Οι καταστροφικές πυρκαγιές κατακαίνε την Αττική (πότε τη Ροδόπολη και τη Σταμάτα, μετά τη Βαρυμπόμπη και γειτονικές σ’ αυτήν περιοχές, ξανά τη Σταμάτα και τη Ροδόπολη), την Ηλεία, την Εύβοια και άλλες περιοχές της χώρας.
Τα Μαζικά Μέσα Παραπληροφόρησης, ενορχηστρωμένα, προσπαθούν να πείσουν τον ελληνικό λαό, ότι αυτές οι καταστροφικές πυρκαγιές που κατακαίνε το δασικό πλούτο μαζί με εκατοντάδες βίλες και σπίτια είναι έργο εμπρηστών. Οταν, δε, από το στόμα κάποιων θεσμικών παραγόντων ξεφεύγουν μερικές αλήθειες για τις αιτίες που οδήγησαν στο ξέσπασμα αυτών των πυρκαγιών, αυτές θάβονται. Προσπαθούν να συγκαλύψουν τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την ασκούμενη αντιδασική πολιτική κατά τη δίχρονη διαχείριση της καπιταλιστικής εξουσίας. Μια πολιτική που όχι μόνο έχει αφήσει στην τύχη του το δασικό πλούτο της χώρας μας, αλλά νομιμοποιεί -με την ψήφιση αντιδασικών νόμων- τους καταπατητές δασών και δασικών εκτάσεων και επιχειρεί να νομιμοποιήσει και τις λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις.
- Οι περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις, με χιλιάδες πολυτελείς βίλες διάσπαρτες μέσα σε δάση, αποτελούν από μόνες τους, μόνιμη απειλή για την εκδήλωση καταστροφικών πυρκαγιών, πέρα από την ύπαρξη όλων των άλλων επικίνδυνων παραγόντων στα δάση, στους οποίους αναφερόμαστε εδώ και χρόνια συνεχώς στην αρθρογραφία μας και θα αναφερθούμε ξανά στη συνέχεια.
Θυμίζουμε, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι στη Βαρυμπόμπη, στην Ιπποκράτειο Πολιτεία, στη Ροδόπολη και σε πολλές ακόμη περιοχές της Αττικής είναι διάσπαρτες χιλιάδες πολυτελείς βίλες και αρκετά «χαμόσπιτα». Πολλές απ’ αυτές τις οικοδομές καίγονται τώρα. Η οικοδόμησή τους στα δάση είναι μία από τις αιτίες -όχι η μοναδική- που προκαλούνται οι καταστροφικές πυρκαγιές, που είναι σύμφυτες και με την ανθρώπινη δραστηριότητα.
Αλλες αιτίες για την εκδήλωση καταστροφικών πυρκαγιών σε δάση και δασικές εκτάσεις είναι:
- Η ύπαρξη μέσα στα δάση πυλώνων της ΔΕΗ και η διέλευση των γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος μέσα από τα δάση, που για χρόνια έχουν σταματήσει να συντηρούνται και να καθαρίζονται, προκειμένου να μειωθεί το κόστος και να αυξάνονται τα κέρδη.
- Τα δάση είναι γεμάτα από εγκαταλελειμμένη καύσιμη ύλη: κορμοί, κλαδιά δέντρων, ξερά χόρτα. Για παράδειγμα, στη Ροδόπολη και στη Σταμάτα τα δάση είναι γεμάτα από καύσιμη ύλη που συσσωρεύτηκε διαχρονικά, αλλά και από τη νέα καύσιμη ύλη του χειμώνα του 2021, που δεν μαζεύτηκε.
Δεν μαζεύεται, γιατί και η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει την πολιτική των προκατόχων της, της πλήρους εγκατάλειψης του δασικού πλούτου της χώρας. Πολιτική λειψής χρηματοδότησης για την προστασία και ανάπτυξη των δασών και μη πρόσληψης δασεργατών (όχι μόνο μονίμων, αλλά ούτε συμβασιούχων).
- Οι υψηλές θερμοκρασίες που παρατηρούνται στους καλοκαιρινούς μήνες έχουν στεγνώσει τα δάση και αποτελούν σοβαρή αιτία για την εκδήλωση καταστροφικών πυρκαγιών.
- Η εγκατάλειψη της ρητινοκαλλιέργειας στα πευκοδάση. Οι ρητινοκαλλιεργητές ήταν εγκαταστημένοι στα δάση από τον Μάρτη έως τον Οκτώβρη κάθε χρόνο και εκτός από το μάζεμα της ρητίνης έκαναν μια σειρά ακόμη εργασιών που ήταν προστατευτικές για τα δάση. Για παράδειγμα, εντόπιζαν έγκαιρα τις μικρές φωτιές που εκδηλώνονταν στα δάση και δεν τις άφηναν να μετατραπούν σε καταστροφικές πυρκαγιές. Είναι πολλές οι αιτίες για την εγκατάλειψη της ρητινοκαλλιέργειας στα πευκοδάση, αλλά θα ξεστρατίζαμε από το βασικό στόχο αυτού του άρθρου αν αναφερόμασταν σ’ αυτές.
