Οι συνομιλίες της Μέι με τον Ερντογάν στην Αγκυρα αποδεικνύονται ιδιαίτερα «παραγωγικές», αν σκεφτούμε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο της Βρετανίας έκρινε πως οι βρετανικές δικαστικές αρχές μπορούν να συνεργάζονται με αυτές της Βόρειας Κύπρου. Αυτό δε συνιστά, βέβαια, αναγνώριση της ΤΔΒΚ ως κράτους, είναι όμως ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, αφού οι Τουρκοκύπριοι δε θα χρειάζεται να περνούν πλέον από τις δικαστικές αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας προκειμένου να ρυθμίσουν υποθέσεις τους με το Ηνωμένο Βασίλειο.
Βρετανία και ΗΠΑ, που βρίσκονται σε απόλυτο συντονισμό, εξακολουθούν να βάζουν βέτο σε συμμετοχή οποιουδήποτε άλλου στην κυοφορούμενη νέα διάσκεψη. Στόχος τους είναι ν' αποκλείσουν τη Ρωσία (που ζητά να πάρει μέρος με την ιδιότητα του μόνιμου μέλους του Συμβούλιου Ασφάλειας του ΟΗΕ). Δεν είναι τυχαίο άρθρο που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τρίτη στους «New York Times» και κατηγορεί τη Ρωσία ότι δεν επιθυμεί να υπάρξει λύση αλλά συνεχής παρέλκυση, και προς τούτο προσπαθεί να επηρεάσει πολιτικές δυνάμεις στη Λευκωσία. Ως προς τον αποκλεισμό της Ρωσίας οι απαιτήσεις των Αμερικανοβρετανών συμπίπτουν μ' αυτές του Ερντογάν, που ζητά «πενταμερή και μόνο» (δηλαδή τα δύο «συνιστώντα κράτη» της μελλοντικής Συνομοσπονδίας και οι τρεις «εγγυήτριες δυνάμεις», Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία). Ετσι, η πενταμερής διεξάγεται επί τη βάσει των συνθηκών Ζυρίχης-Λονδίνου, προσφέροντας έτσι τη «δικαιολογητική βάση» για τη συνέχιση του καθεστώτος των «εγγυήσεων», δηλαδή για την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων στο νησί.
Ο ειδικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Εσπεν Μπαρθ Αιντε ταξίδεψε στην Αγκυρα και θα κάνει τον καθιερωμένο γύρο περνώντας από τη Λευκωσία και μετά από την Αθήνα, προκειμένου να προετοιμάσει το έδαφος για επίσκεψη του ίδιου του Γκουτέρες, με στόχο να φιξάρει επανάληψη της διάσκεψης στη Γενεύη, που τοποθετείται στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μάρτη.
Δεν ξέρουμε αν ο Αναστασιάδης (κι από κοντά ο Τσίπρας) είναι έτοιμος να υπογράψει μια συμφωνία χειρότερη και από το σχέδιο Ανάν, όμως αν τη βάλει σε δημοψήφισμα, όπως έχει πει, μάλλον θα δοκιμάσει την ίδια απογοήτευση που δοκίμασαν οι εμπνευστές του σχεδίου Ανάν.
