Τόσα χρόνια παρακολουθούσαν το ΠΑΣΟΚ με την προσοχή που ένας καλός μαθητής παρακολουθεί το δάσκαλό του. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι «τα παίρνουν τα γράμματα». Για τα στελέχη της ΝΔ, λέμε, που στη διάρκεια αυτής της κυβερνητικής θητείας συμπεριφέρονται ως εκσυγχρονισμένοι σοσιαλιστές, ξεχνώντας τις αποκρουστικές παλαιοκομματικές συμπεριφορές της περιόδου Μητσοτάκη.
Η κυβέρνηση κυβερνά και το κόμμα ελέγχει. Οι συνδικαλιστές δρουν ως ανεξάρτητη κοινωνική δύναμη και όχι ως κυβερνητικός συνδικαλισμός. Αυτές τις δυο αρχές, που χρόνια τις έκανε πράξη το ΠΑΣΟΚ (πράξη θεατρική, βέβαια), εφαρμόζει και η Ρηγίλλης. Ο Μεϊμαράκης εμφανίζεται αποστασιοποιημένος και κάνει ακόμα και κριτική στους υπουργούς, ενώ η ΔΑΚΕ κινείται σταθερά στο πλαίσιο της ΓΣΕΕ, χωρίς να δίνει κανένα πάτημα στους Πασόκους να την κατηγορήσουν.
Αυτό, βέβαια, έχει ένα κόστος για την κυβέρνηση, ταυτόχρονα όμως αφήνει μεγαλύτερα κέρδη. Επιτρέπει στην κυβερνητική παράταξη να έχει μια πλατύτερη απεύθυνση και να ελέγχει τμήμα των δυσαρεστημένων, όχι μέσω της κυβέρνησης αλλά μέσω των κομματικών και συνδικαλιστικών μηχανισμών. Κάποια στιγμή, θα γίνει ανασχηματισμός και κάποιοι υπουργοί θα φορτωθούν κάποιες ευθύνες ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, ενώ κάποιοι άλλοι θα βρίσκονται στο στόχαστρο της «κομματικής κριτικής», όπως τόσα χρόνια γινόταν επί ΠΑΣΟΚ.
