Τι μύγα τσίμπησε τον αυστριακό Γιοχάνες Χαν, κομισάριο αρμόδιο για τη Διεύρυνση της ΕΕ και μια μέρα πριν ο Κοτζιάς και ο Ντιμιτρόφ συναντηθούν -παρουσία του Νίμιτς- στη Βιέννη, δήλωσε «αισιόδοξος ότι τις δυο επόμενες εβδομάδες θα έχουμε μια λύση, τουλάχιστον μια λύση που θα ανοίξει το δρόμο για την έναρξη διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τη FYROM»; Το γεγονός ότι Αθήνα και Σκόπια αποδοκίμασαν τις δηλώσεις του, σκληρά η Αθήνα (το ΥΠΕΞ κάλεσε τον Χαν «να σταματήσει να παρέχει λάθος εικόνα για διαπραγματεύσεις τις οποίες, όπως όλα δείχνουν, δεν κατανοεί»), ήπια και κομψά τα Σκόπια (ο Ζάεφ ευχήθηκε να είναι σωστές οι πληροφορίες του «πολύ καλού φίλου της Μακεδονίας» επιτρόπου Χαν, όμως εκτίμησε ότι αυτό δεν είναι δυνατό, αν και ο ίδιος το επιθυμεί), δείχνει ότι ο Χαν αστόχησε.
Από μια άλλη άποψη, όμως, ο Χαν (που δεν είναι Κουβέλης ή Καμμένος) μπορεί να μην αστόχησε καθόλου, αλλά να υπηρέτησε συγκεκριμένη στόχευση της Κομισιόν και του παμπόνηρου Γιούνκερ. Να σπρώξουν τις δυο κυβερνήσεις σε επιτάχυνση της σχετικής διαδικασίας, ξεμπροστιάζοντάς τες κατά κάποιον τρόπο, ότι δεν έχουν ουσιαστικές διαφωνίες. Η Κομισιόν αδιαφορεί, φυσικά, για τις ιδιαίτερες ανάγκες και των δύο κυβερνήσεων, που πρέπει να ανταποκριθούν -όσο γίνεται- στις προσδοκίες του εθνικιστικού τους ακροατήριου, πράγμα που τις κρατά ακόμα σε μεγάλη απόσταση από μια λύση στο κρίσιμο ζήτημα. Αυτό είναι το erga omnes, δεδομένου ότι στο όνομα τα έχουν ήδη βρει και απλά θα επιλέξουν μεταξύ Ανω Μακεδονίας και Βόρειας Μακεδονίας.
Η τριμερής της Βιέννης δεν προσέθεσε τίποτα εκτός από τη συμφωνία των δύο πλευρών για «σιγή ασυρμάτου». Κατόρθωμα Χαν, προφανώς. Κοτζιάς και Ντιμιτρόφ δεν έκαναν καμιά δήλωση, ενώ ο Νίμιτς περιορίστηκε να πει ότι «συζητήσαμε τα ανοιχτά ζητήματα μεταξύ των μερών, ασχολούμενοι με το ονοματολογικό. Ηταν μια έντονη συζήτηση, εγκάρδια όμως σε προσωπικό επίπεδο. Οι δυο πλευρές είναι αφοσιωμένες στην εξεύρεση λύσης». Δεν τη λες και αισιόδοξη αυτή τη δήλωση. Πίσω από τις γραμμές μπορεί να διακρίνει κανείς την απόσταση που εξακολουθεί να χωρίζει τις δύο πλευρές, αλλά και την απόφασή τους να μην εγκαταλείψουν το τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Οδηγούνται τα πράγματα σε λύση; Εμείς τουλάχιστον δεν μπορούμε να το πούμε. Σίγουρα οι εξελίξεις επηρεάζονται καθοριστικά και από το εσωτερικό μέτωπο στην Ελλάδα και τον λεγόμενο «εκλογικό κύκλο». Ο Καμμένος απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση και οι Τσιπραίοι σκέφτονται ολοένα και περισσότερο την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές, μιας και στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους ιμπεριαλιστές δανειστές η «καθαρή έξοδος» δεν τους βγαίνει ούτε κατ' όνομα. Αν υπάρχουν τέτοια σχέδια στο Μαξίμου, ο Κοτζιάς θα πάρει εντολή να πετάει τη μπάλα στην εξέδρα μέχρι να περάσει άπρακτο το «dead line» του Ιούνη, όταν είναι προγραμματισμένη η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ. Δε θα τα σπάσουν με την κυβέρνηση Ζάεφ, αλλά δε θα κλείσουν και συμφωνία.
