Υποστηρίζει, δε, ότι διαστρεβλώθηκαν τα λεγόμενα του Γιούνκερ. Ομως, ο Γιούνκερ, σε συνέντευξή του στο Spiegel μίλησε καθαρά για τη δημιουργία ενός μηχανισμού ανεξάρτητου από την ελληνική κυβέρνηση, ο οποίος θα απαρτίζεται από ειδικούς και θα βασίζεται στα πρότυπα του αντίστοιχου γερμανικού. Και η Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία ενδέχεται σύντομα να γίνει «αφεντικό» του ΔΝΤ στη θέση του Στρος-Καν, επανέλαβε το ίδιο με άλλα λόγια, σε συνέντευξή της σε αυστριακή εφημερίδα: «Θα ήταν εξαιρετικά ευχάριστο έτσι και οι έλληνες φίλοι μας ίδρυαν ένα φορέα ιδιωτικοποιήσεων ανεξάρτητο από την κυβέρνηση και σχεδιασμένο όπως ο Γερμανικός Treuhandanstalt». Προσέθεσε, δε, ότι μ’ αυτόν τον τρόπο οι ιδιωτικοποιήσεις θα γίνονται υπό την επίβλεψη της ΕΕ και τα έσοδα θα μπορούσαν να ξεπεράσουν τα 50 δισ. ευρώ.
Μετά το υπουργικό συμβούλιο της περασμένης Δευτέρας, ο Παπακωνσταντίνου δεν έκανε δηλώσεις. Εκανε μόνο μια δήλωση ο Πεταλωτής, χωρίς να δεχτεί ερωτήσεις. Ο Παπακωνσταντίνου εξέδωσε μόνο ένα δελτίο Τύπου στ’ Αγγλικά, με τον τίτλο «Δήλωση του έλληνα υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου». Δήλωση, η οποία δεν διανεμήθηκε και στα Ελληνικά.
Λεπτομέρεια, θα πείτε, όμως μερικές φορές και οι λεπτομέρειες έχουν τη σημασία τους. Ο Παπακωνσταντίνου μπορεί να μην αισθάνθηκε την υποχρέωση να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό, αισθάνθηκε όμως την υποχρέωση να απευθυνθεί στα μεγάλα αφεντικά της τρόικας. Προφανώς υπήρξε απαίτηση από τη μεριά τους να γίνει μια τέτοια δήλωση και ο Παπακωνσταντίνου αναγκάστηκε να την κάνει στ’ Αγγλικά, δηλώνοντας μ’ αυτόν τον τρόπο την υποταγή της κυβέρνησης.
Το σημαντικό σ’ αυτή τη δήλωση, πέρα από το ραγιάδικο και ξενόδουλο χαρακτήρα της, είναι ότι υπόσχονται ακριβώς αυτό που ζητά η τρόικα για το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας, ενώ την ίδια ώρα λένε ψέματα στον ελληνικό λαό. Στη δήλωση που έκανε ο Πεταλωτής αναφέρεται ότι το υπουργικό συμβούλιο «ενέκρινε τη δημιουργία ειδικού φορέα (“Ταμείο Δημόσιας Περιουσίας”) στον οποίο θα δημιουργη- θούν ειδικά χαρτοφυλάκια αξιοποίησης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του δημοσίου». Στην αγγλική δήλωση του Παπακωνσταντίνου, όμως, αναφέρεται: «Για να επιταχυνθεί η διαδικασία (σ.σ. το “φιλόδοξο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων”, όπως χαρακτηρίζεται), αποφασίστηκε επίσης η δημιουργία ενός Ταμείου Δημόσιας Περιουσίας που θα αποτελείται από περιουσιακά στοιχεία ιδιωτικοποιήσεων και ακίνητης περιουσίας». Η διαφορά στη διατύπωση είναι φανερή. Στο αγγλικό κείμενο ανακοινώνεται η ίδρυση μιας ανεξάρτητης εταιρίας στην οποία θα περάσουν οι προς ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις και τα προς πώληση ακίνητα του δημοσίου. Είναι αυτό που ζητά η τρόικα, όπως το διατύπωσε ο Γιούνκερ. Τις επόμενες μέρες ενδεχομένως να δούμε τις διατυπώσεις να γίνονται πιο καθαρές. Δηλαδή, να αναγγείλουν την ίδρυση μιας εταιρίας, στην οποία θα συμμετέχουν και οι τροϊκανοί, οι οποίοι μ’ αυτό τον τρόπο θα πάρουν ενέχυρο όλη την κρατική περιουσία.
