Αποχή από το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης πρότειναν έξι μέλη των «Κινήσεων Πολιτών» στη συνδιάσκεψη της ομάδας. Η πρόταση πήρε 18 ψήφους και απορρίφθηκε και την επομένη οι πέντε από τους έξι ανακοίνωσαν ότι αποχωρούν από την ομάδα και «δεν θα συμμετέχουν σε κανένα σχήμα ή διαδικασία που οδηγεί σε μια παρωδία ενότητας της Κεντροαριστεράς». Δε θα γινόταν καμιά συζήτηση επειδή αποχώρησαν από την παρέα των «Κινήσεων Πολιτών» ο παλιός «εσωτερικάκιας» Π. Παπασαραντόπουλος και ο άλλοτε υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του Περισσού Π. Αθανασόπουλος, παρέα με τους (άγνωστους σ' εμάς) Χ. Σεβαστιάδη και Α. Δαλιάνη, αν στην παρέα δεν συμμετείχε και ο Π. Καβάσαλης, που είναι ο διευθυντής του «Κύκλου Ιδεών» του Βενιζέλου, ο οποίος εξακολουθεί να οργανώνει εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις.
Μπορεί όλοι οι αποχωρήσαντες να έχουν άριστες σχέσεις με τον Βενιζέλο και να μην κρύβουν τον… θαυμασμό τους γι' αυτόν τον τιτάνα της αστικής πολιτικής, εύκολα όμως θα μπορούσε ο Βενιζέλος να αποποιηθεί κάθε οργανωτική σχέση μαζί τους. Ομως την οργανωτική σχέση του με τον άνθρωπο που ασχολείται με την οργάνωση των ανά την Ελλάδα εκδηλώσεών του δεν μπορεί να την αποποιηθεί, παρά μόνο αν τον καταγγείλει και διακόψει κάθε σχέση μαζί του. Πράγμα που δεν έκανε, οπότε όλοι κατάλαβαν πως οι «πέντε» λειτούργησαν σαν βενιζελική φράξια στις Κινήσεις Πολιτών, σε μια προσπάθεια να σπρωχτεί η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ να καταγγείλει τον Βενιζέλο για σαμποταριστική δουλειά.
Σκανδαλίδης και Λαλιώτης (αυτοί που χαράζουν την τακτική της Φώφης) δεν είναι πρωτάρηδες για να τσιμπήσουν και ν' ανοίξουν δεύτερο μέτωπο, δίπλα σ' αυτό των Ανδρουλάκη-Ξεκαλάκη, που εκεί που δεν τους θυμόταν κανένας, βρέθηκαν ξαφνικά να δίνουν συνεντεύξεις σε πρώτης γραμμής αστικά έντυπα. Η συμπεριφορά… Βούδα δεν τους λύνει βέβαια το πρόβλημα. Εκεί που βάδιζαν προς το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης τον Ιούνη γεμάτοι αισιοδοξία, ότι απαλλάχτηκαν επιτέλους από τον Θεοδωράκη και έχουν βάσιμες ελπίδες να τραβήξουν την παρέα του Λυκούδη, ξαναβυθίστηκαν στην «εσωστρέφεια». Κι αν τους Ανδρουλακοξεκαλάκηδες τους αντιμετώπισαν με σκληρά οργανωτίστικα μέσα, ο Βενιζέλος είναι πολύ βαρύ θήραμα για να το καταπιούν αμαρινάριστο και άψητο.
Εν αναμονή των επόμενων επεισοδίων στο σίριαλ «Η ενότητα της Κεντροαριστεράς», επαναλαμβάνουμε αυτό που γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα: το μόνο βέβαιο είναι ότι δε θα μας αφήσουν να πλήξουμε.
ΥΓ. Σενάρια, που μέχρι τώρα τα διακινούσαν στο παρασκήνιο οι «προεδρικοί» του ΠΑΣΟΚ και πλέον δημοσιεύτηκαν (ως σενάρια πάντοτε) και στον αστικό Τύπο, φέρουν τον Μπένι να έχει συμφωνήσει με τον Κούλη να τον στείλει επίτροπο στην Κομισιόν, στη θέση του Αβραμόπουλου, που προορίζεται για πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σεναριολογία, ασφαλώς, αλλά άντε να αποδείξει ο Βενιζέλος ότι δεν είναι ελέφαντας (ειδικά όταν στηρίζει με όλο του το είναι το αίτημα του Κούλη «εκλογές τώρα για να φύγει η ανίκανη κυβέρνηση»).
