Να γίνονται συλλήψεις χρυσαυγιτών, από βουλευτές μέχρι τραμπουκαριό του πεζοδρομίου, να συλλαμβάνονται ακόμη και μπάτσοι που υπερέβησαν τα «εσκαμμένα» στις σχέσεις τους με τη νεοναζιστική συμμορία (έγιναν κανονικά στελέχη της, αντί απλώς να βοηθούν απ’ έξω) και να μην υπάρχει τίποτα στο «δεύτερο άκρο», δεν μπορούσαν να το ανεχτούν οι επιτελείς του Μαξίμου. Δεν έγιναν και τίποτα μαχητικές διαδηλώσεις, βλέπετε, για να μπορέσουν να συλλάβουν μερικές ντουζίνες διαδηλωτών και να τους «δέσουν» με τον κουκουλονόμο και άλλα κακουργήματα.
Αποφάσισαν, λοιπόν, να δράσουν στο επίπεδο της προπαγάνδας, ξαναζεσταίνοντας υποθέσεις που είναι γνωστές εδώ και καιρό. Και να ‘σου ξανά η υπόθεση της Marfin, με δύο κατηγορούμενους χωρίς ούτε ένα στοιχείο σε βάρος τους, οι οποίοι έχουν απολογηθεί εδώ και μήνες, χωρίς οι δικαστικές αρχές να τολμήσουν να τους προφυλακίσουν (τόσο… αξιόπιστα είναι τα στοιχεία των μπάτσων). Να ‘σου και ο αγώνας των κατοίκων της Χαλκιδικής, με μερικές δεκάδες κλήσεις σε απολογία για πλημμελήματα (πέρα από τις κλήσεις για τέσσερις… εγκληματικές οργανώσεις, οι οποίες λειτουργούν στο τρίγωνο Ιερισσός-Ουρανούπολη-Μεγάλη Παναγιά!).
Η προπαγανδιστική συνταγή κάπου χάλασε με την αποφυλάκιση των δύο πρώτων από τους τέσσερις προφυλακισμένους για την επίθεση στις Σκουριές, αλλά μ’ αυτές τις αποφυλακίσεις μάλλον ισοφαρίστηκε η μη προφυλάκιση των Κασιδιάρη-Παναγιώταρου-Μίχου. Αλλωστε, είναι καμιά εικοσαριά οι κατηγορούμενοι που κατασκεύασε η Ασφάλεια, οπότε οι πιέσεις που θα ασκηθούν θα ζητούν για κάθε αποφυλακιζόμενο να μπαίνει ένας άλλος στη φυλακή.
Επειδή, όμως, το σκηνικό αυτό, με τις μπαγιάτικες υποθέσεις, δεν απέδιδε, έριξαν στην αγορά της τρομοϋστερίας το βαρύ χαρτί. Τον Νίκο Μαζιώτη και την Πόλα Ρούπα, που έχουν βγει στην παρανομία. Δεν ξέρουμε αν το σχέδιο το είχαν έτοιμο ή αν το ετοίμασαν υπό καθεστώς βιασύνης, γεγονός είναι πάντως ότι αφορμή πήραν από ένα εκτενές πολιτικό κείμενο των δύο αγωνιστών του Επαναστατικού Αγώνα, που δημοσιεύτηκε στο Ιndymedia την περασμένη Παρασκευή.
«Με κείμενο για τη Χρυσή Αυγή επανεμφανίστηκε ο Ν. Μαζιώτης – “Εμπεριστατωμένη ανάλυση χωρίς εκτόξευση απειλών” λένε στην ΕΛ.ΑΣ.». Αυτός ήταν ο τίτλος δημοσίευσης στην ηλεκτρονική έκδοση του «Βήματος», που δημοσιεύτηκε στις 20:46 της ίδιας μέρας, τρεισίμισι ώρες μετά τη δημοσίευση του κειμένου των δύο αγωνιστών. Ο συντάκτης πήρε πληροφόρηση από την Αντιτρομοκρατική και την παρέθεσε: «Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. μιλούν για μια “εμπεριστατωμένη ανάλυση της δράσης της Χρυσής Αυγής υπό το πρίσμα των δύο αντιεξουσιαστών χωρίς να εκτοξεύονται συγκεκριμένες απειλές”. Επιπλέον οι αστυνομικοί επισημαίνουν ότι στο συγκεκριμένο κείμενο δεν υπάρχει καμιά αναφορά στη δράση της οργάνωσης «Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών» που ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση στα γραφεία της ΝΔ στη λεωφόρου Συγγρού στις αρχές του 2013 και ορισμένοι αξιωματούχοι τη συσχετίζουν και με τους συγκεκριμένους αντάρτες πόλης».
Τρεις μέρες μετά, αφού προφανώς μεσολάβησε παρέμβαση από το Μαξίμου, η «κασέτα» άλλαξε. Η Ασφάλεια «θυμήθηκε» ν’ ανακοινώσει ότι έχει «ταυτοποιήσει» τον Ν. Μαζιώτη σε ληστεία που έγινε τον Ιούλιο στα Μέθανα! Τρεις μήνες μετά «θυμήθηκαν» ν’ ανακοινώσουν την «ταυτοποίηση» του Μαζιώτη σε ληστεία! Πώς την έκαναν οι Κλουζό της Αντιτρομοκρατικής; Από φωτογραφίες κάμερας χαμηλότατης ανάλυσης, οι οποίες δείχνουν έναν άνθρωπο με τζόκεϊ και μεγάλα μαύρα γυαλιά, που μόνο στο ύψος μοιάζει του Μαζιώτη (όχι συνολικά στο σωματότυπο). Στα παπαγαλάκια, βέβαια, είπαν να λένε και για αποτύπωμα που άφησε ο Μαζιώτης. Παλιό κι αυτό το κόλπο.
Επί ένα διήμερο είχαμε ένα μπαράζ τρομοϋστερίας, με τον Ν. Μαζιώτη να πρωταγωνιστεί σε άλλες πέντε ληστείες, να φέρεται ως κάτοχος ενός ποσού 1,5 εκατ. ευρώ, με το οποίο ετοιμάζεται να τινάξει το σύμπαν στον αέρα. Ιδού, λοιπόν, ο μέγας κίνδυνος για το λαό! Ποιον θα πείσουν, όμως; Σε εφτά χρόνια δράσης ο ΕΑ έδειξε ότι παίρνει όλα τα μέτρα για να μην υπάρξουν θύματα από το λαό. Χτύπησε στόχους καπιταλιστικούς και κατασταλτικούς. Ποτέ δεν έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή εργαζόμενων και απλών λαϊκών ανθρώπων. Γι’ αυτό και έριξαν πέπλο σιωπής πάνω από τη δίκη του ΕΑ, ώστε να μην ακουστεί στην κοινωνία ο πολιτικός επαναστατικός λόγος των μελών της οργάνωσης.