Με την έναρξη της συνεδρίασης ο Χρ. Τσιγαρίδας ζήτησε το λόγο για να θέσει ένα ζήτημα σχετικό με την κατάθεση Γιαννακούρη για τα αποτυπώματα. Είπε (μεταφέρουμε την τοποθέτησή του σε ελεύθερη απόδοση):
Σαν μηχανικός, που έχω τεχνικές γνώσεις που δεν έχετε εσείς, δεν μπορούσα να δεχτώ αυτό που είπε ο κ. Γιαννακούρης, ότι δεν μπορεί να γίνει μεταφορά αποτυπωμάτων. Γιατί ο κ. Γιαννακούρης είπε τρεις διαφορετικές εκδοχές. Όταν τον ρώτησε σχετικά ο εφέτης που κάθεται δεξιά σας όπως βλέπω εγώ, ο κ. Ντούλης, είπε ότι δεν μπορεί να γίνει μεταφοράς αποτυπωμάτων χωρίς τη συναίνεση του προσώπου, γιατί ο ιδρώτας κάθε ατόμου είναι μοναδικός. Ομως, η μέθοδος που περι΄πεγραψε είναι μια χημική μέθοδος ανάδειξης αποτυπωμάτων, όχι μια μέθοδος ελέγχου DNA. Κάτι δεν πήγαινε καλά μ’ αυτή την απάντηση.
Στο διέλαιμμα, σε μια off the record συζήτηση που έγινε, όταν του επισημάνθηκε ότι το αποτύπωμα μπορεί να μεταφερθεί με μια απλή φωτογραφική μέθοδο, ο κ. Γιαννακούρης είπε πως δαυτό δεν γίνεται, γιατί οι αυλακώσεις θα βγουν ανάποδα. Ομως, όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις από κομιοούτερ ξέρει ότι με μια απλή διαδικασία flip ή mirror, όπως λέγεται, παίρνουμε ακριβή εικόνα του αντικείμενου που φωτογραφίζουμε.
Οταν ξανάρχισε η διαδικασία και τον ρώτησε σχετικά ο κ. Κωνσταντάκης, ο κ. Γιαννακούρης απάντησε ότι δεν μπορεί να γίνει μεταφορά αποτυπώματος με σφραγιδάκι, γιατί η ροή του ιδρώτα από το δάχτυλο είναι συνεχής, ενώ από το σφραγιδάκι θα ήταν ασυνεχής. Αυτό δεν στέκει λογικά, όπως μπορείτε να καταλάβετε.
Τώρα γιατί ο κ. Γιαννακούρης πήρε αυτή τη θέση; Πιστεύω ότι είχε δυο λόγους να το κάνει. Ο πρώτος είναι η συναδελφική αλληλεγγύη προς εκείνους που έχουν λόγο να κάνουν μεταφορά αποτυπωμάτων. Ο δεύτερος είναι συντεχνιακός. Οπως καταλαβαίνετε, αν αποδειχτεί ότι τα αποτυπώματα μπορούν να μεταφερθούν, η δουλειά που κάνει ο κ. Γιαννακούρης υποβαθμίζεται.
Εγώ έκανα μια απλή δουλειά. Εβαλα ένα αποτύπωμα σε ένα χαρτί, ζήτησα από ένα φίλο μου να το φωτογραφίσει και πήγα σε μερικά μαγαζιά από αυτά που βγάζουν σφραγίδες σε μια ώρα. Δεν μπόρεσα να βρω κάποιο ειδικό υλικό, σαν αυτά που σας είχα πει ότι είχα δει στο Internet και έτσι έβγαλα ένα απλό σφραγιδάκι με το αποτύπωμα. Θα σας δείξω, λοιπόν, τι μπορεί να γίνει. Με αυτό το σφραγιδάκι μπορεί να πάει κάποιος και να βάλει το αποτύπωμα παντού, Κοιτάξτε πως. [Ο Τσιγαρίδας πλησίασε την έδρα και έδωσε στους δικαστές το σφραγιδάκι με το αποτύπωμα και ένα μικρό καθρέφτη. Διαπίστωσαν έτσι ότι νοτίζοντας λίγο το σφραγιδάκι στο χέρι τους (που δεν ήταν και ιδρωμένο) και ακουμπώντας το πάνω στον καθρέφτη, φαινόταν το αποτύπωμα που άφηνε]. Μπορεί λοιπόν να πάνε κάπου, σε μια γιάφκα για παράδειγμα, να βάλουν σε μερικά σημεία αποτυπώματα και μετά να πάει ο κ. Γιαννακούρης, να τα εμφανίσει και να τα ταυτοποιήσει.
Το δεύτερο που έκανα είναι εξίσου απλό. Βλέπετε αυτό το λευκό φύλλο χαρτί. Δεν φαίνεται τίποτα. Εχω αφήσει πάνω του αποτυπώματα με λεμόνι με αυτό το σφραγιδάκι. Κοιτάξτε τώρα τι θα γίνει. [Ο Τσιγαρίδας έβγαλε έναν αναπτήρα και άρχισε να ζεσταίνει το χαρτί από κάτω. Σε λίγο, εμφανίστηκε πεντακάθαρα το αποτύπωμα με σκούρο καφέ χρώμα. Είναι η κλασική μέθοδος της κρυμμένης γραφής με λεμόνι, μόνο που αντί για γραφή εδώ είχε χρησιμοποιηθεί η σφραγίδα με το αποτύπωμα]. Αν λοιπόν πάρει κανείς μια προκήρυξη, βουτήξει το σφραγιδάκι στον ιδρώτα και το βάλει πάνω, θα πάει η προκήρυξη στον κ. Γιαννακούρη, αυτός θα εφαρμόσει πάνω της τη χημική μέθοδο που αντιδρά στα αμινοξέα του ιδρώτα και το αποτύπωμα θα εμφανιστεί και θα ταυτοποιηθεί.
