Ακόμη και την… παχυσαρκία επιστράτευσε ο Γιωργάκης στην ομιλία του στη φιέστα του Ζαππείου. Κατέχουμε, είπε, το αρνητικό ρεκόρ, διότι «απαξιώσαμε μέχρι και τη μεσογειακή μας δίαιτα»!
Θα μπορούσαμε να του απαντήσουμε πολλά. Θα μπορούσαμε, ακολουθώντας το δικό του παράδειγμα του ευτελισμού του πολιτικού λόγου, να του θυμίσουμε ότι αυτά να τα πει στον πιο στενό του συνεργάτη, τον Γ. Ραγκούση, ιδιοκτήτη καταστήματος γνωστής αλυσίδας φαστφουντάδικων, που έχει ιδιαίτερη συμβολή στην ανάπτυξη της παιδικής παχυσαρκίας. Θα μπορούσαμε να του θυμίσουμε, επίσης, το διαρκές διατροφικό σκάνδαλο, το οποίο ευλόγησαν στο παρελθόν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, των οποίων και ο ίδιος υπήρξε εξέχον μέλος, και εξακολουθεί να ευλογεί η κυβέρνησή του (βλέπε τις αποκαλύψεις μας για το… βαλβολινούχο ηλιέλαιο, στα δυο προηγούμενα φύλλα της «Κ»).
Δεν θα πάμε εκεί τη συζήτηση, όμως, γιατί η εισαγωγή της παχυσαρκίας σε μια πρωθυπουργική ομιλία με θέμα τα επείγοντα οικονομικά προβλήματα, δεν έχει… πολιτιστικό, αλλά πολιτικό περιεχόμενο. Οπως κάθε φορά που αυξάνουν το φόρο στα τσιγάρα και τα αλκοολούχα ποτά θυμούνται τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος και του αλκοολισμού, έτσι και η παχυσαρκία επιστρατεύεται για να στηρίξει τα μέτρα σκληρής λιτότητας. Είναι ένα στοιχείο που στηρίζει ιδεολογικά αυτή την πολιτική. Παλιότερα, οι αστικές κυβερνήσεις καλούσαν το λαό να σφίξει το ζωνάρι. Τώρα, τον καλούν να… καταπολεμήσει την παχυσαρκία. Είμαστε λαός που υπερκαταναλώνουμε παντού, αυτό είναι το μήνυμα που έστειλε ο Παπανδρέου. Αρα, οι εργαζόμενοι έχουν περιθώρια να μειώσουν την… υπερκατανάλωσή τους, γεγονός που θα βοηθήσει και στην καταπολέμηση της… παχυσαρκίας.
