Αθλιότητες ελεεινών

Αλλοι καιροί, άλλες ανάγκες. Πριν από δυο χρόνια, ο Πολάκης γιόρταζε τα γενέθλιά του στη βίλα του Πάνου Καμμένου, υπό τους ήχους της ορχήστρας της Αεροπορίας και τις υλακές του ακροδεξιού α(η)δού Γονίδη. Το επιβεβαίωνε ο ίδιος, με τη δημοσίευση μιας selfie του αγκαλιά με τον Καμμένο και το απαραίτητο συνοδευτικό σχόλιο (το παραθέτουμε με την πολάκεια σύνταξη και ορθογραφία): «Στα γενέθλια του Πανου .(εχουμε δυο μέρες διαφορα) …..Κι απου θελει το κακό μας να καβαλικευει το μελίτακα και να μην ακουμπούν τα πόδια του χάμω…».
 
Φέτος, από τη μια δεν υπάρχει Καμμένος για να το κάψουν παρέα, από την άλλη έπρεπε να σταλεί το μήνυμα ότι η κοτερολογία δεν ακουμπάει τον Πολάκη που παραμένει λιτός, ταπεινός και παραδοσιακός. «Σημερα στο υπουργείο υγείας ,γιόρτασα τα 54 μου χρονια με φίλους μπιστικους και συνεργάτες μοναδικούς», έγραψε (το μεταφέρουμε και πάλι αυτούσιο), συνοδεία «μπουκέτου» φωτογραφιών.
 
Πλαστικά πιάτα και ποτήρια, κουτιά με μεζέδες από σουβλατζίδικα, μερικά μπουκάλια κρασί και ρακή σε πλαστικά απλώθηκαν πάνω στο τραπέζι της αίθουσας συσκέψεων του υπουργείου. Ούτε τραπεζομάντιλα, ούτε μετρ, ούτε σερβιτόροι, σελφ σέρβις κατάσταση, σαν να τρώνε στο σχόλασμα οι εργάτες ενός μηχανουργείου στο Βοτανικό.
 
Μα καλά, θα ρωτήσει κάποιος, ήταν ανάγκη να στρώσουν τραπέζι στην αίθουσα συσκέψεων του υπουργείου; Δεν μπορούσε να τους πάει σ' ένα σουβλατζίδικο να τους κεράσει, αφού είναι φτωχός και απλός και δεν έχει λεφτά, ούτε γουστάρει τα γκουρμέ εστιατόρια; Αφελής ερώτηση απρόσεχτου. Στο σουβλατζίδικο δε θα υπήρχε το τεράστιο πορτρέτο του Βελουχιώτη να τους βλέπει στοργικά και να τους καμαρώνει. Το πολύ να υπήρχε η εικόνα κανενός μπεκρή της παλιάς Αθήνας ή τίποτα ηθοποιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Αλλο να σε «βλέπει» ο Σταυρίδης, όμως, και άλλο να σε «βλέπει» ο Αρης.  Γι' αυτό έγινε όλο αυτό το άθλιο το στήσιμο.
 
Και μη ρωτήσετε τι γυρεύει ο Βελουχιώτης στο γραφείο ενός αστικού υπουργείου. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Από την εποχή του ΠΑΣΟΚ. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι πασόκοι έβαζαν τα πορτρέτα του Μαρξ και του Αρη μόνο στα κομματικά γραφεία, ενώ οι Πολάκηδες τις βάζουν και στα υπουργεία.
 
ΥΓ. Ο υπουργός Ξανθός δε φαίνεται πουθενά στις φωτογραφίες. Δεν τον κάλεσε ή επέλεξε να μην πάει; 'Η μήπως πέρασε, ευχήθηκε και έφυγε αρνούμενος να φωτογραφιστεί;