Το άρθρο του Σ. Κοντονή στο ημιεπίσημο όργανο του ΣΥΡΙΖΑ (ΕφΣυν), στο οποίο αναφερθήκαμε την προηγούμενη εβδομάδα, απετέλεσε το έναυσμα για ένα μπαράζ αρθρογραφίας και δηλώσεων στελεχών της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στη μειοψηφία που φέρνει αντιρρήσεις στη γρήγορη «πασοκοποίηση» του κόμματος.
Ο Αρ. Μπαλτάς, σε άρθρο του στην κυριακάτικη «Αυγή» συνέχισε στη λογική Κοντονή, στοχοποιώντας εκείνους που χρησιμοποιούν «αριστερόμετρο» στην εφαρμογή της πολιτικής συμμαχιών. Επιτιθέμενος ευθέως κατά εκείνων των ΣΥΡΙΖΑίων που ζητούν να υπάρχει ένα μέτρο στην πολιτική ξεφτίλα, γράφει ότι «κατ’ εξοχήν χρήστες του αριστερόμετρου είναι οι αυτοαπασχολούμενοι της πολιτικής». Τους κατηγορεί, δηλαδή, σαν σιτιζόμενους από τα κομματικά ταμεία που φοβούνται μη χάσουν τα προνόμιά τους.
Ο διευθυντής σύνταξης της «Αυγής» Κ. Καπάκος, σε άρθρο του στο ίδιο φύλλο, επιτέθηκε σε «ορισμένους ούλτρα επαναστάτες» που υπάρχουν στον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι «ο κίνδυνος της πασοκοποίησης δεν πρέπει να οδηγεί την Αριστερά σε “ολιγαρχικές αντιλήψεις” του τύπου εμείς είμαστε επαναστάτες και οι άλλοι τσιράκια του συστήματος».
Στο ίδιο ζήτημα, το οποίο –όπως φαίνεται– είναι το μείζον για τον ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο, αναφέρθηκε και ο Τσίπρας στην ομιλία του «σε πλατιά σύσκεψη οργανώσεων και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Αττικής για τις τρεις εκλογικές μάχες», την Παρασκευή 7 Μάρτη. Αυτός, βέβαια, λόγω της θέσης του, δεν χρησιμοποίησε την ίδια οξύτητα. Αφού θύμισε ότι «οι δυνάμεις και οι προσωπικότητες που στηρίζουν την υποψηφιότητά μου για την προεδρία της Κομισιόν είναι ευρύτερες από το ΣΥΡΙΖΑ», σημείωσε ότι «οφείλουμε κι εμείς, αυτή τη μάχη να τη δώσουμε με ανοιχτή ματιά». Εξηγώντας αυτή τη γενική θέση, ζήτησε «να γίνουμε σε κάθε χώρο, σε κάθε πεδίο αντιπαράθεσης, το συνεκτικό στοιχείο που συσπειρώνει χωρίς αποκλεισμούς και απαιτήσεις υποταγής, στη μάχη για μια άλλη Ελλάδα και μια άλλη Ευρώπη», παίρνοντας «κάθε πρωτοβουλία, ώστε το ψηφοδέλτιό μας να εκφράζει εκείνους που υποφέρουν από την κρίση, αλλά κι εκείνους που είναι πρόθυμοι να προσφέρουν τη γνώση, την επιρροή, το κύρος τους, για την υπόθεση της ανατροπής και της αλλαγής». «Είμαστε κόμμα των μελών και όχι κόμμα των αφελών», τόνισε με νόημα.
Από τη μεριά της, η «αριστερή πλατφόρμα», αφού κατάπιε αμάσητο τον Βουδούρη, ακολουθεί μια αμυντική στάση, μιλώντας με γρίφους. «Κύκλοι» της έλεγαν στην «ΕφΣυν» ότι «ουδείς τάσσεται εναντίον του ανοίγματος και των συμμαχιών, αλλά σε τέτοια ζητήματα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες τοποθετήσεις», προσθέτοντας ότι «η αοριστολογία υποκρύπτει ανομολόγητους στόχους». Κατά την πάγια πολιτική τακτική της μειοψηφίας λένε ότι «προέχει το μεγάλο άνοιγμα στην κοινωνία, στους μικρομεσαίους και την αγροτιά» και επιστρέφουν το μπαλάκι στο γήπεδο της πλειοψηφίας, με τη δηκτική επισήμανση πως «ορισμένοι μπορεί να επιθυμούν συνεργασία με συγκεκριμένα πρόσωπα και φορείς που “δεν ηχούν ευχάριστα”. Αλλά αντί για καθαρές διατυπώσεις κυριαρχεί μια αοριστολογία, που περισσότερο συσκοτίζει παρά βοηθά».
Είναι βέβαιο πως δε θα γινόταν αυτός ο –κάθε άλλο παρά συσπειρωτικός– καυγάς στον ΣΥΡΙΖΑ, παραμονές εκλογών, αν το «άνοιγμα στο μεσαίο χώρο» περιοριζόταν μόνο στον Βουδούρη (ο οποίος πέρασε), και δεν σκόπευε να αγκαλιάσει και άλλους Πασόκους, βάζοντάς τους στο ευρωψηφοδέλτιο. Η πλειοψηφία εκτιμά ότι αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα σήμερα, δεδομένου ότι στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές δεν προσδοκούν σπουδαία πράγματα και ήδη προσπαθούν να μαζέψουν εκείνα τα αλαζονικά περί «δημοψηφίσματος», που έλεγαν στην αρχή (ο ίδιος ο Τσίπρας μάλιστα).
Εκτιμώντας ίσως πως από τα δεξιά δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα, το τελευταίο δεκαήμερο απέσυραν τον Σταθάκη από τα ραδιοτηλεοπτικά πάνελ (η ανάπαυση του πολεμιστή) και επικεντρώνονται στα «πολιτικά» ζητήματα, στα οποία το πρόβλημα είναι η «αριστερή πλατφόρμα». Οταν καταλήξουν στην έγκριση του ευρωψηφοδέλτιου από την Κεντρική Επιτροπή και σημάνει η σάλπιγγα της «ενότητας για τη νίκη», ο Σταθάκης θα ξαναβγεί στο μεϊντάνι για να παρουσιάσει τις «ρεαλιστικές» οικονομικές απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ, ψαρεύοντας συντηρητικούς ψηφοφόρους.
