Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας, από τους δύο αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου που ήλεγξαν ποινικά τη συνάδελφό τους εισαγγελέα κατά της διαφθοράς Τουλουπάκη για τους χειρισμούς της στην υπόθεση Novartis, ο μεν εισαγγελέας Σοφουλάκης εισηγείται την απαλλαγή της, ο δε εισαγγελέας Ζαχαρής εισηγείται την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της, διότι υπάρχουν ενδείξεις τέλεσης αδικημάτων από την πλευρά της. Αντίθετα, και οι δύο εισηγούνται την απαλλαγή των δύο επίκουρων εισαγγελέων διαφθοράς Ντζούρα και Μανώλη.
Είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος ότι οι εκ διαμέτρου αντίθετες εισηγήσεις δύο ανώτατων εισαγγελέων για μια συνάδελφό τους οφείλονται σε διαφορές εκτίμησης των πραγματικών περιστατικών. Και μόνο το γεγονός της εμπλοκής της Τουλουπάκη σε πολιτικούς ανταγωνισμούς οδηγεί στο ασφαλέστατο συμπέρασμα ότι αυτοί οι ανταγωνισμοί κανοναρχούν και τις εισηγήσεις των εισαγγελέων του Αρείου Πάγου και εμφανίζουν διασπασμένη την εισαγγελική αρχή, η οποία συνήθως εμφανίζεται ως ενιαία.
Η συγκεκριμένη διχογνωμία αποτελεί μείζον ζήτημα για τον εισαγγελικό κλάδο του αστικού δικαστικού μηχανισμού. Ερχεται μάλιστα σε μια περίοδο που, εκτός από τις αλληλοκατηγορίες για στήσιμο πολιτικών παραμάγαζων, που ανταλλάσσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ-ΚΙΝΑΛ, έχουμε και τις πρώτες διαρροές για τα όσα έπιασαν οι κοριοί της ΕΥΠ/ΚΥΠ επί Ρουμπάτη, για σχέσεις δικαστικών με «νονούς» του οργανωμένου εγκλήματος, για «πούλημα» αποφάσεων κτλ.
Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάποια κίνηση ελέγχου των όσων περιλαμβάνονται στις παρακολουθήσεις, ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ ούτε επί ΝΔ. Ολοι αυτοί και αυτές εξακολουθούν να υπηρετούν στο δικαστικό σώμα. Ισως και σε καίρια πόστα. Κάποιοι ενδεχομένως να κληθούν να κρίνουν την Τουλουπάκη ή άλλους δικαστικούς που κατηγορούνται ότι συνδέονται με το «σύστημα Παπαγγελόπουλου» και βέβαια οι διωκόμενοι δε θα διστάσουν να αντεπιτεθούν με στοιχεία από τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ/ΚΥΠ, που ασφαλώς έχουν στη διάθεσή τους (οι Τσιπραίοι έχουν σίγουρα κρατήσει αντίγραφα). Αντιλαμβάνεστε τι έχει να γίνει τότε.
Γι’ αυτό και αστικοί κύκλοι προβληματίζονται και ζητούν «ψυχραιμία», «περισυλλογή» και «γενικό κατευνασμό». Ο δικαστικός μηχανισμός πρέπει να παραμείνει έξω από τον πολιτικό ανταγωνισμό, γιατί είναι σημαντικός για τη λειτουργία της καταστολής του αστικού κράτους.
