Τα τελευταία χρόνια αυξάνεται η αδιαφορία των φοιτητών για τις φοιτητικές εκλογές. Φέτος, όπως ήταν αναμενόμενο, λόγω των συνεχών εξελίξεων στην κεντρική πολιτική σκηνή και την ενασχόληση όλων με αυτές, το ενδιαφέρον ακόμα και των ίδιων των κομματικών φοιτητικών παρατάξεων ήταν αισθητά πεσμένο. Οι φετινές εκλογές δε θύμιζαν σε τίποτα τις «ένδοξες» στιγμές του παρελθόντος.
Στα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών οι συσχετισμοί ως προς τη σειρά κατάταξης παρέμειναν οι ίδιοι, όμως είναι χαρακτηριστική η ομοιότητα των τάσεων με αυτές των βουλευτικών εκλογών. Είχαμε αύξηση της αποχής, πρώτη τη ΔΑΠ (ΝΔ) αλλά με σοβαρές απώλειες, μεγάλη πτώση των ψήφων της ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ) για δεύτερη συνεχή χρονιά και ταυτόχρονα ενίσχυση των «αριστερών» δυνάμεων, κυρίως των ΕΑΑΚ και της Αριστερής Ενότητας, της οποίας τα μέλη, μετά το εκλογικό ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ «ξέφυγαν» τελείως και κατέβηκαν στις εκλογές με το σύνθημα «τίποτα το ίδιο από δω και μπρος!». Βέβαια, το ποσοστό τους, παρά την αύξηση, παρέμεινε πολύ κάτω και από την ΠΚΣ, η οποία σημείωσε μικρή άνοδο, και από τα ΕΑΑΚ και δεν σημείωσε τον υπερτριπλασιασμό που σημείωσε το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές. Ετσι, έκαναν γαργάρα το προεκλογικό σύνθημα, ενώ οι αντίπαλοί τους μπορούν κάλλιστα να τους απαντήσουν «όλα ίδια και από δω και μπρος!».
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, είμαστε σίγουροι πως θα ξανακούσουμε για αριστερές στροφές και μηνύματα της νεολαίας, όπως ακούμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Σαφώς και είναι ευχάριστο να μειώνονται οι ψήφοι προς τις λεγόμενες καθεστωτικές παρατάξεις, οι οποίες πλέον αναγκάζονται να παίρνουν θέση για τα πολιτικά γεγονότα με αποτέλεσμα να εκτίθενται. Αυτό, όμως, έχει περισσότερο ηθική παρά πρακτική-πολιτική διάσταση. Αυτή τη στιγμή το κλίμα που υπάρχει στα πανεπιστήμια (όπως και σε όλη τη κοινωνία) είναι κλίμα γενικευμένης ηττοπάθειας και μόνον όταν οι φοιτητές δείξουν ότι σηκώνουν το κεφάλι ψηλά και διεκδικούν το μέλλον τους θα μπορούμε να μιλάμε για «στροφές» προς αγωνιστική κατεύθυνση.
Αυτό είναι και το μεγάλο ζητούμενο. Ζητούμενο που δεν χρειαζόμασταν τις εκλογές για να το διαπιστώσουμε. Το διαπιστώσαμε από την αδυναμία του κινήματος την περίοδο του νόμου Διαμαντοπούλου.
