«Οταν ο εφοπλιστής λέει ότι το καράβι πρέπει να αποπλεύσει, όλα γίνονται». Μ’ αυτή τη χαρακτηριστική φράση απάντησε ο μάρτυρας Σωκράτης Διλάνας, ναυαγός του «Σαμίνα», σε ερώτηση σχετική με τις ευθύνες του πληρώματος για το πολύνεκρο ναυάγιο, στη δίκη που συνεχίζεται.
Η μαρτυρία του Σ. Διλάνα έχει ιδιαίτερη αξία, γιατί έχει φάει μια ολόκληρη ζωή στη θάλασσα. Πλοίαρχος σε ποντοπόρα καράβια, συνταξιούχος τώρα. Επικαλούμενος την πολύχρονη πείρα του, είπε πως δεν μπορεί να διανοηθεί πως το «Σαμίνα» έπεσε πάνω στις Πόρτες μόνο από αμέλεια του πληρώματος. Μπορεί να προϋπήρξε μηχανικό πρόβλημα ή να εμφανίστηκε μηχανικό πρόβλημα εκείνη τη στιγμή. Θυμηθείτε τις περιγραφές από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας τις πρώτες μέρες μετά το ναυάγιο. Την περιγραφή όσων βρίσκονταν στο τιμόνι, που έλεγε ότι αυτό «δεν άκουγε», μολονότι ο υποπλοίαρχος (βασικός κατηγορούμενος στη δίκη) παραμέρισε τον ναύτη και έπεσε ο ίδιος πάνω στο τιμόνι. Θυμηθείτε ακόμα την καταγγελία του πρωτοδεύτερου μηχανικού του «Σαμίνα», που σηκώθηκε και έφυγε από το σαπιοκάραβο, τρεις μέρες πριν το ναυάγιο, επειδή οι εφοπλιστές κώφευαν στις προειδοποιήσεις του για την έλλειψη αξιοπλοΐας.
Οσο για τα σωστικά μέσα, ο συνταξιούχος πλοίαρχος κατέθεσε τη δική του προσωπική εμπειρία. Είδε μια «κουλούρα» με το όνομα του πλοίου να μην ξεκολλάει από τις μπογιές! Και βέβαια, εμείς πρέπει να θυμηθούμε μια βασική παράμετρο. Τη μετατροπή των στεγανών σε καμπίνες, με αποτέλεσμα το πλοίο να βυθιστεί σε λίγα λεπτά της ώρας.
Ομως, οι εκπρόσωποι των εφοπλιστών είναι κατηγορούμενοι για ασήμαντα πλημμελήματα και δεν κάθονται καν στο εδώλιο του κατηγορούμενου. Καθάρισαν από την προδικασία.
