Μέχρι τώρα είχαμε την εκλογολογία, τώρα έχουμε και καραμανλολογία. Ο ίδιος ο Καραμανλής είπε στον Χατζηνικολάου ότι έχει κουραστεί μετά από 12 χρόνια στην ηγεσία της ΝΔ και ότι σκέφτεται να οδηγήσει το κόμμα του στις επόμενες εκλογές κι αν χάσει να φύγει. Περιττεύει να πούμε ότι ο διάλογος που δημοσίευσε στη Real Νews ο Χατζηνικολάου είναι πραγματικός. Βγήκε ο ίδιος ο Χατζηνικολάου και τον επιβεβαίωσε, ενώ η κυβερνητική διάψευση ήταν τόσο χλιαρή που ισοδυναμεί με κλείσιμο του ματιού. Ετσι και δεν υπήρχε τίποτα, θα είχαν πέσει να τον σκίσουν τον Χατζηνικολάου. Αλλωστε, γιατί να τους κάνει ζημιά ένα «δικό τους παιδί», με προσωπικούς δεσμούς με τον Καραμανλή; Αρα, το μόνο που μένει να ερευνήσουμε είναι γιατί ο Καραμανλής διάλεξε αυτή τη στιγμή για να ρίξει στην πιάτσα τα περί αποχώρησής του μετά από ήττα.
Μια εξήγηση θα ήταν ότι ασκεί έναν εκβιασμό, προσπαθώντας να ενισχύσει το κόμμα του μέσω της δικής του «καταλληλότητας», που θεωρείται το «ισχυρό χαρτί της ΝΔ». Αν αυτό κυριάρχησε στη σκέψη του ίδιου και των συμβούλων του, τότε έχουμε μια ακόμη απόδειξη ότι βρίσκονται σε απελπισία. Το «Καραμανλής ή τανκς» ειπώθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη το 1974 και έπιασε μέσα στις συγκεκριμένες συνθήκες εκείνης της εποχής, που η πλειοψηφία δεν πίστευε ότι έχουμε απαλλαγεί πλήρως από τη χούντα. Η διαφοροποιημένη επανάληψή του από τον Στυλιανίδη πριν λίγο καιρό («Καραμανλής ή χάος») προκάλεσε γέλια και τροφοδότησε για μερικές μέρες τις παραπολιτικές στήλες του Τύπου και τις χιουμοριστικές ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. Αν δοκιμάσει να το επαναλάβει ο ίδιος ο Καραμανλής ή το στενό του περιβάλλον, θα εισπράξει ένα γελαστό «στο καλό και να μας γράφεις» και τίποτα παραπάνω. Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, είναι πιο εύκολο να εισπράξει ο Καραμανλής δυο μεγαλοπρεπείς μούντζες, παρά να πιάσει το δίλημμα.
Μια άλλη εξήγηση, η οποία μας φαίνεται πιο κοντά στην πραγματικότητα, είναι ότι ο Καραμανλής έλκεται από το παράδειγμα του θείου του (που την έκανε νύχτα και με ψεύτικο όνομα για το Παρίσι το 1963) και του Σημίτη, που έβαλε μπροστά τον Γιωργάκη για να φάει τη χλαπάτσα του 2004. Μόνο που αυτός αποφάσισε να πάει σε εκλογές που θα χάσει. Εφόσον έχει αποφασίσει να χάσει και να φύγει, δεν τον ενδιαφέρει το λεγόμενο πολιτικό κόστος. Εδώ φεύγουμε από τη σφαίρα της παραπολιτικής (που δεν μας ενδιαφέρει) και περνάμε στη σφαίρα της πολιτικής.
Μια μέρα πριν δημοσιευτούν οι εξομολογήσεις του στον Χατζηνικολάου, ο Καραμανλής έστειλε από τις Βρυξέλλες το μήνυμα, ότι θα στηρίξει τα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα που προωθεί η κεφαλαιοκρατία, σκορπώντας ρίγη χαράς στους Μίχαλους. Σε συνδυασμό μ’ αυτή την τοποθέτησή του πρέπει να δούμε και την εκμυστήρευσή του ότι αν χάσει στις επόμενες εκλογές θα την κάνει, γιατί έχει κουραστεί (από το πολύ φαγητό και το play station). Εφόσον προσωπικά δεν τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος, θα διαχειριστεί την κρίση με τον πιο σκληρό αντιλαϊκό τρόπο και ταυτόχρονα θα καταστείλει κάθε μαχητική αντίσταση εκ μέρους των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Οι αποφάσεις της κυβέρνησης για πάγωμα των μισθών των δημόσιων υπάλληλων και των συντάξεων όλων των Ταμείων, το πράσινο φως από τον Καραμανλή στους καπιταλιστές να χρησιμοποιήσουν κάθε επιθετικό μέσο ενάντια στους εργαζόμενους, η προαναγγελία και νέων μέτρων και η καραμανλολογία, στην οποία αναφερόμαστε παραπάνω, δείχνουν ότι ο Καραμανλής αποφάσισε να μην προχωρήσει σε εθνικές εκλογές ταυτόχρονα με ή κοντά στις ευρωεκλογές. Εχει αποφασίσει να τραβήξει όσο περισσότερο μπορεί τη θητεία της σημερινής κυβέρνησης. Αυτό βολεύει και το ΠΑΣΟΚ. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτα-πρώτα, γιατί η συγκυρία βοηθά να συσπειρώσει περισσότερο την εκλογική του βάση και να φτάσει στην αυτοδυναμία, την οποία σήμερα –με βάση τα γκάλοπ– δεν έχει. Οσο περισσότερο φθείρεται η ΝΔ τόσο θα ενισχύεται το ΠΑΣΟΚ από την κινούμενη άμμο του «μεσαίου χώρου». Δεύτερο, γιατί όσο περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα αναγκαστεί να πάρει η κυβέρνηση Καραμανλή τόσο θα «ξαλαφρώσει» η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Θα βρει μια στρωμένη κατάσταση, την οποία απλώς θα διαχειριστεί, χωρίς να χρειαστεί να πάρει πολλά πρόσθετα μέτρα. Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να εξακολουθεί να ζητά εκλογές, όμως ούτε ιδιαίτερο ντόρο κάνει ούτε έχει αναγάγει αυτό το αίτημα σε βασικό εργαλείο της τρέχουσας πολιτικής του. Περισσότερο το κάνει για να έχει την ετοιμότητα ο μηχανισμός του να αντιδράσει σε ενδεχόμενο αιφνιδιασμό του Καραμανλή.