- Η ύπαρξη τεράστιου αριθμού αδέσποτων χωματερών, διάσπαρτων μέσα στα δάση.
Αν δεν υπήρχαν οι παράγοντες που προαναφέρουμε, όσες προσπάθειες και εάν καταβάλλονταν από επίδοξους εμπρηστές, οι μικρές εστίες που θα δημιουργούσαν δεν υπήρχε περίπτωση να μετατραπούν σε καταστροφικές πυρκαγιές.
Σκεφθείτε πόσο χρόνο χρειάζονται για ν’ ανάψουν τα ξύλα στο τζάκι ή τα κάρβουνα στην ψησταριά, με υποβοήθηση μάλιστα και με την προϋπόθεση ότι είναι στεγνά, για ν’ αντιληφθείτε ότι ένα σωστά συντηρημένο δάσος δεν μπορεί να καίγεται σαν κομμάτι από χαρτί. Γι’ αυτό είμαστε κατηγορηματικοί: Οι καταστροφικές πυρκαγιές οφείλονται στην ύπαρξη των παραγόντων που προαναφέραμε.
Κατά καιρούς, αυτό το παραδέχονται και θεσμικοί παράγοντες που δεν μπορούν να θεωρηθούν δικοί μας οπαδοί ή άνθρωποι που αντιπολιτεύονται την εκάστοτε κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης που διαχειρίστηκαν την καπιταλιστική εξουσία, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ.
Για παράδειγμα, ο καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας, με πλούσιες θεσμικές περγαμηνές, δήλωσε για την καταστροφική πυρκαγιά της Βαρυμπόμπης, που επεκτάθηκε σε πολλές περιοχές της Αττικής: «Εκτός από τις κλιματολογικές συνθήκες (χαμηλή σχετική υγρασία και υψηλές θερμοκρασίες για μεγάλο χρονικό διάστημα) ο καθηγητής επισημαίνει τρεις επιπλέον παράγοντες που επέδρασαν καταλυτικά στην ανάπτυξη της πυρκαγιάς:
- Ο μικτής ζώνης χαρακτήρας της περιοχής (οικιστική & δασική)
- Το υψηλό φορτίο καύσιμης ύλης
- Η μορφολογία της περιοχής, η οποία σε μεγάλη κλίμακα προσομοιάζει με χοάνη μεταξύ Πάρνηθας και Πεντέλης».
Ο θεσμικός καθηγητής Λέκκας, που δεν μπορεί να κατηγορηθεί από κυβέρνηση Μητσοτάκη, επισημαίνει τρεις από τους επτά παράγοντες που επιδρούν καταλυτικά στην εκδήλωση και το φούντωμα των καταστροφικών πυρκαγιών που διαχρονικά καταστρέφουν τον δασικό πλούτο της χώρας μας: Τις υψηλές θερμοκρασίες που στεγνώνουν την ατμόσφαιρα, το υψηλό φορτίο καύσιμης ύλης που είναι διάσπαρτο στα δάση και δασικές εκτάσεις και το μεικτό χαρακτήρα της περιοχής (οικιστική και δασική).
Ο καθηγητής παρέλειψε να αναφέρει τους άλλους τέσσερις, εξίσου σημαντικούς παράγοντες που επιδρούν καταλυτικά στην ανάπτυξη καταστροφικών πυρκαγιών, όμως η παράλειψη δεν μειώνει τη σημασία και την αξία της παραδοχής των τριών παραγόντων που ανέφερε.
Το ότι οι πυλώνες της ΔΕΗ και οι γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας συνιστούν παράγοντα εκδήλωσης και φουντώματος των πυρκαγιών δεν συνιστά δικό μας ιδεολόγημα. Επιβεβαιώνεται και από δήλωση του δημάρχου Αχαρνών, ότι η φωτιά ξέσπασε από πυλώνα της ΔΕΗ, και από το φωτογραφικό υλικό που κατέγραψε την παρουσία πυλώνων στις αυλές σπιτιών στη Βαρυμπόμπη.
Παραθέτουμε τη δήλωση του δημάρχου Αχαρνών, όπως τη μετέδωσε το κρατικό (κυβερνητικό) ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Σύμφωνα με το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο, έγιναν αρκετές εκρήξεις που μέχρι στιγμής δεν έχει διαπιστωθεί από πού προήλθαν. Ο δήμαρχος Αχαρνών, Σπύρος Βρεττός, απεύθυνε δραματική έκκληση για βοήθεια και εκτίμησε ότι η φωτιά φαίνεται να ξεκίνησε από έκρηξη σε πυλώνα της ΔΕΗ» (η έμφαση δική μας).
Την ίδια άποψη εξέφρασε και ο περιφερειάρχης Αττικής Πατούλης, στην πρωινή εκπομπή του ΜΕGΑ στις 4 Αυγούστου:«Απ’ ό,τι φαίνεται, από τις πρώτες ενδείξεις και τις πληροφορίες που έχουμε, κάποιος μετασχηματιστής από κολώνα ήταν η αιτία εκείνη της πρώτης φωτιάς, από την υπερφόρτωση των ηλεκτροφόρων συρμάτων» (η έμφαση δική μας).
