Στις 3 του Μάρτη, το Συντονιστικό Κατοίκων Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και Γύρω Περιοχών, έγραφε σε ανακοίνωσή του (είναι η πιο πρόσφατη ανακοίνωση που δημοσιεύεται στο blog του): «Εξίσου σημαντική είναι η παραίτηση του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας από την έφεση εναντίον της απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου με την οποία κρίθηκαν αυθαίρετα και κατεδαφιστέα τα παράνομα κτίσματα στο Αλσος. Ο δήμαρχος Βασιλόπουλος, αντί να κάνει δηλώσεις περί αξιοποίησης του Κενταύρου (Δημοτικό Συμβούλιο, 4/2/2015), οφείλει να αποσύρει την έφεση που άσκησε η προηγούμενη διοίκηση Γαϊτανά και με την οποία επεδίωκε να υπονομεύσει την ακεραιότητα και τον δασικό χαρακτήρα του Aλσους, διαφορετικά οι ευθύνες του θα είναι μεγάλες».
Στις 18 του Απρίλη, ομάδα αντιεξουσιαστών προχώρησε σε κατάληψη του «Κενταύρου», καλώντας «όσους και όσες διακατέχονται από τις βασικές αξίες της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας» να την πλαισιώσουν, για να μετατρέψουν το κτίριο «σε κέντρο κοινωνικών-ταξικών αγώνων» και να δημιουργήσουν «δομές αλληλεγγύης-αυτοοργάνωσης-ισότητας, αναγκαίες για τη μη εξαθλίωση των ζωών μας».
Το φλέγον ζήτημα, το προσπερνούν στην ανακοίνωσή τους με κωλοτούμπα που θα τη θαύμαζε και ο Τσίπρας, γράφοντας ότι το συγκεκριμένο κτίριο «κατόπιν ενδομικροπολιτικών συμφερόντων εγκαταλείφθηκε οριστικά και ρήμαξε». Οταν ξεκινάς ένα (υποτιθέμενο) κοινωνικό εγχείρημα μ’ ένα χοντρό ψέμα, τότε κάτι τρέχει. Διότι αυτοί που προχώρησαν στην κατάληψη του συγκεκριμένου χώρου ξέρουν ότι το κτίριο έχει κριθεί κατεδαφιστέο, διότι βρίσκεται μέσα σε δασική έκταση, και γι’ αυτό ο Δήμος δεν μπορούσε να το νοικιάσει και το εγκατέλειψε. Οπως ξέρουν πολύ καλά ότι τον αγώνα για την κατεδάφιση αυτού και των άλλων παράνομων κτισμάτων τον έδωσαν κάτοικοι της περιοχής, έχοντας κόντρα τις προηγούμενες δημοτικές διοικήσεις, που ήθελαν το Αλσος μια μεγάλη μπίζνα (γι’ αυτό και αβαντάρισαν τα σχέδια του Μελισσανίδη). Τέλος, ξέρουν πολύ καλά ότι και η νέα δημοτική διοίκηση δεν είχε καμιά πρόθεση να παραιτηθεί από την έφεση και να δηλώνει υπέρ της κατεδάφισης, αλλά αναγκάστηκε να το κάνει, επειδή πιέστηκε από αυτούς που αγωνίζονται για να σώσουν το Αλσος.
Αυτοί που προχώρησαν στη συγκεκριμένη ενέργεια, καταλαμβάνοντας το μοναδικό παρατημένο κτίριο στη Νέα Φιλαδέλφεια που δεν έπρεπε να καταλάβουν, κατάφεραν ήδη:
– Να επιτρέψουν στον Βασιλόπουλο και την παρέα του να εμφανίζονται ως υπερασπιστές του Αλσους, ενώ αρχικά είχαν αποδεχτεί τη συμφωνία Μελισσανίδη-ΣΥΡΙΖΑ και αναγκάστηκαν να κάνουν πίσω μετά τον αγώνα που έδωσε το Συντονιστικό Κατοίκων και τις επιθέσεις που δέχτηκε από τους μπράβους. Να επιτρέψουν στον Βασιλόπουλο να κάνει σπέκουλα εμφανιζόμενος ως έτοιμος να κατεδαφίσει το αυθαίρετο κτίσμα του «Κενταύρου», ενώ η αλήθεια είναι πως ο Δήμος κωλυσιεργεί και την 1η του Απρίλη ζήτησε αναβολή από το δικαστήριο το οποίο θα εκδίκαζε την έφεση (αναβλήθηκε τελικά για το Σεπτέμβρη).
