Δίκη ΣΠΦ – 24η Συνεδρίαση, Παρασκευή 20.7.12

Ο Ι. Λιακόπουλος ακολούθησε την πεπατημένη των εισαγγελέων της έδρας των Τριμελών Εφετείων Κακουργημάτων που εκδικάζουν υποθέσεις της λεγόμενης «τρομοκρατίας». Υιοθέτησε το κατηγορητήριο με μια μικρή διαφοροποίηση: πρότεινε τη μετατροπή της κατηγορίας από συναυτουργία σε απλή συνέργεια για τις υποθέσεις των εκρήξεων στο σπίτι του πρώην υφυπουργού των μπάτσων Δ. Χηνοφώτη, στο σπίτι της πρώην υπουργού Λ. Κατσέλη και στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Πρόκειται για μια διαφοροποίηση επικίνδυνη, καθώς προσπαθεί να περάσει στη νομολογία τη φασιστικής έμπνευσης λογική της συλλογικής ευθύνης. Οπως θα δούμε στη συνέχεια, αυτό το τερατούργημα υιοθέτησε και στις κατηγορίες της προμήθειας, κατοχής και κατασκευής εκρηκτικών υλών.
 

Ο εισαγγελέας αξιοποίησε το βήμα του δικαστηρίου για να παραδώσει ένα μάθημα για την αστική κοινοβουλευτική δικτατορία, όχι τόσο στους απόντες Δ. Μπολάνο, Γ. Νικολόπουλου, Μ. Νικολόπουλου και Χ. Τσάκαλο και στους παράγοντες της δίκης όσο στον σκληρά εκμεταλλευόμενο και δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, τον οποίο έμμεσα κάλεσε να υποταχθεί στα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, μέχρι να προκύψει μια άλλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα αλλάξει αυτούς τους νόμους. Είναι προκλητικό να λες στον ελληνικό λαό αυτά τα πράγματα, όταν μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, στις 6 Μάη και στις 17 Ιούνη, προέκυψε πάλι κυβέρνηση που εφαρμόζει με ευλάβεια τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους νόμους. Παραθέτουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα από την αγόρευση του εισαγγελέα για να μη τολμήσει να μας πει ότι αυθαιρετούμε: «Σε μια ευνομούμενη πολιτεία οι πολίτες οφείλουν να υπακούουν στους νόμους. Αλλωστε, υφίστανται τις κυρώσεις και τις συνέπειες που οι ίδιοι οι νόμοι ορίζουν και προβλέπουν σε περίπτωση παραβιάσεώς τους. Οι νόμοι δεν είναι ποτέ τέλειοι. Γι’ αυτό ο δημοκρατικός κανόνας προβλέπει διαδικασίες αλλαγής τους διά του κοινοβουλίου, δηλαδή την δημιουργία νέας πλειοψηφίας, ή διά των δικαστηρίων».

Στο… δημοκρατικό του κήρυγμα, που έφθασε μέχρι τον Σωκράτη και τον Δημοσθένη, αφιέρωσε ένα ολόκληρο πεντάλεπτο. Συνέχισε επί 22 λεπτά διαβάζοντας άρθρα από τον Ποινικό Κώδικα, νομολογιακές αποφάσεις του Αρείου Πάγου και κομμάτια από το κατηγορητήριο. Κατά την ανάγνωση αυτή έριξε μεγάλο βάρος στην ανάλυση του «αδικήματος» της απλής συνέργειας, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όσον αφορά τις πράξεις των εκρήξεων στα σπίτια Χηνοφώτη και Κατσέλη και στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης θα προτείνει την ενοχή για απλή συνέργεια, κατά ορθότερο νομικό χαρακτηρισμό, όπως και έγινε τελικά. Αφιέρωσε άλλα 70 λεπτά για να μιλήσει για όλες τις πράξεις που κατηγορούνται τα τέσσερα μέλη της ΣΠΦ, χρόνο από τον οποίο αφιέρωσε αρκετά λεπτά στην ανάγνωση αποσπασμάτων από τις προκηρύξεις και από το ιδεολογικό κείμενο της οργάνωσης με τίτλο «Ο ήλιος θα συνεχίσει να ανατέλλει», προκειμένου, συμπληρωματικά προς την ανάγνωση των εκθέσεων αυτοψίας, να στηρίξει την ταύτισή του με το κατηγορητήριο (με τη διαφοροποίηση από συναυτουργία σε απλή συνέργεια για τις τρεις εκρήξεις).
 

