Περιορισμός συνδικαλιστικών ελευθεριών

Ως πρελούδιο της εισαγωγής του αντιδραστικού νέου συνδικαλιστικού νόμου, που αναμένεται οσονούπω, μπορούμε να εκλάβουμε το σχετικό εδάφιο που αναγράφεται στις αναλυτικότατες ενημερωτικές εγκυκλίους της Διεύθυνσης Σπουδών, Προγραμμάτων και Οργάνωσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για τη λειτουργία των Δημοτικών Σχολείων και Νηπιαγωγείων για το σχολικό έτος 2017-2018.
 
Στις εγκυκλίους αυτές (αρ. πρωτ. Φ7/ΦΜ/143016/Δ1 για τα Δημοτικά και αρ. πρωτ. Φ7/ΦΜ/143031/Δ1 για τα Νηπιαγωγεία) με ημερομηνία 31/8/2017 αναγράφεται το εξής εκπληκτικό: «Εκπρόσωποι των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων καθώς και εκπρόσωποι Συνδικαλιστικών Οργανώσεων των εκπαιδευτικών μπορούν να επισκέπτονται τις σχολικές μονάδες μετά από συνεννόηση με τη Διεύθυνση του σχολείου» (στο κεφάλαιο Φοίτηση και Σχολική Ζωή της εγκυκλίου για τα Δημοτικά και στο κεφάλαιο Επιτήρηση μαθητών – Ασφάλεια μαθητών της εγκυκλίου για τα Νηπιαγωγεία).
 
Είναι φανερό ότι επιχειρείται να επιβληθεί μια πρακτική περιστολής των συνδικαλιστικών ελευθεριών και των συλλογικών δικαιωμάτων. Μέχρι τώρα, η πάγια πρακτική ήταν η απρόσκοπτη επίσκεψη στα σχολεία -την ώρα του διαλείμματος- συνδικαλιστών ή ολόκληρων παρατάξεων ή μεμονωμένων αγωνιστών με σκοπό την ενημέρωση των εκπαιδευτικών, την παρουσίαση και ανάλυση θέσεων, το κάλεσμα σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, κ.λπ. Η πρακτική αυτή (που είναι αλήθεια ότι συναντούσε εμπόδια από άκρως συντηρητικούς και αντιδραστικούς διευθυντές, αν και σε μεμονωμένες περιπτώσεις) ήταν ένα status quo που ίσχυε τα τελευταία περίπου σαράντα χρόνια. Οι εκπαιδευτικοί και γενικότερα οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους κατέκτησαν και επέβαλαν στην πράξη ελευθερίες στη συλλογική έκφραση και δράση μέσα στους χώρους εργασίας, που είτε είχαν νομική ισχύ είτε αποτελούσαν ένα εθιμικό δίκαιο.
 
Τώρα, οι συριζαίοι ως συνεπείς διαχειριστές του κεφαλαίου και μάλιστα στα μνημονιακά χρόνια, ανέλαβαν το καθήκον του ξεπατώματος και αυτών των δικαιωμάτων. Εξ ου και η σχετική αναφορά στις παραπάνω εγκυκλίους, που προετοιμάζει το δρόμο και μας δίνει μια αίσθηση του τί θα περιλαμβάνει ο νέος συνδικαλιστικός νόμος, που ουσιαστικά θα καταργεί το δικαίωμα στην απεργία. Το σημείο αυτό θα δώσει αέρα στα πανιά κάθε αντιδραστικού στοιχείου στις διευθύνσεις των σχολείων, κάθε ευθυνόφοβου και οσφυοκάμπτη διευθυντή να απαγορεύσει ουσιαστικά την είσοδο στο σχολείο συνδικαλιστών, κυρίως προερχόμενων από τον αριστερό, ριζοσπαστικό χώρο και θα πυροδοτήσει πολλαπλά επεισόδια.
 
Για το ζήτημα έβγαλε καταγγελία η Διδασκαλική Ομοσπονδία, στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει τα εξής:
 
«Η προφορική διαβεβαίωση της πολιτικής ηγεσίας ότι η ρύθμιση αποσκοπεί στην εξάλειψη των φαινομένων παρεμπόδισης της συνδικαλιστικής ενημέρωσης που, σποραδικά, έχουν συμβεί στο παρελθόν δεν καθησυχάζει τις ανησυχίες. Το Υπουργείο Παιδείας ανοίγει ζήτημα μη ελεύθερης εισόδου των συνδικαλιστικών οργανώσεων στα σχολεία συναρτώντας την από την προαπαιτούμενη συνεννόηση με τη διεύθυνση του σχολείου. Ποια είναι, αλήθεια, η πρόβλεψη για τις, λίγες αλλά υπαρκτές, περιπτώσεις που η όποια διεύθυνση του σχολείου είναι αρνητική προς τη συνδικαλιστική δράση; Το ΔΣ της ΔΟΕ θεωρεί ότι η αναφορά αυτή, αντικατοπτρίζει μια λογική περιστολής συλλογικών κατακτήσεων και ελευθεριών  σε επίπεδο συνδικαλιστικής δράσης».