Αυτές οι δηλώσεις του Πατούλη και του Βρεττού ενόχλησαν τα μάλα τον ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας), υπηρεσιακοί παράγοντες του οποίου έσπευσαν να τις διαψεύσουν.
Στις 27 Ιούλη ξέσπασε φωτιά στη Σταμάτα και στη Ροδόπολη (τώρα ξαναξέσπασε και είναι τόσο επικίνδυνη που η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας εξέδωσε φετφά με τον οποία κλήθηκε ο κόσμος να εγκαταλείψει τα σπίτια του). Στις 28 Ιούλη, στην πρωινή εκπομπή του ΜΕGΑ κλήθηκε και μίλησε και ο αντιπεριφερειάρχης Ν. Πέππας. Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: «Εκεί που είστε υπάρχει καύσιμη ύλη και με το παραμικρό μπορούν να τυλιχθούν τα πάντα στις φλόγες». Ο Πέππας απάντησε: «Υπάρχει αρκετή καύσιμη ύλη που έχει πέσει από τα πεύκα το χειμώνα».
Οπως αντιλαμβάνεστε, καύσιμη ύλη δεν έπεσε μόνο στη Ροδόπολη-Σταμάτα. Και βέβαια, η καύσιμη ύλη του 2020-2021 δεν μαζεύτηκε. Και ήταν ιδιαίτερα αυξημένη σε σχέση με προηγούμενες χρονιές, λόγω της κακοκαιρίες που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην περιοχή, πτώσεις δέντρων κτλ. Αποδεικνύεται, λοιπόν, αυτό που εμείς καταγγέλλουμε: η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν φρόντισε να μαζευτεί έστω η καύσιμη ύλη που προέκυψε από την κακοκαιρία του περασμένου χειμώνα.
Οταν καταπατούσαν και έκοβαν τα δάση σε οικόπεδα για βίλες
Στο βιογραφικό του αντιπεριφερειάρχη Πέππα διαβάζουμε: «Γεννήθηκα στη Σταμάτα Αττικής. Από το 1995 δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στο χώρο των χρηματαγορών με εμπειρία στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Το 2006 δημιουργώ το δικό μου εστιατόριο στην κεντρική πλατεία της Σταμάτας, όπου και δραστηριοποιούμαι επιχειρηματικά μέχρι σήμερα». Δραττόμεθα της ευκαιρίας να θυμίσουμε στον κ. Πέππα (και όχι μόνο σ’ αυτόν) το σκάνδαλο της καταπάτησης χιλιάδων στρεμμάτων δάσους από τον οικοδομικό συνεταιρισμό «Νέα Αιολίς», στο οποίο έλαβαν μέρος και αρκετοί υψηλόβαθμοι δικαστικοί. Το σκάνδαλο αυτό είχαμε αποκαλύψει με σειρά άρθρων τον Δεκέμβρη 2004 – Γενάρη 2005, υπό τον τίτλο: Ετσι καταπάτησαν τα δάση – Βίος και πολιτεία ενός οικοδομικού συνεταιρισμού με «υψηλές» διασυνδέσεις (δείτε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ και εδώ).
Την έρευνά μας αυτή την είχαμε στείλει στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μαζί με αναφορά μας, προκειμένου να ερευνηθεί. Επειδή τα στοιχεία ήταν συνταρακτικά και αποδείκνυαν την εμπλοκή υψηλόβαθμων δικαστικών, έπρεπε να μελετηθούν και να δοθεί εντολή για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ και η εξαντλητική έρευνά μας πήγε στα σκουπίδια της εισαγγελίας. Παραθέτουμε στη συνέχεια εκτενές απόσπασμα από το πρώτο άρθρο της έρευνας (18 Δεκέμβρη του 2004):
Πίσω από τους εκατοντάδες οικοδομικούς συνεταιρισμούς βρίσκονται ισχυροί οικονομικοί παράγοντες διαφόρων επαγγελμάτων, που κατέχουν παράνομα δασικές εκτάσεις εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων. Οσοι απ’ αυτούς κατείχαν δασικές εκτάσεις εντός σχεδίου πόλης απέκτησαν την κυριότητα σε βάρος του δημοσίου με το νόμο 3127/2003 και ασκούν ισχυρές πιέσεις να αποχαρακτηριστούν αυτές οι εκτάσεις από δασικές προκειμένου να οικοδομήσουν. Ολα τα παραπάνω ήταν γνωστά. Δεν γνωρίζαμε, όμως, ότι το υπουργείο Γεωργίας είχε δώσει το δικαίωμα σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς να χτίζουν κατοικίες σε δασικές εκτάσεις και μάλιστα από τα μέσα της δεκαετίας του 1950.
