Οπως ανακοινώθηκε με ένα λιτό σημείωμα στο Indymedia, νωρίς το βράδυ της περασμένης Τετάρτης, κάποιοι επέλεξαν «να εκδηλώσουν παραδειγματικά την αηδία τους» «επιστρέφοντας στον Ι. Μυλωνά λίγο από τον οχετό που, ως μη όφειλε, ξέρασε αγορεύοντας ενώπιον της δικαστικής έδρας-μαριονέτα στη δίκη της 17Ν». Οι λόγοι της ενέργειας αυτής περιγράφονταν συνοπτικά ως εξής:
«Εδώ και πολύ καιρό, κάπου ανάμεσα στη δολιότητα της σκόπιμης διαστρέβλωσης και στο θράσος της άγνοιας οποιασδήποτε ανατρεπτικής διεργασίας και διαδικασίας, ορισμένοι αχυράνθρωποι και εμετικοί παπαγάλοι συνωμοσιολογικών ανοησιών, επιδίδονται σε μια άνευ προηγουμένου απόπειρα απαξίωσης και κατασυκοφάντησης αγωνιστών και ιστορικών αξιών του ανατρεπτικού κινήματος.
Υπό αυτές τις συνθήκες, και παράλληλα με τη συνέχιση του κοινωνικού αγώνα σε όλα τα πεδία του σύγχρονου ανταγωνισμού, θεωρούμε σήμερα απαραίτητη μια αποτελεσματική παρέμβαση που θα αποτελέσει ανάχωμα σε αυτό τον κατήφορο και καλούμε σ’ αυτή την κατεύθυνση όσους συμμερίζονται την ίδια αγωνία».
Την ανακοίνωση συνόδευε φωτογραφία του συνηγόρου των Γιωτόπουλου-Τζωρτζάτου, λουσμένου με μια λάσπη που σε δεύτερο σημείωμα περιγραφόταν ως… εξαιρετικά δύσοσμη. Ο ίδιος ο Ι. Μυλωνάς έδωσε διαφορετική περιγραφή στην «Ελευθεροτυπία». Μίλησε για λάσπη, για απειλές και χτυπήματα, ενώ δήλωσε πως του είπαν «αυτά για τον Κουφοντίνα». Την επομένη επέλεξε να μεταφέρει το γεγονός στο δικαστήριο του Κορυδαλλού, απόντος του Κουφοντίνα, αλλά και της συνηγόρου του Γ. Κούρτοβικ, η οποία έλειπε σε συνέδριο στο Μόναχο.
Και τι είπε; Μίλησε για «οπαδούς του Κουφοντίνα, που ανέλαβαν δράση συνεχίζοντας τον αγώνα του ινδάλματός τους», παρά το σαφές περιεχόμενο της δήλωσης αυτών που τον μπουγέλωσαν. Για «ανεγκέφαλους που ζήλεψαν τη δόξα του Γκέμπελς που ήταν ο πρωτεργάτης της λάσπης». Εφτασε να πει ακόμα και το εξής: «Ο Βασίλης Ξηρός τον είχε πει σε μια κατάθεση, δεν λέω ότι είναι γνήσια, φαρμακοχέρη.Είναι λασποχέρης»! Ξεπερνώντας κάθε όριο, ανέμιξε ακόμα και τη συνήγορο του Κουφοντίνα! Ακολούθησε, δηλαδή, μια φτηνιάρικη λογική ηθικής αυτουργίας. Οποιος τον έχει καταγγείλει για τους κουβάδες της λάσπης που έχει πετάξει κατά του Κουφοντίνα, ταυτιζόμενος με τους πελάτες του, είναι ηθικός αυτουργός του μπουγελώματος που δέχτηκε, στο οποίο έφτασε να δώσει εξωφρενικές διαστάσεις, μιλώντας ακόμα και για… απειλή εξόντωσής του!