Ο εισαγγελέας έφτασε στο σημείο να «κατσαδιάσει», ευγενικά υποτίθεται, τον Δ. Χηνοφώτη που δήλωσε ότι η έκρηξη ήταν χαμηλής έντασης, γιατί μ’ αυτή τη δήλωση ανέτρεπε το κατηγορητήριο, όχι μόνο στην περίπτωση του δικού του σπιτιού, αλλά και στις άλλες δύο εκρήξεις. Από την κατάθεση Χηνοφώτη προέκυπτε ότι δεν υπήρξε κοινός κίνδυνος για ξένα πράγματα και ανθρώπους. Ανεξάρτητα από τη στάση των μελών της ΣΠΦ, που για τους δικούς τους λόγους δεν πήραν θέση για την ένταση των εκρήξεων, από την ακροαματική διαδικασία προέκυψε ότι και οι τρεις εκρήξεις ήταν χαμηλής έντασης και έτσι δεν υπήρξε κίνδυνος για ξένα πράγματα και ανθρώπους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το κατηγορητήριο να γίνει διάτρητο και να δημιουργεί τεράστια προβλήματα τόσο στον εισαγγελέα όσο και στο δικαστήριο.
 

Ο Ι. Λιακόπουλος εισηγήθηκε την καταδίκη των κατηγορούμενων στηριζόμενος μόνο στις εκθέσεις αυτοψίας που συνέταξε η Αντιτροκρατική. Εφθασε στο σημείο να υιοθετήσει την έκθεση αυτοψίας της Αντιτρομοκρατικής για το σπίτι στο Χαλάνδρι, που το χαρακτήρισε γιάφκα, στην οποία δήθεν κατασκευάζονταν οι βόμβες και στην οποία δήθεν βρέθηκαν και υπολείμματα από τις βόμβες που είχαν τοποθετηθεί στα σπίτια Χηνοφώτη και Κατσέλη και στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης! Ομως, όλοι οι ψευδομάρτυρες-μπάτσοι καθώς και ο αρχιμπάτσος της Αντιτρομοκρατικής Δ. Χωριανόπουλος δεν τόλμησαν να στηρίξουν τα γραφόμενα στις εκθέσεις αυτοψίας τόσο για τη λεγόμενη γιάφκα στο Χαλάνδρι όσο και και για τις εκρήξεις. Σε πείσμα των καταθέσεών τους, το έκανε ο εισαγγελέας που προσπάθησε πάση θυσία να στηρίξει το κατηγορητήριο, τόσο κατά την ακροαματική διαδικασία όσο και με την αγόρευσή του.

Το συμπέρασμα είναι πως, ακόμη και με βάση το δικό τους αστικό νόμο η μόνη κατηγορία που θα μπορούσε να σταθεί είναι η συμμετοχή στην ένοπλη επαναστατική οργάνωση ΣΠΦ και καμία άλλη.
 

Βέβαια, για εμάς καμία κατηγορία δεν μπορεί να σταθεί, γιατί: Πρώτον, οι ένοπλες οργανώσεις αναρχικού, αντικαπιταλιστικού και κομμουνιστικού τύπου ανήκουν στο επαναστατικό κίνημα και είναι νομιμοποιημένες στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Δεύτερον, η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για τη συμμετοχή σ’ αυτές τις οργανώσεις δεν συνιστά για εμάς αδίκημα και μάλιστα ποινικό. Θυμίζουμε τη στάση των εκπροσώπων των αστικών πολιτικών κομμάτων που βαρύνονται για σκάνδαλα. Στους κατηγόρους τους που τους απειλούν με άσκηση διώξεων λένε ότι τους τιμώρησε ο ελληνικός λαός με την ψήφο του!

Στις 25 και 26 Ιούλη θα αγορεύσουν σχεδόν όλοι οι συνήγοροι υπεράσπισης και το τρομοδικείο θα διακόψει για τις αρχές Σεπτέμβρη. Θα απομείνει η αγόρευση της συνηγόρου Ι. Καρανδρέα, που κωλύεται ν’ αγορεύσει τώρα λόγω ασθένειας, και η απόφαση του τρομοδικείου. Δεν αποκλείουμε αυτό να υιοθετήσει αυτούσιο το κατηγορητήριο, χωρίς να δεχτεί τη διαφοροποίηση του εισαγγελέα.