Από τη συνεδρίαση της 25ης Μάη, που όλοι περίμεναν να ξαναρχίσει η δίκη των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, καθώς οι Δικηγορικοί Σύλλογοι έδωσαν άδεια στα μέλη τους να συμμετάσχουν, έγινε εξόφθαλμη η τακτική του βασικού πυρήνα των συνηγόρων υπεράσπισης των χρυσαυγιτών να παρελκύσουν τη δίκη για όσο καιρό θα διαρκεί η αποχή των δικηγόρων. Πάτησαν στο λάθος των Δικηγορικών Συλλόγων Αθήνας και Πειραιά που για να δώσουν άδεια παράστασης στους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής, χαρακτήρισαν τον περιοριστικό όρο του κατ’ οίκον περιορισμού του δολοφόνου Ρουπακιά ως προσωρινή προφυλάκιση. Γι’ αυτό και οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, αν θέλουν να συνεχιστεί η δίκη των νεοναζί, οφείλουν να διευρύνουν την άδεια και να συμπεριλάβουν και τις περιπτώσεις κατηγορούμενων που τους έχει επιβληθεί κατ’ οίκον περιορισμός.
Πέρα, όμως, από τα τυπικά στοιχεία της υπόθεσης, εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι πως με αυτή του τη στάση ο στενός πυρήνας των συνηγόρων υπεράσπισης των χρυσαυγιτών τους αφαιρεί το επιχείρημα ότι τελούν υπό δικαστική ομηρία διάρκειας. Αν θέλουν πραγματικά να γίνει η δίκη, δεν έχουν παρά να πάρουν και αυτοί άδεια και να παραιτηθούν από την υποβολή ενστάσεων κατά των αδειών που έδωσαν οι Δικηγορικοί Σύλλογοι στους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής. Και βέβαια, δεν πείθει κανέναν ο ισχυρισμός τους ότι δεν είχαν ενημερωθεί έγκαιρα από τους συνηγόρους της πολιτικής αγωγής για την άδεια που έλαβαν, προκειμένου να έχουν το χρόνο να την προσβάλουν.
Το δικαστήριο, βέβαια, δεν έχει καμιά αρμοδιότητα να κρίνει τα κριτήρια με τα οποία οι Δικηγορικοί Σύλλογοι δίνουν άδεια στα μέλη τους. Αυτό το ξέρουν πολύ καλά και οι υπερασπιστές των νεοναζί. Ομως, προκειμένου να κωλυσιεργήσουν, προσέφυγαν στο δικαστήριο, κάνοντας πως δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό είναι εξ ορισμού λάθος. Το δικαστήριο δεν είχε άλλη επιλογή από το να απορρίψει το αίτημά τους.
Ομως, νομικό «σάλτο» έκανε και η προεδρεύουσα του δικαστηρίου Μ. Λεπενιώτη, με την επιμονή της να διορίσει αυτεπαγγέλτως κάποιους από τους παριστάμενους υπερασπιστές των νεοναζί σε άλλους νεοναζί κατηγορούμενους, των οποίων οι συνήγοροι δεν είχαν πάρει άδεια ή (σε μία περίπτωση) είχαν αποχωρήσει. Αφού επέλεξε να διορίσει συνηγόρους προκειμένου να συνεχιστεί η δίκη, όφειλε να εφαρμόσει το άρθρο 340 του ΚΠΔ, που προβλέπει τη διαδικασία διορισμού συνηγόρων σε κατηγορούμενους για κακούργημα. Επί τουλάχιστον τρεις ώρες διόριζε συνηγόρους από τους παριστάμενους, εισέπραττε αρνήσεις (όπως ήταν αναμενόμενο), διέκοπτε και ανακοίνωνε νέους διορισμούς, για να καταλήξει –μετά από όλη αυτή την ιλαροτραγωδία- να κάνει αυτό που λέει ο νόμος. Δηλαδή, να διορίσει συνηγόρους στους νεοναζί «από τον πίνακα που καταρτίζει κάθε χρόνο τον Ιανουάριο το διοικητικό συμβούλιο του οικείου δικηγορικού συλλόγου». Αφού πέρασαν τρεις ώρες ταλαιπωρίας, η προεδρεύουσα «θυμήθηκε» τη διάταξη και προχώρησε στο διορισμό τριών συνηγόρων από τον κατάλογο.
Αναμενόμενο ήταν οι συνήγοροι που αποδέχονται το διορισμό τους να ζητήσουν χρόνο για να ενημερωθούν επί της δικογραφίας. Το έκαναν στη συνεδρίαση της 30ής Μάη. Μπορεί η προθεσμία που τους δόθηκε να είναι μικρή (μέχρι την Παρασκευή 3 Ιούνη), όμως η παρελκυστική τακτική θα συνεχιστεί με νέους διορισμούς. Γνωρίζουμε δικηγόρο που τον πλεύρισαν και τον ρώτησαν αν δέχεται να αναλάβει κατηγορούμενο χρυσαυγίτη. Γνωρίζουμε ότι δέχτηκε και έτσι, όταν υποβληθεί αίτημα διορισμού, και αυτός ο συνήγορος θα ζητήσει διακοπή προκειμένου να ενημερωθεί. Ετσι, η κίνηση της προεδρεύουσας εφέτη να προχωρήσει σε διορισμούς, προκειμένου να προχωρήσει η δίκη, μετατρέπεται σε μπούμερανγκ, καθώς οδηγεί σε συνεχείς διακοπές, πράγμα που εξυπηρετεί την παρελκυστική τακτική των νεοναζί.
Το μόνο βέβαιο είναι πως μ’ αυτή την παρελκυστική τακτική που εφαρμόζει ο στενός πυρήνας των υπερασπιστών των νεοναζί, τους αφαιρείται ο ισχυρισμός ότι τελούν υπό δικαστική ομηρία. Οπως ανακοίνωσε η προεδρεύουσα, μέσα στον Ιούνη θα γίνουν συνεδριάσεις στις 3, 9, 13, 24 και 28. Περιμένουμε πότε θα γίνει η επόμενη παρελκυστική κίνηση.
