«Ομοιος στον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα», διδάσκει η λαϊκή παροιμία και ο Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης δεν αφήνει ευκαιρία να μην την επιβεβαιώσει. Πήγε, λοιπόν, στην Κύπρο και δεν παρέλειψε, συνοδευόμενος από τον εκεί αρχιεπίσκοπο, να τελέσει τρισάγιο και να καταθέσει στεφάνι στον τάφο του Γρίβα, του αρχηγού της ΕΟΚΑ Β’. Μάλιστα, προηγουμένως είχε κάνει το ίδιο στον τάφο του Μακάριου, του ανθρώπου που ο Γρίβας πολέμησε με λύσσα, πετυχαίνοντας (μαζί με την ελληνική χούντα) την εκπαραθύρωσή του, με το πραξικόπημα που άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή, την κατοχή και τη διχοτόμηση του νησιού.
Το ΑΚΕΛ και ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Αντιστασιακών αντέδρασαν. «Δεν αναμέναμε», δήλωσε το ΑΚΕΛ, «ότι ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος θα οδηγούσε τον προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας στον τάφο του Γρίβα μετά από την επίσκεψή του στο Θρονί, όπου είναι θαμμένος ο Μακάριος. Η εξίσωση είναι αποκαρδιωτική και απαράδεκτη. Δεν μπορεί να απονέμονται τιμές στη μνήμη του Μακαρίου και την ίδια στιγμή να τιμάται επίσης ο άνθρωπος που δημιούργησε την ΕΟΚΑ Β’, που συνεργάστηκε με τη χούντα, που βρισκόταν πίσω από τις απόπειρες δολοφονίας του Μακαρίου και που τελικά φέρει ασήκωτες ευθύνες για το φασιστικό πραξικόπημα, το οποίο άνοιξε τις πύλες της Κύπρου στον τουρκικό “Αττίλα”».
Και γιατί «δεν αναμένατε», κύριοι του ΑΚΕΛ; Δεν τον ξέρατε τον Χριστόδουλο; Δεν σας είχε προϊδεάσει η θερμή επιστολή προς Παττακόν, οι ύμνοι για τον δημιουργό του «Στόχου», το τρισάγιο στον τάφο του χουντικού Ιερώνυμου; Δεν γνωρίζατε ότι οι δεσποτάδες δεν τα χαλάνε μεταξύ τους για τέτοια ζητήματα; Αλλά πώς να τους καταγγείλετε και τους δύο, όταν είστε και οι ίδιοι χωμένοι ως το λαιμό στις εκκλησιαστικές ίντριγκες, που έχουν να κάνουν με εξουσία και μπίζνες;
