«Προβληματίστηκε» –λέει– η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Χρυσούλα Παλιαδέλη από το «στατιστικό πορτρέτο του τρόπου ζωής των νέων στην ΕΕ», που δημοσίευσε το Δεκέμβρη η Eurostat, διότι διαπίστωσε ότι «οι νέοι εγκαταλείπουν ολοένα και σε μεγαλύτερη ηλικία τη γονική στέγη». Υπέβαλε, λοιπόν, ερώτηση στην επίτροπο για θέματα Εκπαίδευσης, Πολιτισμού, Πολυγλωσσίας και Νεολαίας, Ανδρούλα Βασιλείου, η οποία απάντησε ότι η Κομισιόν «συμμερίζεται τον προβληματισμό της κας Παλιαδέλη και αποδίδει το φαινόμενο σε πολιτιστικούς παράγοντες που ποικίλλουν ανά κράτος μέλος, στην κατάσταση της οικονομίας, στο διαφορετικό επίπεδο εκπαίδευσης των νέων, στη δυσκολία ανεύρεσης απασχόλησης, στην ύπαρξη προγραμμάτων υποστήριξης».
Η κ. Παλιαδέλη, όμως είχε και «αγωνία για την αρνητική επίδραση του φαινομένου στο ποσοστό γεννήσεων και τη γήρανση της κοινωνίας». Η επίτροπος Βασιλείου απάντησε και στην αγωνία της, εξαγγέλλοντας «την πρόθεσή της να πραγματοποιήσει μια μελέτη προκειμένου να αποκτηθεί καλύτερη εικόνα της πολυπλοκότητας των παραγόντων που επηρεάζουν τους νέους στην απόφασή τους να μεταβούν στον ενήλικο βίο και να δημιουργήσουν τα δικά τους νοικοκυριά, αλλά κυρίως να εξετασθεί η θέσπιση προγραμμάτων ικανών να ενθαρρύνουν και να ενισχύσουν τους νέους της Ευρώπης να αναλάβουν γρηγορότερα τις ευθύνες τους και να συμβάλλουν πλήρως στην κοινωνία». Η κ. Παλιαδέλη, όμως, είναι ανικανοποίητη, γι’ αυτό και σχολίασε: «Είναι χρήσιμες οι ανακοινώσεις και οι μελέτες, αλλά ζητούμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει συγκεκριμένα μέτρα όσον αφορά την καθυστερημένη εγκατάλειψη της γονικής εστίας από τους νέους, δεδομένου του φάσματος των προβλημάτων που ανακύπτουν ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Το δούλεμα πάει σύννεφο. Και από τις δύο πλευρές (ευρωβουλευτή και επίτροπο). Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν πως οι λόγοι για τους οποίους οι νέοι εξακολουθούν να μένουν με τους γονείς τους δεν είναι πολιτισμικοί, αλλά καθαρά οικονομικοί. Σε άλλο πλανήτη ζει η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ; Οταν η κυβέρνηση του κόμματός της στραγγαλίζει το εργατικό εισόδημα, όταν βυθίζει την οικονομία στην «ύφεση», όταν παγώνει για πολλά χρόνια τις προσλήψεις, με τι «φόντα» θα εγκαταλείψει ο νέος τη γονική στέγη; Πώς θα μπορέσει να ζήσει μόνος του χωρίς δουλειά; Πώς θα κάνει οικογένεια; Πώς θα μεγαλώσει παιδιά, όταν καλά-καλά δε μπορεί να ζήσει τον εαυτό του;
