Μέχρι την Κυριακή, ο ΣΕΒ ήταν με το «ναι». Κάποιος μουσικός, μάλιστα, δήλωσε ότι του ζήτησαν μια σύνθεσή του για να φτιάξουν σποτάκι υπέρ του «ναι», όμως αυτός αρνήθηκε, παρότι του έδιναν ένα σκασμό λεφτά.
Από Δευτέρα, ο ΣΕΒ πήγε με το «όχι» που είχε στο μεταξύ νικήσει. Δηλαδή με την κυβέρνηση. Μάλιστα, την Τρίτη (αφού δηλαδή μεσολάβησε η σύσκεψη του προεδρικού, που συγχώνευσε το «όχι» και το «ναι» σε ενιαία εθνική πλατφόρμα), ο πρόεδρος του ΣΕΒ Θ. Φέσσας έστειλε επιστολή στους ευρωπαίους ομολόγους του, καθώς και στους Γιούνκερ, Τουσκ, Ντράγκι, με την οποία τους ενημερώνει ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στρέφεται κατά των μέτρων λιτότητας και όχι κατά του ευρώ. Αφού περιέγραφε με μελανά χρώματα την κρισιμότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζει «η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα», ο Φέσσας κατέληγε: «Πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη ανακτάται μόνο με πράξεις. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να μεταφέρει στους ευρωπαίους εταίρους μας ένα ισχυρό μήνυμα ενότητας, υπευθυνότητας και δέσμευσης».
Είναι γεγονός ότι η ομάδα που διευθύνει το συνδικάτο των μεγαλοκαπιταλιστών είχε φροντίσει να συνεχίσει στη «γραμμή Δασκαλόπουλου», αναβαθμίζοντας τις σχέσεις της με την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ από την προεκλογική περίοδο ακόμη. Εβλεπε αυτό που ερχόταν. Οι καλές σχέσεις συνεχίστηκαν και μετεκλογικά. Ακόμη και κατά την προεκλογική εβδομάδα του δημοψηφίσματος, ο ΣΕΒ δεν ήταν από τους πρωταγωνιστές της καμπάνιας του «ναι» και τα στελέχη του δεν εκτέθηκαν σε αντικυβερνητικές ενέργειες. Ετσι, ήταν πανέτοιμος να ξανασμίξει με τη συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου στο εθνικό πεδίο της «πάση θυσία συμφωνίας».
