Φέτος ξεπέρασαν τον εαυτό τους οι αντικομμουνιστές του Περισσού. Δεν περιορίστηκαν μόνο στις αναφορές στο γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη, με το οποίο καλούσε τον ελληνικό λαό να πολεμήσει ενάντια στους φασίστες εισβολείς του 1940, αλλά κυκλοφόρησαν και αφίσα της ΚΝΕ, με μεγάλη φωτογραφία του Ζαχαριάδη και απόσπασμα από το γράμμα του.
Τι δουλειά έχουν με το Ζαχαριάδη οι δολοφόνοι του; Αυτοί που τον εκτέλεσαν στο παγωμένο Σουργκούτ της Σιβηρίας το 1973, όταν κατάλαβαν ότι επίκειται η πτώση της χούντας και δεν θα μπορούν άλλο να τον κρατούν εξόριστο στη Σιβηρία.
Τι δουλειά έχουν με το Ζαχαριάδη αυτοί που με το μένος που τους διακατείχε και στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν ό,τι συνέδεε την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος με τον Ζαχαριάδη, κατήγγειλαν και την επανάσταση του 1946-49 σαν «τυχοδιωκτισμό» και το γράμμα του 1940, ότι τάχα στήριζε την κυβέρνηση Μεταξά;
Τι δουλειά έχουν με τη γραμμή Ζαχαριάδη το 1940 αυτοί που έχουν μετατρέψει τον προλεταριακό διεθνισμό σε αστικό πατριωτισμό; Με το θράσος που τους διακρίνει κόβουν κομματάκια τη στάση του Ζαχαριάδη το 1940-41, στάση αντιιμπεριαλιστική-διεθνιστική, και παίρνουν ένα κομμάτι μόνο, εκείνο που βολεύει τον εθνικισμό τους και την καπηλεία της επαναστατικής περιόδου του κομμουνιστικού μας κινήματος.
Ο Ζαχαριάδης δεν έστειλε από την απομόνωση ένα, αλλά τρία γράμματα. Τρία γράμματα που πρέπει να τα δούμε ως ενότητα και τα οποία αποκαλύπτουν ένα κοφτερό πολιτικό μυαλό κι έναν εξέχοντα μαρξιστή διανοητή, γνώστη της διαλεκτικής και των αρχών βάσει των οποίων πρέπει να χαράζεται η τακτική.
Το πρώτο είναι το γνωστό γράμμα με το οποίο καλεί τον ελληνικό λαό να πολεμήσει ενάντια στο φασίστα εισβολέα κι ας διευθύνει η φασιστική κυβέρνηση Μεταξά αυτόν τον πόλεμο, ενώ παράλληλα περιγράφει με μαστοριά μια άλλη κοινωνία ως «έπαθλο» της νίκης. Ακολουθεί δημιουργικά τις κατευθύνσεις του τελευταίου συνέδριου της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Οταν οι Ιταλοί αποκρούονται και το ελληνικό κράτος συνεχίζει τον πόλεμο μέσα στην Αλβανία, ο Ζαχαριάδης (στα δυο επόμενα γράμματα) τον καταγγέλλει ως κατακτητικό πόλεμο, στο πλευρό της ιμπεριαλιστικής Αγγλίας και ζητά ανατροπή της κυβέρνησης και υπογραφή ειρήνης με τη μεσολάβηση της Σοβιετικής Ενωσης.
