Στις αυριανές εκλογές στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθήνας κατεβαίνει και μια «άλλη» παράταξη. Χωρίς υποψήφιο πρόεδρο, χωρίς τρανταχτά ονόματα, χωρίς τηλεοπτικούς σταρ και μερσεντάκηδες, η Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας αποτελεί αυτό που λέει ο τίτλος της. Και παρέμβαση και εναλλακτική. Οχι γενικά και αόριστα, αλλά σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση αμφισβήτησης του δικηγορικού κατεστημένου και υπεράσπισης των δικαιωμάτων.
Τους περισσότερους από τους υποψηφίους της τους γνωρίζουμε. Είναι οι άνθρωποι στους οποίους προστρέχουμε για νομική βοήθεια κάθε που «μπλέκουμε» με τις αρχές (πράγμα που συμβαίνει συχνά, όχι γιατί το επιδιώκουμε, αλλά γιατί αυτά έχει ο επαναστατικός αγώνας). Είναι οι άνθρωποι που δίνουν τις δικές τους μάχες στα αστυνομικά τμήματα, τις εισαγγελίες και τις δικαστικές αίθουσες, υπερασπίζοντας ανθρώπους που διώκονται για την πολιτική τους δράση.
Την παράταξη ως τέτοια την έχουμε γνωρίσει επίσης σε πολλές παρεμβάσεις της. Οταν ψηφίζονται τρομονόμοι, όταν φαλκιδεύονται δικαιώματα, όταν εξοντώνονται πολιτικοί κρατούμενοι, όταν κυνηγιούνται μετανάστες, όταν… όταν…
Δεν κατεβαίνουν στις εκλογές για να «πάρουν» το Σύλλογο. Δεν έχουν αυταπάτες. Κατεβαίνουν για να υπάρξει η «άλλη» φωνή, η διαφορετική, η αντίθετη στην κυρίαρχη, που φοράει διάφορα χρώματα.
«Οραμα δικό μας -γράφουν στην εφημερίδα τους, την «Παρέμβαση»- είναι το “κρυμμένο” πρόσωπο της δικηγορίας που αγωνίζεται να αναδείξει την υπόστασή του. Η δικηγορία εκείνων που δεν είναι και δεν θέλουν να γίνουν “μεγαλοδικηγόροι”, η δικηγορία των δικαιωμάτων, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της συλλογικής αντιμετώπισης, της αντίστασης και της ριζοσπαστικής συνδικαλιστικής αντίληψης και πρακτικής, της συνεργατικής προοπτικής, που αγωνίζεται και αγωνιά να αποκτήσει την υπόσταση».
Με τους φίλους και συντρόφους της «Εναλλακτικής Παρέμβασης» μας συνδέουν πολλά και θα εξακολουθήσουν να μας συνδέουν. Γιατί ο τρόμος εξακολουθεί να βασιλεύει.