Εγώ το έκανα αυτό με μια απλή μέθοδο. Αυτοί που κάνουν αυτή τη δουλειά θα έχουν σίγουρα πολύ πιο εξελιγμένες και ακριβείς μεθόδους. Εγώ δεν μπορώ να αποδείξω ότι μετέφεραν αποτυπώματα σε αυτές τις προκηρύξεις, αλλά προσπαθώ να σας αποδείξω ότι μεταφορά αποτυπωμάτων μπορεί να γίνει. Γιατί δεν είναι δυνατόν από 300 προκηρύξεις να βρέθηκαν αποτυπώματα σ’ αυτές τις δύο. Σας τα λέω όλα αυτά για να τα πάρετε υπόψη σας.
Οι δικαστές έδειξαν εντυπωσιασμένοι από το απλό πείραμα που έκανε ο Τσιγαρίδας. Η εφέτης Μ. Χυτήρογλου ζήτησε από τον Χρ. Τσιγαρίδα να σφραγίσει το χαρτί με το σφραγιδάκι για να δουν αν γίνεται μεταφορά. Οταν αυτός της είπε ότι δεν είναι ιδρωμένο το χέρι του, του υπέδειξε να το σαλιώσει και πράγματι στο χαρτί φάνηκε καθαρά το αποτύπωμα μεταφερμένο με το σφραγιδάκι.
Χαρακτηριστική ήταν ακόμα η ατάκα του προέδρου: «Αυτό λέγεται αθέμιτος ανταγωνισμός έναντι του κ. Γιαννακούρη». Ο εισαγγελέας, που αρχικά είχε προσπαθήσει να εμποδίσει τη δήλωση Τσιγαρίδα, με το επιχείρημα ότι πρόκειται για επιστημονικά ζητήματα που πρέπει να είναι μπροστά και ο Γιαννακούρης, εμφανώς εκνευρισμένος και ανήσυχος, πρότεινε αμέσως στο δικαστήριο να κληθεί ο Γιαννακούρης.
Ο Κ. Αγαπίου ζήτησε το λόγο για να πει πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να κληθεί ο Γιαννακούρης, γιατί αυτά τα ζητήματα είναι απαντημένα από πολύ παλιά. Είναι από δεκαετίες γνωστό ότι αποτυπώματα μπορούν να μεταφερθούν. Το ζήτημα δεν είναι αν μεταφέρθηκαν αποτυπώματα στις συγκεκριμένες προκηρύξεις, αλλά ότι αυτές παρουσιάζονται σαν πρωτότυπα, ενώ είναι ένα από τα χιλιάδες αντίγραφα που αναπαράχθηκαν με πολύγραφο και μοιράστηκαν. Ενδεχομένως όχι μία αλλά τριάντα πέντε τέτοιες προκηρύξεις να έχουν περάσει και από τα δικά μου χέρια, είπε. Εκείνο που δεν απαντιέται είναι πρώτον ότι αυτές οι προκηρύξεις παρουσιάστηκαν μετά από 25 χρόνια, δεύτερον ότι ο κ. Γιαννακούρης λέει ότι για πρώτη φορά τις είδε το 2002 και τρίτον ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να λέει πού και πότε βρέθηκαν.
Το δικαστήριο επιφυλάχτηκε να αποφασίσει στην πρόταση του εισαγγελέα για εκ νέου κλήτευση του Γιαννακούρη. Και ενώ είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα, ζήτησε το λόγο ο Κανάς για να καταγγείλει τον Τσιγαρίδα και το κίνημα αλληλεγγύης! Εδώ –είπε- είναι δικαστήριο που δικάζει εγκλήματα και όχι χώρος για πειράματα και σεμινάρια. Τα πειράματα τα κάνει ο Τσιγαρίδας για να πουλάει επαναστατικότητα και να βγαίνουν να τον στηρίζουν σαν αγωνιστή ο Γιαννόπουλος, ο Γιώτης και το υπόλοιπο «συνεργατικό κίνημα», που στηρίζει το κατηγορητήριο!!!
Τα συμπεράσματα τα αφήνουμε στον αναγνώστη.
Στη συνέχεια, στο δικαστήριο διαβάστηκαν διάφορα έγγραφα που κατέθεσαν οι κατηγορούμενοι. Τα περισσότερα ήταν τα δημοσιεύματα του Σ. Βορίνα στην «Αυριανή» και τα έγγραφα που αποκαλύφτηκαν μετά σχετικά με την ταυτότητα του «Τζορτζ» (σε έγγραφο της Αντιτρομοκρατικής το ψευδώνυμο αυτό αποδίδεται σε κάποιον Αραβα ονόματι Τζαμάλ Νταρβίς).
Το δικαστήριο πέρασε στο ντούκου το αίτημα να κληθεί ως μάρτυρας ο Σ. Βορίνας, εμμένοντας στην προηγούμενη απόφασή του που έλεγε ότι θα κληθεί «αν προκύψει». Προφανώς… δεν προέκυψε. Ετσι, θα αρχίσουν να καταθέτουν οι μάρτυρες υπεράσπισης με πρώτους αυτούς του Χ. Τσιγαρίδα.