Στις 22 Nοέμβρη του 1954, ο τότε υπουργός Γεωργίας είχε βγάλει απόφαση με την οποία επέτρεπε στον οικοδομικό συνεταιρισμό «Nέα Aιολίς» να αγοράσει 2.500 στρέμματα από το δάσος της Σταμάτας στη θέση «Πλατύ Xωράφι», «προς δημιουργία δασοσυνοικισμού», με την προϋπόθεση ότι θα τηρηθούν κάποιοι όροι που είχαν τεθεί από την αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου Δημοσίων Εργων: Πρώτο, η κατάτμηση της έκτασης αυτής θα γινόταν αφού πρώτα εγκριθεί το Pυμοτομικό Σχέδιο. Δεύτερο, τα οικόπεδα που θα δημιουργηθούν έπρεπε να είναι τουλάχιστον 3 στρεμμάτων. Tρίτο, θα έπρεπε να διατηρηθεί ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης και η αρμόδια δασική υπηρεσία να χορηγεί άδεια για την υλοτόμηση των δέντρων που κρίνεται αναγκαία για να εφαρμοστεί το εγκεκριμένο PΣ, ενώ θα απαγορευόταν η χρησιμοποίηση της δασικής έκτασης για γεωργική εκμετάλλευση! O υπουργός Γεωργίας υπενθύμιζε στον υπουργό Δημοσίων Eργων, ότι όλοι αυτοί οι όροι πάνε πακέτο, δηλαδή εάν δεν τηρούνταν έστω και ένας απ’ αυτούς, αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα να μην ισχύει η απόφαση για τη δημιουργία δασοσυνοικσμού.
Kατά τη γνώμη μας, μ’ αυτή την απόφαση άνοιξε ο δρόμος για την οικοπεδοποήση των δασών όχι μόνο στην Aττική. Οικοπεδοποίηση που δημιούργησε το σημερινό τερατούργημα.
Tο 1959 εγκρίθηκε το PΣ με ελάχιστο όριο κατάτμησης τα 3 στρέμματα. Aυτός όμως ο όρος δεν κράτησε για πολύ. Το 1962 τροποποιήθηκε το PΣ και προέβλεπε ως ελάχιστο εμβαδό του οικοπέδου το 1,5 στρέμμα. Eδώ και χρόνια, δε, με την πρακτική του «εξ αδιαιρέτου» πάνε και στα 0,75 στρέμματα κτίζοντας έτσι το μεγαλύτερο μέρος του οικοπέδου. H τροποποίηση του PΣ του 1962, ενώ έγινε χωρίς τη συγκατάθεση του υπουργού Γεωργίας, δεν τον οδήγησε στο να πάρει πίσω την αρχική έγκρισή του δεδομένου ότι παραβιάζονταν οι όροι αυτοί.
Στις αρχές του 1980 και του 1990 έγιναν δύο μεγάλες πυρκαγιές στη συγκεκριμένη περοχή, που είχαν σαν αποτέλεσμα να καούν μεγάλες εκτάσεις όμορες με τη δασική έκταση του οικοδομικού συνεταιρισμού «Nέα Aιολίς». Oι ιθύνοντες του συνεταιρισμού εκμεταλλεύτηκαν τις ισχυρές διασυνδέσεις τους με δικαστικούς και άλλους κύκλους και κατόρθωσαν να διευρύνουν την έκταση του οικοδομικού συνεταιρισμού παίρνοντας δασικές εκτάσεις που είχαν καεί και για τις οποίες είχαν βγει αποφάσεις αναδάσωσης. Eνώ από το 1954 μέχρι το 1958 η «Νέα Αιολίς» είχε αγοράσει μια έκταση 2.713 στρεμμάτων (για την οποία είχε πάρει την έγκριση για δημιουργία δασοσυνοικσμού), σήμερα έχει στην κατοχή της (σύμφωνα με εκτιμήσεις των ανθρώπων που γνωρίζουν πολύ καλά την δράση του συνεταιρισμού αυτού) γύρω στα 5.000 στρέμματα.
Tον Φλεβάρη του 1972, ο γενικός γραμματέας του συγκεκριμένου οικοδομικού συνεταιρισμού Δ. Πολυχρονόπουλος έστειλε επιστολή στην υπηρεσία Oικισμού του υπουργείου Δημοσίων Εργων και ανάμεσα στ’ άλλα την ενημέρωνε ότι «δημοσιευθέντος του από 23/5/62 B. Διατάγματος (ΦEK/Δ/70/8/6/62) ο Συνεταιρισμός προέβη εις την διά Συμβολαίων μεταβίβασιν απάντων των οικοπέδων εις τους συνεταίρους». Στα μέσα του 1962, λοιπόν, ο οικοδομικός συνεταιρισμός είχε μεταβιβάσει με συμβόλαια στους συνεταίρους όλα τα οικόπεδα! Ομως, συνέχισε να μεταβιβάζει οικόπεδα σε νέους συνεταίρους και μετά το 1962. Μιλάμε για 20 και 30 χρόνια μετά. Πού βρήκε τις εκτάσεις που πουλούσε τα επόμενα χρόνια η «Νέα Αιολίς»; Οπως είναι γνωστό, η γη δεν γεννάει, δεν πολλαπλασιάζεται. Ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι ή αγορά ή καταπάτηση. Δεδομένου ότι αγορές δεν έγιναν, το συμπέρασμα προκύπτει από μόνο του: η «Νέα Αιολίς» καταπατούσε και πουλούσε. Καταπατούσε δασικές εκτάσεις, τις οικοπεδοποιούσε και τις πουλούσε.