Στην κυβέρνηση κάνουν λόγο για ξεπέρασμα των «νομικισμών» και των «γραφειοκρατικών εμποδίων». Θέλουν, δηλαδή μια εταιρία, μέσω της οποίας θα ξεπουλήσουν τα πάντα, χωρίς να τηρούν ούτε καν την αστική νομιμότητα. Μ’ αυτό τον τρόπο «βγάζεις το θέμα των αποκρατικοποιήσεων από τα γραφειοκρατικά γρανάζια, γιατί το βάζεις σε μία ενιαία υπηρεσία, ταμείο, όπως θέλετε να το πούμε, γιατί δρομολογείς διαδικασίες πιο γρήγορες με απόλυτη διαφάνεια και αξιοποιώντας και αντίστοιχες προσπάθειες που έχουν γίνει και σε άλλες χώρες του εξωτερικού. Πολύ καλό είναι αυτό», λέει ο Παπακωνσταντίνου.
Η αναφορά σε «προσπάθειες που έχουν γίνει και σε άλλες χώρες του εξωτερικού» είναι φωτογραφική για το γερμανικό προηγούμενο με την εκποίηση της κρατικής περιουσίας της Ανατολικής Γερμανίας μετά την ενοποίηση, που έγινε μέσω μιας τέτοιας εταιρίας και υπήρξε σκανδαλώδης. Την ίδια στιγμή, ο Παπακωνσταντίνου διαβεβαιώνει ότι απλά μπορεί να συμμετέχουν και ξένοι ειδικοί, χωρίς δικαίωμα βέτο και χωρίς λειτουργία αυτής της εταιρίας με βάση ξένο Δίκαιο.
Δεν είναι τυχαίο που η κυβέρνηση δεν ανακοίνωσε τίποτα συγκεκριμένο γι’ αυτή την εταιρία. Το παζάρι με την τρόικα βρίσκεται σε εξέλιξη, ορισμένοι δε, όπως ο Γιούνκερ, δηλώνουν ανοιχτά πλέον, ότι μόνο αν υπάρξουν διασφαλίσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις «θα εξετάσουμε την πιθανότητα να παρατείνουνε τους όρους των δημόσιων και ιδιωτικών δανείων και να μειώσουμε τα επιτόκια». Τι παζαρεύει η κυβέρνηση; Επί της ουσίας δεν μπορεί να παζαρέψει τίποτα. Θα γίνει αυτό που θα απαιτήσει η τρόικα. Παζαρεύει μόνο τον τρόπο με τον οποίο θα παρουσιάσουν αυτή την εταιρία, το μασκάρεμα δηλαδή, μπας και μπορέσει να αποσείσει την κατηγορία του δωσιλογισμού.
Πάντως, πριν προλάβει η κυβέρνηση να στρώσει λίγο την κατάσταση στο εσωτερικό και ν’ αρχίσει να συνηθίζει τον ελληνικό λαό σ’ αυτή την ιδέα, άρχισαν τα όργανα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Αρχισε το κράξιμο και οι αποκαλύψεις, όπως ακριβώς είχε γίνει με τους εκπροσώπους της τρόικας, που ανακοίνωσαν πρώτοι τις ιδιωτικοποιήσεις των 50 δισ. και έτρεχε στη 1 μετά τα μεσάνυχτα ο Πεταλωτής να βγάλει ανακοίνωση για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Η διαφορά είναι ότι τώρα οι αποκαλύψεις δεν γίνονται από εκπροσώπους των τροϊκανών, αλλά από ευρωπαϊκά έντυπα, στα οποία διοχετεύονται οι πληροφορίες, με τη βεβαιότητα ότι θα φτάσουν μέχρι την Ελλάδα και θα κάνουν τη δουλειά τους.
Η έγκυρη ολλανδική οικονομική εφημερίδα Het Financieele Dagblad έγραψε ότι βρίσκονται σε εξέλιξη μυστικές διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες επενδυτές για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του ελληνικού χρέους. Οι διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με το δημοσίευμα, γίνονται από τις εμπλεκόμενες κυβερνήσεις της ευρωζώνης, οι οποίες επεξεργάζονται ένα συνολικό πακέτο, το οποίο περιλαμβάνει μια μορφή εθελοντικής επιμήκυνσης για τρία χρόνια της διάρκειας των ομολόγων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ιδιώτες, σε συνδυασμό με τη δημιουργία ανεξάρτητου οργανισμού ιδιωτικοποιήσεων και διαχείρισης της ελληνικής δημόσιας περιουσίας. Η εγκυρότητα του δημοσιεύματος φαίνεται από το γεγονός ότι σ’ αυτό περιλαμβανόταν και δήλωση του ολλανδού υπουργού Οικονομικών Γιαν Κες ντε Γιάγκερ, ο οποίος τόνισε ότι «το reprofiling (σ.σ. αναδιάταξη) του ελληνικού χρέους είναι μια σοβαρή επιλογή, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπιστεί μόνο σαν ένα τελευταίο κομμάτι ενός συνολικού πακέτου».
