Θυμόσαστε με πόσο καμάρι ανακοίνωνε η ιδιοκτησία της «Περισσός ΑΕ», ότι στους απολυόμενους από τη ναυαρχίδα των επιχειρήσεών της, την «Τυποεκδοτική ΑΕ», θα καταβάλει αποζημιώσεις σύμφωνα με το παλιό καθεστώς και όχι σύμφωνα με το νέο «μνημονιακό» καθεστώς της μειωμένης αποζημίωσης. Ηταν μια προσπάθεια να βγει από τη γωνία και ν’ αποδείξει ότι δεν εφαρμόζει το Μνημόνιο. Μια προσπάθεια για να μεταφερθεί η συζήτηση από το μείζον γεγονός (τις απολύσεις εργαζόμενων, στο όνομα των οικονομικών προβλημάτων της επιχείρησης, λόγω μείωσης του τζίρου και ανταγωνισμού) στο έλασσον (το ύψος της αποζημίωσης λόγω απόλυσης).
Οι νέες απολύσεις, πάντως, που άρχισαν να γίνονται στο «Ριζοσπάστη», απολύσεις δημοσιογράφων ακόμη και με δεκάδες χρόνια δουλειάς στην εφημερίδα, οι αποζημιώσεις δίνονται με βάση το νέο καθεστώς της μειωμένης αποζημίωσης, το καθεστώς του Μνημόνιου. Οπως δε το συνηθίζει, η ηγεσία του Περισσού ξεκίνησε μια εκστρατεία λάσπης ενάντια σε δημοσιογράφους που διαμαρτύρονται, ενώ σε απολυμένους έβαλε το λογιστή να ανακοινώσει την απόλυση (παλαιότερα συνήθιζαν να το κάνει ο γραμματέας της κομματικής οργάνωσης) και να τους ζητήσει ν’ αφήσουν την αποζημίωση για το κόμμα! Και πώς θα συντηρηθούν μέχρι να καταφέρουν να βρουν δουλειά; Στην εύλογη απορία απολυθέντων ο λογιστής δεν είχε τίποτα ν’ αντιτείνει. Αλλωστε, αυτός ήταν ένας απλός μαντατοφόρος, όπως γίνεται σε κάθε καπιταλιστική επιχείρηση (γι’ αυτό έχει γίνει παροιμιώδης η φράση «περάστε από το λογιστήριο»).
Για το κλίμα εκβιασμού, συκοφάντησης και σπίλωσης, που προωθεί η ηγεσία του Περισσού εναντίον των δημοσιογράφων που είναι στη λίστα των υπό απόλυση και διαμαρτύρονται ζητώντας να πληρωθούν τα δεδουλευμένα τους που καθυστερούν επί εξάμηνο (έχουν και οικογένειες να θρέψουν) είναι χαρακτηριστική η παρακάτω επιστολή που έστειλαν στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ δημοσιογράφοι του «Ριζοσπάστη», μετά από μια ιταμή επίθεση που δέχτηκαν από την ίδια την εφημερίδα στην οποία εργάζονται:
«ΠΡΟΣ ΔΣ ΕΣΗΕA – ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» – ΑΘΗΝΑ 14/02/2013
Συνάδελφοι,
Απευθυνόμαστε εκ νέου σε σας, πρώτον για να καταγγείλουμε ότι δεν έχετε συζητήσει το θέμα με τις απολύσεις και τη μη καταβολή δεδουλευμένων έξι μηνών στο “Ριζοσπάστη”, παρά τις περί του αντιθέτου προφορικές διαβεβαιώσεις σας.
Δεύτερον, θέλουμε να σας ενημερώσουμε ότι από την ημέρα που σας παραδώσαμε την προηγούμενη επιστολή, άνοιξε ένας γύρος πιέσεων, απομόνωσης και απαξίωσης μας από την διεύ-θυνση της εφημερίδας, η οποία ερμήνευσε την επιστολή προς το σωματείο ως “αγώνα κατά του ΚΚΕ”(!).
Στις διαδοχικές συναντήσεις που είχε μαζί μας αξίωσε μάλιστα να “αποχωρήσουμε μόνοι μας”, να παραιτηθούμε δηλαδή από τα νόμιμα δικαιώματά μας (αποζημίωση, δεδουλευμένα, κ.α.)(!).
Ως “τιμωρία”(;) για την απόφασή μας να στείλουμε επιστολή στην ΕΣΗΕΑ προχώρησε σήμερα Πέμπτη στη δημοσιοποίηση των ονομάτων μας, επειδή… δεν δημοσιεύτηκαν στα αστικά ΜΜΕ. Η αλήθεια είναι ότι πέρα από ορισμένα ιντερνετικά μέσα κανένα αστικό ΜΜΕ (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα) δεν ανέφερε το παραμικρό για την επιστολή μας…
Είναι ολοφάνερο ότι στο στόχαστρο είναι το ίδιο το δικαίωμα της διαμαρτυρίας και του συνδικαλίζεσθαι, η άσκηση του οποίου πράγματι δεν θα είχε κανένα νόημα στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο αν το Κόμμα ήταν συνεπές με τις υποχρεώσεις του ως εργοδότη απέναντι στους εργαζόμενους.
Καλούμε ξανά την ΕΣΗΕΑ να πράξει τα δέοντα ώστε να διασφαλιστούν τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
ΣΣ. Περιττό να βάλουμε τις υπογραφές μας. Για όποιον ενδιαφέρεται υπάρχουν σήμερα στο “Ρ” και είναι τιμή μας.
Υ.Γ. Η προηγούμενη επιστολή, στην οποία αναφέρεται το σημερινό δημοσίευμα στον Ριζοσπάστη και στο πόρταλ 902, πρώτα στάλθηκε στη διεύθυνση του “Ρ”. Ζητήσαμε και συνέλευση. Μας απαγόρευσαν… Κατόπιν, πήγαμε στο σωματείο. Και περιμένουμε…».
Νομίζουμε πως κάθε περαιτέρω σχόλιο περιττεύει. Απλά να υπενθυμίσουμε αυτό που έχουμε γράψει πολλές φορές στο παρελθόν. Οτι από τη στιγμή που στήνεις επιχειρήσεις με καπιταλιστικά κριτήρια, κρίνεσαι όπως και κάθε άλλη καπιταλιστική επιχείρηση, όσες επικλήσεις στους ευγενείς σκοπούς της δράσης σου κι αν επικαλείσαι. Οι εργαζόμενοι δεν είναι πρώτες ύλες για να τους χρησιμοποιείς κατά το δοκούν.