Ο πρόεδρος του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ Κ. Μενουδάκος, ο οποίος με την ισχύουσα νομοθεσία είναι και πρόεδρος της Επιτροπής Αναστολών που συγκροτείται από τον ίδιο στο Τμήμα του, προκειμένου να αποφασίζει για την αναστολή εκτέλεσης έργων εναντίον των οποίων εκκρεμούν αγωγές, έκανε το πρώτο μεγάλο και συνάμα επικίνδυνο βήμα. Αρνήθηκε την εφαρμογή διατάξεων της δασικής νομοθεσίας σε εκτάσεις δασωτέες και αναδασωτέες, οι οποίες προστατεύονται αυστηρά και απόλυτα από το ελληνικό Σύνταγμα. Αγνόησε κατάφωρα το σκεπτικό προηγούμενης απόφασης του ΣτΕ, με την οποία έμπαινε τέρμα σε παράνομες επεμβάσεις στο Πεδίο του Αρεως. Σημειωτέον ότι ο Κ. Μενουδάκος είναι και πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 5 του νόμου 1470/1987 που ενεργεί για την πιστή εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ.
Η Επιτροπή Αναστολών του Ε’ Τμήματος του ΣτΕ εξέδωσε τις αποφάσεις 667 και 668 (17.7.2009), με τις οποίες απέρριψε το αίτημα δύο κατοίκων των Αθηνών να ανασταλεί η εκτέλεση των έργων τσιμεντοποίησης του Πεδίου του Αρεως μέχρι να εκδικαστεί η κύρια αγωγή τον Οκτώβρη του 2010. Η Επιτροπή Αναστολών έδρασε ακαριαία. Το Μάρτη και τον Απρίλη κατατέθηκαν οι αγωγές και τον Ιούνη του 2009 συνεδρίασε η Επιτροπή Αναστολών προκειμένου να αποφασίσει για τη λήψη απόφασης αναστολής ή μη των εκτελούμενων έργων. Στις 17 Ιούλη εξέδωσε τις δύο κατάπτυστες αποφάσεις της, με τις οποίες επιτρέπει τη συνέχιση των έργων τσιμεντοποίησης του Πεδίου του Αρεως. Και στις δύο αποφάσεις είναι ταυτόσημο το σκεπτικό με το οποίο ο Κ. Μενουδάκος και τ’ άλλα μέλη της Επιτροπής Αναστολών δικαιολόγησαν την απόρριψη του αιτήματος για προσωρινή διακοπή των εργασιών τσιμεντοποίησης του Πεδίου του Αρεως.
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα: «Περαιτέρω, κατά την κρίση της Επιτροπής, δεν παρίστανται ως προδήλως βάσιμοι οι λόγοι ακυρώσεως, οι οποίοι στηρίζονται στον ισχυρισμό ότι η έκταση του Πεδίου του Αρεως επί της οποίας ευρίσκεται το επίμαχο κτίριο αποτελεί δασωτέα και αναδασωτέα έκταση (σ.σ. η έμφαση δική μας). Επομένως, η κρινόμενη αίτηση αναστολής είναι απορριπτέα». Από πού αντλεί το δικαίωμα η Επιτροπή Αναστολών να κρίνει ποια έργα είναι επιτρεπτά σε εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί δασωτέες και αναδασωτέες, όταν είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι εκτάσεις αυτές προστατεύονται από το Σύνταγμα και δεν επιτρέπονται τέτοια έργα; Οι αποφάσεις είναι αυθαίρετες και αυτοί που τις εξέδωσαν γνωρίζουν φυσικά ότι παρανομούν και ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου.
Με την απόφαση 2568 του 1981, το Δ’ Τμήμα του ΣτΕ ήρθε να βάλει μια τάξη στην κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στο Πεδίο του Αρεως με την άναρχη και παράνομη δόμηση θεάτρων και κέντρων αναψυχής. Το αναγνώρισε ως κοινόχρηστο άλσος για το οποίο ισχύει η δασική νομοθεσία και ζήτησε να γκρεμιστούν όλα τα παράνομα κτίσματα και να αποκατασταθεί η δασική βλάστηση στις περιοχές που κάλυπταν αυτά τα κτίσματα. Ο Κ. Μενουδάκος και η Επιτροπή Αναστολών αντί να κάνουν τα πάντα για να εφαρμοστεί αυτή η απόφαση του Δ’ Τμήματος επικαλούνται την ύπαρξη των παράνομων κτισμάτων (που έπρεπε εδώ και δεκαετίες να γκρεμιστούν και να αποκατασταθεί η δασική βλάστηση), προκειμένου να δικαιολογήσουν τις δύο αποφάσεις τους.
Πέραν των όσων εκθέσαμε παραπάνω, ο Κ. Μενουδάκος, ως πρόεδρος της Ειδικής Επιτροπής του άρθρου 5 του νόμου 1470/1984, έχει την πρόσθετη υποχρέωση να ενεργεί για την πιστή εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ. Αντί λοιπόν να επικαλείται τα παράνομα κτίσματα του Πεδίου του Αρεως, οφείλει να κάνει όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την εφαρμογή της απόφασης 2568/1981 και την αποκατάσταση της νομιμότητας. Οφείλει να επανεξετάσει το ζήτημα και να πάρει πίσω εδώ και τώρα τις δύο αποφάσεις, κάνοντας δεκτή την κύρια αγωγή των δύο κατοίκων για το οριστικό σταμάτημα των έργων τσιμεντοποίησης του Πεδίου του Αρεως. Διαφορετικά, θα ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την τσιμεντοποίηση του Λυκαβηττού, του Φιλοπάππου, του Αλσους της Ν. Φιλαδέλφειας και άλλων δασών και δασικών εκτάσεων που έχουν κηρυχθεί δασωτέες και αναδασωτέες.
Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασών Αθηνών, που είναι ταυτόχρονα και μέλος της Διοίκησης της ΠΕΔΔΥ (Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλήλων), είναι επιφορτισμένος με το καθήκον της προστασίας του Πεδίου του Αρεως. Ομως στάθηκε και στέκεται μεσοβέζικα στην υπεράσπιση του δασικού χαρακτήρα του Πεδίου του Αρεως και των αποφάσεων με τις οποίες έχει κηρυχθεί αναδασωτέο. Οταν του ασκήσαμε κριτική για τη στάση του αυτή, εισπράξαμε το προφορικό υβρεολόγιό του, στην πρόσφατη κοινή συνέντευξη ΠΕΔΔΥ-ΓΕΩΤΕΕ και ΔΣΑ στα γραφεία του τελευταίου. Εφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για τις αποφάσεις 687 και 688 της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ. Ο κύριος αυτός, που τα τελευταία χρόνια άρχισε να συνδικαλίζεται μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΚΕ στην ΠΕΔΔΥ, φιλοδοξεί να γίνει Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ). Αυτόν τον συνδικαλιστή να τον χαίρεται η ΠΑΣΚΕ Δασολόγων και η πλειοψηφία του ΔΣ της ΠΕΔΔΥ. Αντιλαμβάνεστε τι έχει να γίνει με Πασόκο υπουργό Γεωργίας και ΓΔΑΠΟΔΦΠ το συγκεκριμένο στέλεχος της ΠΑΣΚΕ.