Πλήρης εγκατάλειψη
Εδώ και δεκαετίες αποκαλύπτουμε ότι οι καταστροφικές πυρκαγιές που κατακαίνε το δασικό πλούτο της χώρας δεν είναι έργο εμπρηστών, αλλά όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά, που έχουν αφήσει το δασικό πλούτο στην τύχη του. Αποκαλύπταμε δε ποιοι είναι οι παράγοντες εξαιτίας των οποίων εκδηλώνονται και φουντώνουν οι πυρκαγιές. Οπως είναι γνωστό, φέτος, στις 19 Μάη, μια μικρή φωτιά που εκδηλώθηκε στον Σχίνο μετατράπηκε σε καταστροφική δασική πυρκαγιά που έκαψε 60.000 στρέμματα δάσους στα Γεράνεια Ορη (στον Σχίνο και στα Μέγαρα). Στις 3 Ιούνη, δημοσιεύσαμε άρθρο με τίτλο: Νέα καταστροφική πυρκαγιά στα Γεράνεια – Η διαχρονική εγκατάλειψη πυρπολεί τα δάση, από το οποίο παραθέτουμε ένα απόσπασμα:
Η μικρή φωτιά που ξέσπασε στο Σχίνο το βράδυ της 19ης Μάη, πιθανόν από αμέλεια, φούντωσε και έκαψε 60.000 στρέμματα πευκοδάσους στα Γεράνεια Ορη (20.000 στο Σχίνο και 40.000 στα Μέγαρα) γιατί τα δάση (γενικά και όχι μόνο σε αυτές τις περιοχές) έχουν εγκαταλειφθεί στη τύχη τους. Εδώ και πολλά χρόνια καταγγέλλουμε με την αρθρογραφία μας, παραθέτοντας όλες τις αποδείξεις, ότι πυρπολητές των δασών είναι διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις που διαχειρίστηκαν την καπιταλιστική εξουσία.
Η εγκατάλειψη των δασών εκφράζεται καταρχάς με την πενιχρή χρηματοδότηση που δίνεται κάθε χρόνο για την προστασία και ανάπτυξή τους και με τις ελάχιστες προσλήψεις δασεργατών όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να γίνουν τα στοιχειώδη έργα δασοπροστασίας. Ενώ αυτές οι παρεμβάσεις πρέπει να πραγματοποιούνται το δίμηνο Φλεβάρη-Μάρτη κάθε χρόνο, πραγματοποιούνται πολύ αργότερα, τους θερινούς μήνες, όταν έχουν στεγνώσει τα δάση.
Για το 2021, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ενέκρινε μόνο 1.700.000 ευρώ για «αντιπυρική προστασία» και για τους δασικούς δρόμους. Οι προϊστάμενοι όλων των Δασαρχείων της χώρας ζήτησαν να τους εγκρίνουν 17.696.538 ευρώ και η κυβέρνηση διέθεσε το ένα δέκατο! Ενδεικτικά, τα Δασαρχεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (στην οποία υπάγονται διοικητικά) ζήτησαν 1.439.000 ευρώ και τους εγκρίθηκαν μόλις 149.000 ευρώ! Τα Δασαρχεία της Χαλκιδικής ζήτησαν 1.748.000 ευρώ και τους εγκρίθηκαν 76.000 ευρώ, ενώ τα Δασαρχεία στη Κόρινθο ζήτησαν 160.000 ευρώ και τους εγκρίθηκαν 24.000 ευρώ!
Ο Πίνακας με τα αιτήματα των προϊσταμένων των Δασαρχείων και την κατανομή των εγκεκριθέντων κονδυλίων στα Δασαρχεία δεν ανέβηκε στη Διαύγεια. Το ίδιο είχε γίνει και το 2020. Ζητήσαμε και πήραμε τους Πίνακες από τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες και τους δημοσιεύουμε στο τέλος, για να φανεί το μέγεθος της αγυρτείας. Στο τέλος του άρθρου θα ανεβάσουμε και τους δύο αυτούς Πίνακες.
Οι λόγοι που δεν ανέβηκαν αυτοί οι Πίνακες είναι προφανείς. Να μη γίνει σύγκριση και κατααδειχτεί το γεγονός ότι εγκρίνονται γελοία ποσά για την αντιπυρική προστασία και την ανάπτυξη και συντήρηση των δασικών δρόμων. Η χρηματοδότηση που εγκρίθηκε για το 2021 ανέρχεται μόλις στο 9,6% της χρηματοδότησης που απαιτείται για την εκτέλεση στοιχειωδών εργασιών στα δάση και τις δασικές εκτάσεις.
Για το 2020 η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε εγκρίνει μόνο 2.000.000 ευρώ για έργα αντιπυρικής προστασίας και συντήρησης των δασικών δρόμων, ενώ οι προϊστάμενοι των Δασαρχείων της χώρας είχαν ζητήσει 16.468.630 ευρώ! Ενδεικτικά, τα Δασαρχεία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, της Χαλκιδικής και της Κορίνθου είχαν ζητήσει 2.134.604, 820.000 και 170.000 ευρώ και εγκρίθηκαν μόλις 176.000, 53.000 και 14.000 ευρώ αντίστοιχα!