– Να δημιουργήσουν εύφορο έδαφος για την προπαγάνδα του Μελισσανίδη, από την οποία είναι σίγουρο πως θ’ ακούσουμε κάποια στιγμή: «Κόπτεστε για το Αλσος, που η ΑΕΚ θα αναβαθμίσει, ενώ την ίδια στιγμή καταλαμβάνετε και αξιοποιείτε παράνομα και κατεδαφιστέα κτίσματα».
Οι ίδιοι, σαν να μην έχει γίνει τίποτα εδώ και ένα χρόνο, δε λένε κουβέντα για τα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη και τον αγώνα που δόθηκε και εξακολουθεί να δίνεται ενάντια σ’ αυτά. Γιατί άραγε; Το ξέχασαν, το θεωρούν ασήμαντο ή δε θέλουν να χαλάσουν κάποιες «φιλικές σχέσεις»;
Ο Βασιλόπουλος αρχικά έκανε καταγγελία και κάλεσε τα ΜΑΤ, αλλά μετά από αντιδράσεις που υπήρξαν και μέσα στην παράταξή του, αναγκάστηκε να τα διώξει και ν’ αρχίσει τις εκκλήσεις για διάλογο, προσπαθώντας να αποκομίσει πολιτική υπεραξία, εκθέτοντας αυτούς που έκαναν την κατάληψη στα μάτια του προοδευτικού κόσμου της περιοχής, που υπερασπίζεται τον ενιαίο δασικό χαρακτήρα του Αλσους.
Πέρα από προθέσεις (οι οποίες στην πολιτική δεν παίζουν κανένα ρόλο), όσοι προχώρησαν στο συγκεκριμένο εγχείρημα ρίχνουν νερό στο μύλο εκείνων που απεργάζονται την αρπαγή του Αλσους. Ερχονται σε ευθεία αντίθεση με το κίνημα που αγωνίζεται ενάντια στα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη και με την πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής που εδώ και χρόνια στηρίζει τους αγώνες για την υπεράσπιση του Αλσους. Γι’ αυτή τους τη συμπεριφορά οφείλουν εξηγήσεις στο κίνημα. Οχι εξηγήσεις που δεν αντέχουν σε στοιχειώδη κριτική, όπως ότι «δεν είχε γίνει καμία κίνηση κατεδάφισης ούτε όσο ο χώρος λειτουργούσε ως καφετέρια προς όφελος του κεφαλαίου, ούτε όσο έμενε ερειπωμένος, ούτε ποτέ καμία νύξη κατεδάφισης έχει γίνει για τα υπόλοιπα τσιμεντοποιημένα κομμάτια του άλσους». Μπορεί ο Δήμος να μην έκανε καμιά κίνηση, όμως το αγωνιζόμενο κίνημα σ’ αυτή την κατεύθυνση πίεζε. Εκτός αν δεν ενδιαφέρει τι λέει το κίνημα που αγωνίστηκε και αγωνίζεται, αλλά μόνο τι λέει ο Δήμος. Και βέβαια, αναφορές σε «ψευτοδιλήμματα περί δέντρων και τσιμέντων», που «θα το απαντήσουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της Ν.Φ. και είναι κάτι το οποίο για εμάς μπορεί να γίνει μόνο μέσα από οριζόντιες διαδικασίες που όλοι αποφασίζουν από κοινού», εκθέτουν ανεπανόρθωτα αυτούς που τα γράφουν.