Η είδηση έγινε αμέσως πρώτο θέμα στην ηλεκτρονική έκδοση των Financial Times, με τον χαρακτηριστικότατο τίτλο «Η ελληνική περιουσία πιθανόν να ανατεθεί σε “ταμείο ειδικών”» («Greek assets could go to “fund of experts”»). Ο ανταποκριτής των FT στις Βρυξέλλες έγραψε ότι σε πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν υπάρχει η παραμικρή εμπιστοσύνη στη δυνατότητα της ελληνικής κυβέρνησης να προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις, ιδιαίτερα μετά την άρνηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης να στηρίξει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. «Το ελληνικό κράτος δεν λειτουργεί», δήλωσε στην εφημερίδα υψηλή διπλωματική πηγή στις Βρυξέλλες.
Στο ίδιο δημοσίευμα αναφερόταν ότι η περιβόητη μυστική σύσκεψη του Λουξεμβούργου είχε σαν βασικό θέμα τη δημιουργία αυτού του ανεξάρτητου οργανισμού για τις ιδιωτικοποιήσεις, που θα διοικείται από ειδικούς διορισμένους από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ο ολλανδός υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος είναι προφανές ότι λειτουργεί σαν «μπροστινός» της γερμανικής κυβέρνησης εμφανίζεται και στο ρεπορτάζ των FT να δηλώνει ότι σ’ αυτή τη φάση οι ευαισθησίες της ελληνικής κυβέρνησης για περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας δεν έχουν καμιά σημασία. «Εχουμε ξεπεράσει τέτοιες ευαισθησίες. Βρισκόμαστε όλοι σε πολύ δύσκολη θέση και τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά», δήλωσε ο ολλανδός υπουργός.
Είναι φανερό ότι η «καταρχήν» απόφαση της κυβέρνησης για την ίδρυση αυτής της εταιρίας, η οποία παρουσιάστηκε με διαφορετικά λόγια από τον Πεταλωτή και με διαφορετικά λόγια από τον Παπακωνσταντίνου στην αγγλική του δήλωση, είναι το πρώτο βήμα. Ν’ αρχίσει ο ελληνικός λαός να συνηθίζει στην ιδέα. Αυτή τη στιγμή φαίνεται σαν να βρίσκεται στον αέρα ακόμα και η εκταμίευση της πέμπτης δόσης του δανείου των 110 δισ. ευρώ. Πόσο μάλλον το νέο δάνειο των 60 δισ., που έχει ήδη ζητήσει η κυβέρνηση (στη συνέντευξή του στον Παπαχελά ο Παπακωνσταντίνου έκανε για πρώτη φορά λόγο γι’ αυτό το νέο δάνειο). Επομένως, υπάρχει το «υλικό» για να λειτουργήσει ο εκβιασμός. Οχι πάνω στην κυβέρνηση, που ξέρει πολύ καλά ότι εκεί θα πάει, αλλά πάνω στον ελληνικό λαό που θ’ αγανακτήσει με το γενικό ξεπούλημα. Και βέβαια, όσα και να πουλήσουν, όσα και να εισπράξουν, τα νούμερα και πάλι δεν πρόκειται να βγουν και το 2013 θα τεθεί και πάλι το ζήτημα της «αναδιάρθρωσης» του χρέους, ενώ στο μεταξύ θα έχουν πουληθεί «τα ασημικά».
Για να έχουμε μια εικόνα για το τι σημαίνει μια τέτοια εταιρία, παραθέτουμε μερικά στοιχεία για τη λειτουργία της γερμανικής Treuhandanstalt, που ανέλαβε να πουλήσει την κρατική περιουσία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Η αξία των προς πώληση επιχειρήσεων και ακινήτων είχε υπολογιστεί αρχικά μεταξύ 200 και 600 δισ. μάρκων. Τελικά, συγκεντρώθηκαν μόνο 44 δισ. μάρκα. Τεράστιες εκτάσεις γης μεταβιβάστηκαν σε ιδιώτες σε εξευτελιστικές τιμές. Επιχειρήσεις «πουλήθηκαν» στη συμβολική τιμή του ενός μάρκου! Από τα 4 εκατομμύρια εργαζόμενους στις κρατικές επιχειρήσεις της Ανατολικής Γερμανίας απολύθηκαν τα 2,5 εκατομμύρια. Η γερμανική κεφαλαιοκρατία προχώρησε σ’ ένα πρωτοφανές πλιάτσικο. Ηταν τόσο προκλητικά αυτά που έγιναν, ώστε εκατοντάδες υποθέσεις ιδιωτικοποίησης κατέληξαν στα δικαστήρια με κατηγορίες για διαφθορά στελεχών της Treuhandanstalt.
Οταν αυτά έγιναν στην οργανωμένη και προτεσταντική Γερμανία, που καμαρώνει για την ενάρετη συμπεριφορά των κρατικών της υπαλλήλων, μπορούμε να φανταστούμε τι πρόκειται να γίνει στην Ελλάδα. Μιλάμε για το μεγαλύτερο πλιάτσικο από καταβολής νεοελληνικού κράτους. Γι’ αυτό η κυβέρνηση Παπανδρέου αναζητά συνενόχους στα άλλα αστικά κόμματα.