Δασεργάτες; Ποιοι δασεργάτες;
Ο γυρολόγος της αστικής πολιτικής Αμυράς, που κατόρθωσε να γίνει υφυπουργός με αρμοδιότητα για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, από τις 26 του περασμένου Μάρτη έλεγε συνεχώς ψέματα ότι θα προσληφθούν 700 συμβασιούχοι, δασολόγοι, δασοπόνοι και διοικητικοί υπάλληλοι, στο πλαίσιο των περιβόητων κοινωνικών προγραμμάτων του ΟΑΕΔ. Γι΄αυτή την ψευδολογία του Αμυρά δημοσιεύσαμε δύο άρθρα (δείτε εδώ και εδώ).
Μέχρι τις 7 Αυγούστου, που γράφεται αυτό το άρθρο, ο ΟΑΕΔ δεν έχει ανακοινώσει τέτοιο πρόγραμμα!
Οικιστικές πυκνώσεις και παράνομα ξεχερσώματα
Αναφέραμε παραπάνω ότι ο Χατζηδάκης, με τον αντιδασικό νόμο 4685/2020, εισήγαγε νέες σημαντικές αντιδασικές διατάξεις και εμπλούτισε το αντιδασικό οπλοστάσιο. Απ΄αφορμή αυτόν τον νόμο, είχαμε δημοσιεύσει στις 30 Μάη του 2020 ανάλυση με τίτλο: Νόμος 4685/2020: Αντιδασικό τερατούργημα – Ο Χατζηδάκης θα πάθει ό,τι έπαθαν Σταθάκης και Φάμελλος. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα απ΄αυτό:
Στις 15 Μάη (2020), αρχίσαμε να αναφερόμαστε στην παράγραφο 13 του άρθρου 48 του αντιδασικού πολυνόμου 4685/2020 του Χατζηδάκη, με την οποία επιχειρείται πάλι η νομιμοποίηση παράνομα ξεχερσωθέντων δασών, παρά το γεγονός ότι δύο φορές το ΣτΕ έκρινε ότι οι υπουργικές αποφάσεις των Σταθάκη και Φάμελλου, με τις οποίες επιχειρήθηκε αυτή η νομιμοποίηση, είναι αντισυνταγματικές.
Θα ξεκινήσουμε με αποσπάσματα από την πρώτη απόφαση του ΣτΕ, που είναι η 645 του Ε’ τμήματος και δημοσιεύτηκε στις 3 Απρίλη του 2019:
«Υπό τα δεδομένα αυτά, κατά την άποψη που επικράτησε στο Τμήμα, η εξαγορά δασών/δασικών εκτάσεων που εκχερσώθηκαν προ του 1975 αυτογνωμόνως, προκειμένου να καλλιεργηθούν, και η μεταβίβαση κυριότητας, έναντι τιμήματος, στους κατόχους αυτών, υπό την προϋπόθεση ότι η αγροτική χρήση συνεχίζεται έως την έκδοση της πράξης εξαγοράς και θα συνεχιστεί στο μέλλον (άρθρο 47 παρ. 5 επ. του νόμου 998/1979) αντίκεινται προς τα άρθρα 24 παρ. 1 και 117 παρ. 3 του Συντάγματος, όπως βασίμως προβάλλεται.
Στην κρινόμενη όμως περίπτωση, η επίκληση της ενίσχυσης της εθνικής οικονομίας και της απασχόλησης γίνεται όλως αορίστως, ενώ η αυθαίρετη εκχέρσωση και εν συνεχεία αγροτική εκμετάλλευση δασών και δασικών εκτάσεων – και μάλιστα από πρόσωπα μη ασχολούμενα κατ’ επάγγελμα με τη γεωργία… δεν συνιστούν, επ’ ουδενί, επίκληση εξαιρετικής ανάγκης με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή, έστω, οικονομική σημασία, που θα δικαιολογούσε την έγκριση των, αυθαιρέτως πραγματοποιηθεισών προ του 1975 εκχερσώσεων δασών και δασικών εκτάσεων… Από τη φύση δε του πράγματος, οι εκχερσώσεις αυτές έχουν γίνει ανεπιλέκτως και ασυνδέτως προς κρατικούς αναπτυξιακούς σκοπούς ή άλλους λόγους δημοσίου συμφέροντος, δημιουργούν τετελεσμένες καταστάσεις και εμποδίζουν το σχεδιασμό αγροτικής πολιτικής, σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να θεωρηθεί ότι η ρύθμιση επιδιώκει θεμιτό σκοπό εξ εκείνων που περιγράφονται στο άρθρο 106 του Συντάγματος.
