Οι συριζαίοι δεν μπορούν να πατήσουν το πόδι τους στη Μάνδρα. Βλέπετε, διοικούν κράτος και περιφέρεια και πέρα από τις γενικές ευθύνες που τους βαρύνουν, βαρύνονται και με τη ράθυμη και γραφειοκρατική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού στο ζήτημα των αποζημιώσεων, που πάντοτε εμφανίζεται σ' αυτές τις περιπτώσεις. Ο Τσίπρας πήγε μια μικρή περατζάδα στην αρχή (αποκαλύφθηκε ότι έκανε μια μικρή παράκαμψη καθώς πήγαινε στην Ελευσίνα για να πάρει το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και να πετάξει στη Στοκχόλμη) και μετά εξαφανίστηκε. Η Δούρου έγινε persona non grata για τους κατοίκους, καθώς προσπάθησε να τους κοροϊδέψει με το κακοπαιγμένο θέατρο και με την προσπάθεια μετάθεσης των ευθυνών σε όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό της. Τα ψέματά της ήταν αυταπόδεικτα κι αυτό μεγάλωσε την οργή του κόσμου εναντίον της.
Στη ΝΔ κάποια στιγμή πήραν χαμπάρι ότι έχουν μια ανέλπιστη ευκαιρία (μάλλον ο Μαρινάκης τους «ξύπνησε») και αποφάσισαν να στείλουν τον Κούλη για δεύτερη φορά, με αμφίεση… εκστρατείας: μπουφάν, το πουκάμισο έξω από το παντελόνι να αγκαλιάζει τον κώλο και μποτάκι με τρακτερωτή σόλα για να μπορεί να περπατάει στις λάσπες. Πήγε περπάτησε, μοίρασε υποσχέσεις, δεσμεύτηκε ότι αυτός θα τα φτιάξει όλα, έβγαλε φωτογραφίες σε πλημμυρισμένα σπίτια, αγκαλιά με νοικοκυρές, με τοπικούς φορείς κτλ. (37 φωτογραφίες περιλάμβανε το «μπουκέτο» που διένειμε η ΝΔ) και αναχώρησε με την πεποίθηση ότι… τάπωσε τον Τσίπρα.
Ομως, δυο μέρες πριν από τον Κούλη, έκανε την περιοδεία του στη Μάνδρα ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Νοίκιασε μερικά σκαπτικά μηχανήματα, τους κόλλησε στις πόρτες τεράστια αυτοκόλλητα με το σήμα του Ολυμπιακού και μπήκε ο ίδιος επικεφαλής της πομπής, περιοδεύοντας στους λασπωμένους δρόμους μ' ένα ύφος ανάμεσα σε Σίλβιο Μπερλουσκόνι και ντον Τομαζίνο: εγώ είμαι εδώ, εγώ αντικαθιστώ το ανύπαρκτο κράτος και τους ανίκανους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Στα προφορικά, βέβαια, δεν τα καταφέρνει καλή (άλλο όταν βάζει τα γυαλιά και διαβάζει αυτά που του έχουν γράψει). Είπε, λοιπόν: «Δεν θα ήθελα να πω πολλά λόγια, ούτε ήρθαμε να εκμεταλλευτούμε για την προβολή μας αυτό που έχει γίνει στην πόλη. Εμάς αυτό που μας ενδιαφέρει και το κάναμε από την πρώτη στιγμή, χωρίς να έχουμε ειδοποιήσει κανέναν, ήταν να έρθουμε και να βοηθήσουμε. Συζήτησα με την κυρία δήμαρχο και είδα ότι οι ανάγκες είναι πολύ παραπάνω. Οι εντολές στους ανθρώπους τους δικούς μας είναι να προσπαθήσουν να κάνουν ό,τι καλύτερο γίνεται και όχι μόνο αυτοί που είναι εδώ, αλλά και τα συνεργεία τα οποία θα φέρουμε εδώ να κάνουν δουλειά. Ζητούμενο είναι να λειτουργήσει η πόλη και να μην ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία. Θα κάνουμε έργα, όχι λόγια. Ο,τι συζητάμε και ό,τι υποσχόμαστε το πράττουμε. Ο,τι κάνουμε το κάνουμε με την καρδιά μας. Ζητούμενο είναι να λειτουργήσει η πόλη και να μην ξανασυμβεί τέτοια τραγωδία.Θα κάνουμε ό,τι μας ζητήσετε. Το σχολείο, ρούχα, ό,τι μας ζητήσετε. Εχω δώσει οδηγίες».
Φυσικά, μολονότι «δεν είχαν ειδοποιήσει κανέναν», τα δημοσιογραφικά συνεργεία ήταν εκεί και κατέγραφαν τα πάντα για να τα αναμεταδώσουν. Ομως μεγαλύτερη σημασία από όσα είπε ο «καβαλιέρε» Βαγγέλης έχουν αυτά που είπε η δήμαρχος: «Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ. Είσαστε ο πρώτος που σταθήκατε στο πλευρό μας. Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ, εγώ και όλοι οι Μανδραίοι. Γιατί πραγματικά με τα μηχανήματά σας, με τον εξοπλισμό σας, με τους ανθρώπους σας μας δώσατε ανάσα και χαίρομαι που είστε και εσείς αυτή τη στιγμή εδώ κοντά μας, γιατί είστε ένας άνθρωπος που έχετε στήσει πολλά πράγματα στη ζωή σας γι' αυτό το κράτος και θέλω να σας παρακαλέσω ό,τι μπορείτε να να κάνετε γι' αυτή την πόλη. Εχετε κάνει τόσα πράγματα στη ζωή σας, έχετε δημιουργήσει ένα μεγάλο έργο, θέλω να μας προσέξετε αυτή τη στιγμή που η πολιτεία είναι ανίσχυρη, όπως βλέπετε»!
Αηδία; Δε χωρεί δεύτερη κουβέντα. Ας σκεφτούμε, όμως, ποιος στρώνει το δρόμο στους επίδοξους Μπερλουσκόνηδες. Είναι η αστική πολιτική, που προσπαθεί να διαχειριστεί την κοινωνική βαρβαρότητα, ανίκανη να προστατέχει τον λαϊκό κόσμο από φυσικές καταστροφές που ισοδυναμούν με προμελετημένα εγκλήματα, ανίκανη να τους προσφέρει στοιχειώδη ανακούφιση μετά το έγκλημα.
ΥΓ. Στριμωγμένοι από την πολιτική πραγματικότητα που διαμορφώθηκε (και όχι επειδή τους πήρε ο πόνος για τον κοσμάκη που υποφέρει), οι συριζαίοι προσπαθούν να ισοφαρήσουν με ανακοινώσεις από τα γραφεία τους. Ο Τζανακόπουλος, η Φωτίου, η Δούρου ανακοινώνουν συνεχώς αποζημιώσεις, παροχές, έργα, σαν σύγχρονοι Μαυρογιαλούροι.
