Κυκλοφορεί βιβλίο με τίτλο «Η “άλλη“ Αριστερά – Μεταπολίτευση και αμφισβήτηση», με συγγραφέα κάποιον Δημήτρη Γλύστρα, ο οποίος μοστράρει ως ερευνητής που μελέτησε τις οργανώσεις της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Δεν είχε τύχει να πέσει στα χέρια μας, αλλά αναγνώστης «βιβλιοφάγος» μας έστειλε την αναφορά του «ερευνητή» στη ΣΑΚΕ.
Μαθαίνουμε, λοιπόν, όσοι και όσες υπήρξαμε μέλη της ΣΑΚΕ (ευτυχώς, οι συντριπτικά περισσότεροι βρισκόμαστε εν ζωή), ότι «το 1976, μετά το θάνατο του Μάο, η οργάνωση βρέθηκε σε ιδεολογικό σταυροδρόμι και τελικά ενώθηκε το 1977 με το Μ-Λ ΚΚΕ»!
Αυτός ο τύπος δεν είναι μόνο ότι δεν έψαξε ούτε τα στοιχειώδη για τις οργανώσεις στις οποίες αναφέρεται, αλλά αποδεικνύεται και ντιπ άσχετος με τα ιδεολογικά ρεύματα. Αστοιχείωτος!
Γράφει ότι η ΣΑΚΕ, «μετά τη διαμάχη Κίνας-Αλβανίας, τάχθηκε με την πλευρά της Αλβανίας». Παρά τη βλακώδη απλούστευση (πού να καταλάβει από συγκρούσεις ιδεολογικών ρευμάτων) η πληροφορία του είναι σωστή. Πράγματι, η ΣΑΚΕ συμπορεύτηκε με το διεθνές ρεύμα που κατήγγειλε τον μαοϊσμό. Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να ενωθεί ιδεολογικά με το Μ-Λ ΚΚΕ, μια οργάνωση του μαοϊκού ρεύματος; Αν ήξερε στοιχειωδώς τη διαφορά, δε θα έγραφε την «πληροφορία». Ούτε θα «εξαφάνιζε» τη ΣΑΚΕ καμιά δεκαπενταετία πριν από την ολοκλήρωση του κύκλου της και το άνοιγμα του κύκλου της Κόντρας. Είπαμε: για τα μπάζα!
Τελευταία Νέα :
- Συνεχίζεται το σκληρό διπλωματικό παζάρι για την ιμπεριαλιστική ειρήνη στην Ουκρανία
- Η αφόρητη βαρεμάρα του εξουσιαστικού λόγου
- Σαν σήμερα 4 Δεκέμβρη
- Ξεσηκώθηκαν και οι λαϊκατζήδες
- Τσιάρας-Κέλλας κατασκεύασαν ψεύτικη αποκλιμάκωση της ευλογιάς των αιγοπροβάτων
- Αθήνα-Ουάσιγκτον όπως Κολιάτσου-Παγκράτι