Ως εκ τούτου η αντίθεση προς το Σύνταγμα της γενικευμένης “νομιμοποίησης“ εκχερσώσεων χιλιάδων στρεμμάτων δασικής γης δεν θεραπεύεται από την υποχρέωση συνέχισης της αγροτικής καλλιέργειας στο διηνεκές, επί ποινή ανάκλησης της παραχώρησης, ή από την καταβολή πέραν του τιμήματος απόκτησης της έκτασης (που καθορίστηκε σε ιδιαιτέρως χαμηλά επίπεδα)… χρηματικού ανταλλάγματος που θα χρησιμοποιηθεί για την “αναδάσωση“ ή “δάσωση“ αντίστοιχων εκτάσεων» (οι εμφάσεις δικές μας)». [Ολόκληρη η απόφαση στο https://dasarxeio.com/wp-content/uploads/2019/06/%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A6%CE%91%CE%A3%CE%97-645-_2019.pdf].
Παραπάνω επισημάναμε ότι η ύπαρξη στα δάση χιλιάδων πολυτελών βιλών και «χαμόσπιτων» είναι σημαντικός παράγοντας για την εκδήλωση φωτιών και τη μετατροπή τους σε καταστροφικές πυρκαγιές, θέση την οποία διατύπωσε και ο κ. Λέκκας που δεν μπορεί να κατηγορηθεί για μεροληψία και αντικυβερνητική στάση. Ομως παλαιότερα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη, κόντρα σε αυτή τη θέση που αυτές τις ημέρες επιβεβαιώνεται με δραματικό τρόπο, καθώς καταστροφικές πυρκαγιές κατακαίνε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα του δασικού πλούτου της χώρας και υποχρεώνουν την κυβέρνηση Μητσοτάκη να ξεσπιτώσει δεκάδες χιλιάδες κατοίκους, είτε ιδιοκτήτες βιλών που χτίστηκαν παράνομα μέσα σε δάση είτε κατοίκους χωριών που βρίσκονται κοντά σε δάση, επιμένει να νομιμοποιηθούν οι λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις.
Κόντρα ακόμη και σε απόφαση του ΣτΕ που έκρινε ότι οι λεγόμενες οικιστικές πυκνώσεις είναι παράνομες και η παρουσία τους στα δάση είναι αντισυνταγματική.
Με πολλά άρθρα μας καταγγείλαμε τις σχετικές απόπειρες του Χατζηδάκη. Παραθέσουμε απόσπασμα από άρθρο μας με τίτλο: Οικιστικές πυκνώσεις-παράνομα ξεχερσώματα δασών: ο Χατζηδάκης θα πάθει ό,τι έπαθαν Σταθάκης και Φάμελλος (16 Μάη του 2020):
Ο Χατζηδάκης, γαλουχημένος στο αντιδασικό περιβάλλον της οικογένειας Μητσοτάκη και του πατριάρχη της, δεν έχει αναστολές. Ούτε πρωτοτυπεί. Ο αντιδασικός πολυνόμος 4865/2020, που πέρασε από τη Βουλή εν μέσω πανδημίας, συνεχίζει από εκεί που σταμάτησαν οι Σταθάκης και Φάμελλος του ΣΥΡΙΖΑ.
Με αυτόν τον πολυνόμο ο Χατζηδάκης επιχειρεί να νομιμοποιήσει:
- Τις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις.
- Τα παράνομα ξεχερσώματα δασών και δασικών εκτάσεων με το πρόσχημα της αγροτικής εκμετάλλευσης.
- Τις παράνομα ξεχερσωθείσες εποικιστικές δασικές εκτάσεις που σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις καλύπτουν εκατομμύρια στρέμματα.
Εκτός απ’αυτά τα τρία βασικά και καίρια ζητήματα που αν περάσουν θα προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στο δασικό πλούτο και στο φυσικό περιβάλλον της χώρας, ο Χατζηδάκης και ο σύμβουλός του (δικηγόρος στο επάγγελμα) έβαλαν στο στόχαστρο και άλλους σημαντικούς στόχους που άπτονται καίριων προβλημάτων. Σ’ αυτά θα αναφερθούμε σε επόμενα δημοσιεύματά μας. Εδώ θα περιοριστούμε μόνο στις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις και στα παράνομα ξεχερσώματα δασών και δασικών εκτάσεων.
Οπως προείπαμε, ο Χατζηδάκης κάνει αυτό που έκαναν και οι προκάτοχοί του Σταθάκης και Φάμελλος. Αυτοί οι δύο (και πριν απ’ αυτούς για ένα μικρό διάστημα ο Λαφαζάνης, ο Σκουρλέτης και ο «οικολόγος» Τσιρώνης) σφράγισαν με την πολιτική τους το αντιδασικό οπλοστάσιο που είχε προστεθεί από την κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων.
Σε ό,τι αφορά τις περιβόητες οικιστικές πυκνώσεις, οι Σταθάκης και Φάμελλος- ακόμη και μετά την απόφαση 685 της Ολομέλειας του ΣτΕ στις 5 Απρίλη του 2019- δεν το έβαλαν κάτω. Συνέχισαν το χαβά τους για τη νομιμοποίηση των οικιστικών πυκνώσεων, καταθέτοντας νομοσχέδιο στην αρμόδια Διεύθυνση της Βουλής,μολονότι γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση αυτό το νομικό τερατούργημα να συζητηθεί στη Βουλή.