Στο πρώτο διάλειμμα της δίκης ξέσπασε άγριος καυγάς ανάμεσα στον Μυλωνά και τον Θωμά Σερίφη, γιατί ο δικηγόρος απευθύνθηκε στον τελευταίο λέγοντάς του ότι χαίρεται γι’ αυτό που του συνέβη! Εξαλλος ο Θ. Σερίφης άρχιζε να του φωνάζει ότι είναι 5 χρόνια στη φυλακή και δεν έχει καμιά όρεξη ν’ ασχολείται μ’ αυτόν. Στον καυγά παρενέβη και ο Χριστόδουλος Ξηρός, που είχε ανέβει πάνω λόγω του διαλείμματος και ενώ ο Μυλωνάς ακούστηκε να τον αποκαλεί «τζάμπα μάγκα», ο Χριστόδουλος τον έφτυσε. Λίγο αργότερα εξήγησε την ενέργειά του με την εξής δήλωση:
«Γιατί έφτυσα τον δικηγόρο του Γιωτόπουλου
Σε όλη τη διάρκεια της δίκης, ο εξαίρετος αυτός νομικός μας έδειξε πως ακριβώς εννοεί την πολιτική αλλά και τη νομική υπεράσπιση. Σε όλες ανεξαιρέτως τις υποθέσεις υιοθέτησε πλήρως το κονιορτοποιημένο σενάριο της Αντιτρομοκρατικής, με τη μόνη διαφοροποίηση: «Δεν ήταν ο δικός μου, κ. πρόεδρε, ο Σάββας Ξηρός ήτανε, ο Κουφοντίνας ήτανε, ο Χριστόδουλος, ο ένας, ο άλλος». Οπως τον βόλευε κατά περίπτωση, σαν κοινός ρουφιάνος.
Σε όλη τη δίκη επίσης, εκτός από την υιοθέτηση-στήριξη του σεναρίου, δίνει αξιοπιστία στους συνεργαζόμενους, αναγορεύοντάς τους σε αξιόπιστους συνομιλητές, πάλι όπου τον βολεύει. Τήρησε σιγήν ιχθύος, όπως ακριβώς και οι εντολείς του, σε όλες τις κόντρες μας με το δικαστήριο, με τους μεγαλοκαρχαρίες, με τους εκπροσώπους της εξουσίας, των Αμερικανών κ.λπ. Καταδίκασε πλειστάκις (χωρίς καν να του το ζητάνε) μετά βδελυγμίας την Επαναστατική Οργάνωση 17Ν, αποκαλώντας την συνεχώς (ο μόνος) «εγκληματική οργάνωση».
Εγλειφε αδιάντροπα το δικαστήριο. Ακόμα και στην έσχατη ξεφτίλα τους, όταν με σύρανε σαν σακκί, ήταν ο μόνος που προσπάθησε να νομιμοποιήσει την κουρελιασμένη διαδικασία, παριστάνοντας ότι κάνει ερωτήσεις σε κατηγορούμενο, που κρατάγαν οι χωροφύλακες καθηλωμένο στο δάπεδο και που αρνούνταν να συμμετάσχει στο θέατρό τους. Εσπευσε μάλιστα, ο παρ’ ολίγον κύριος καθηγητής, να διαχωρίσει πανικόβλητος τη θέση του (και των εντολέων του) από τον βλάσφημο ταραξία, μην τους χαλάσει τη διαγωγή. Το αποκορύφωμα της ξεφτίλας του ήταν στην αγόρευσή του, όπου, αφού έκανε επανάληψη των καρφωμάτων, τα εμπλούτισε με νέα ξεπερνώντας σε ζήλο ακόμα και τον εμπαθή Τέλλιο.
Την ευθύνη, βέβαια, φέρουν ακέραια οι εντολείς του, αλλά και ο ίδιος που δέχτηκε να γίνει θλιβερό φερέφωνο και να παίξει αυτόν τον κατάπτυστο ρόλο του κοινού καταδότη.
Χρέος του επαναστατικού κινήματος είναι όχι μόνο να απομονώνει τέτοια φαινόμενα, όχι μόνο να καταγγέλλει τους εμπνευστές τους, αλλά να αντιστέκεται και έμπρακτα στο δωσιλογισμό.
Χριστόδουλος Ξηρός
Φυλακές Κορυδαλλού
19/4/2007