Ας θυμηθούμε μερικές από τις σκέψεις του ΣτΕ, τις οποίες είχαμε σχολιάσει λίγο καιρό μετά την έκδοσή της:
«Για το ΣτΕ, η νομιμοποίηση κατοικιών στο δάσος αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο, δεδομένου ότι η οικοδόμηση στο δάσος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επίκληση του δημοσίου συμφέροντος, όπως γίνεται σε άλλες περιπτώσεις με αποτέλεσμα να νομιμοποιούνται καταπατήσεις και ξεχερσώματα και να έχουν καταστραφεί εκατομμύρια στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων.
Η διαπίστωσή μας αυτή δε στηρίζεται σε εικασίες, αλλά σε τοποθετήσεις που διατύπωσαν οι δικαστές στις γνώμες που συνοδεύουν τις αποφάσεις τους. Στην πρόσφατη απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που με συντριπτική πλειοψηφία (26 προς 1) έκρινε αντισυνταγματικές τις υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθούν οι κακόφημες οικιστικές πυκνώσεις, η σκέψη 15 αναφέρει μεταξύ άλλων:
“…Η συνταγματική υποχρέωση διαφύλαξης του εν γένει δασικού πλούτου της χώρας καθιστά κατ’ εξαίρεση μόνο επιτρεπτή τη μεταβολή της μορφής του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, τούτο δε εφόσον προέχει για την εθνική οικονομία ή αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη χρήση, επιβαλλομένη από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Προέχουσα χρήση υπό την ανωτέρω έννοια, ουδέποτε αποτελεί η αξιοποίηση δασικού χαρακτήρα εκτάσεων για οικιστικούς σκοπούς, οι οποίοι δεν συνιστούν λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, που θα δικαιολογούσαν την μεταβολή του προορισμού του δάσους“ (οι εμφάσεις δικές μας).
ΣΥΡΙΖΑ: Πιστός στην… παραδοσιακή αντιδασική πολιτική
Δεν θα παραλείψουμε να αναφερθούμε στις προσπάθειες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να δικαιολογήσει τις απόπειρές της να νομιμοποιήσει τις δεκάδες χιλιάδες πολυτελείς βίλες που έχουν χτιστεί μέσα στα δάση (όχι μόνο στην Αττική). Η θεωρητικοποίηση έγινε με την περιβόητη «Εθνική Στρατηγική για το Δάσος».
Στις 2 Σεπτέμβρη του 2018 δημοσιεύσαμε άρθρο με τίτλο: Εθνική Στρατηγική για το Δάσος: Σχέδιο πλήρους εγκατάλειψης και παράδοσης του δασικού πλούτου στις ορέξεις του κεφαλαίου. Παραθέτουμε ένα απόσπασμα:
Με βαρύγδουπες εκφράσεις ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Σ. Φάμελλος έδωσε στις 10 Αυγούστου στη δημοσιότητα (και στην περιβόητη διαβούλευση με την κοινωνία) σχέδιο υπουργικής απόφασης για τη λεγόμενη Εθνική Στρατηγική για το Δάσος. Η «διαβούλευση» έχει υποτίθεται ως στόχο να εμπλουτιστεί η Στρατηγική με περισσότερες ιδέες.
Μέχρι τις 30 Αυγούστου η συμμετοχή στην κοινωνική διαβούλευση ήταν πενιχρότατη και οι ιδέες που εκφράστηκαν πολύ φτωχές. Η 10η Αυγούστου επιλέχτηκε από τον Φάμελλο για τη δημοσιοποίηση αυτού του σχεδίου υπουργικής απόφασης προκειμένου να διασκεδάσει τις εξαιρετικά άσχημες εντυπώσεις που κυριαρχούσαν για την κυβέρνηση στον ελληνικό λαό μετά την τραγωδία της φονικής πυρκαγιάς. Ακολουθώντας την πάγια τακτική των συριζαίων, ο Φάμελλος έκρινε ότι μιλώντας με ψεύτικα λόγια για προστασία του δασικού πλούτου της χώρας από τις φυσικές καταστροφές και παρουσιάζοντας την Εθνική Στρατηγική για το Δάσος ως προϊόν μιας ευρείας συμμετοχής επιστημόνων και κοινωνικών φορέων, θα εκτόνωνε την οργή και θα ξεθύμαινε τις άγριες διαθέσεις του κόσμου.
ΥΓ. Εκτός από τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του, που προσπαθούν να φλομώσουν τον ελληνικό λαό στα ψέματα, με τη βοήθεια των ΜΜΕ της λίστας Πέτσα, επιστρατεύτηκε και η ΟΝΝΕΔ που πότε βγάζει ανακοινώσεις… συμπαράστασης στους πληγέντες (αυτούς που κατέκαψε η πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη) και πότε μαζεύει είδη πρώτης ανάγκης «για τους συμπολίτες μας που δοκιμάζονται από τις πυρκαγιές», θυμίζοντας τη λαϊκή παροιμία: «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι να γειάνει». Νομίζουν ότι έτσι μπορούν να καλμάρουν τον κόσμο. Το μόνο που καταφέρνουν, όμως, είναι να προκαλέσουν.
Γεράσιμος Λιόντος
