Από το τέλος της προηγούμενης εβδομάδας τα παπαγαλάκια του Τύπου (με προεξάρχουσα τη φυλλάδα του συγκροτήματος «Το Βήμα», που κρατά τη γραμμή των ίσων αποστάσεων και στην ουσία αβαντάρει απ’ την πλευρά της «αντιπολίτευσης» την κυβερνητική πολιτική) άρχισαν να δημοσιεύουν πληροφορίες που «διέρρευσαν» από το Μαξίμου, ότι ο νόμος πλαίσιο για τα ΑΕΙ θα κατατεθεί μέσα στο Φεβρουάριο και πριν να ολοκληρωθεί η συζήτηση στη βουλή για την αναθεώρηση του συντάγματος.
Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η απόφαση ελήφθη σε σύσκεψη υπό την προεδρία του Καραμανλή, την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου.
Την Τρίτη πια, 13 του Φλεβάρη, η είδηση φιγουράριζε σε όλες τις εφημερίδες.
Ωστόσο, παλινωδίες στο λόγο του κυβερνητικού εκπροσώπου και της Μ. Γιαννάκου, ως προς το χρόνο κατάθεσης του νομοσχέδιου, εξακολουθούσαν να υπάρχουν.
Τη μια ο Αντώναρος δήλωνε ότι το νομοσχέδιο είναι στη φάση της τελικής επεξεργασίας και θα κατατεθεί στη βουλή και την άλλη ότι ο διάλογος είναι μια ζωντανή διαδικασία που εξελίσσεται δημιουργικά.
Τη μια η Γιαννάκου με ύφος χιλίων καρδιναλίων δήλωνε ότι ο χρόνος κατάθεσης είναι «πλεονέκτημα της κυβέρνησης που δεν θα εκχωρήσει σε κανέναν» και σε τέσσερις μέρες έκανε στροφή και ανακοίνωνε σε εκπομπή της ΝΕΤ ότι ο νέος νόμος πλαίσιο θα βρίσκεται στη βουλή το αργότερο ως τις αρχές Μαρτίου.
Ανεξάρτητα από τα πολιτικά παιχνίδια, τις κινήσεις τακτικής εν είδει ψυχολογικού πολέμου, το ενδεχόμενο της κατάθεσης του νομοσχέδιου για το νόμο πλαίσιο το αμέσως επόμενο διάστημα, είναι υπαρκτό. Και αυτό γιατί η κυβέρνηση θεωρεί ότι δεν έχει πια να χάσει ή να κερδίσει τίποτε, αφού έχει σπάσει η πολιτική συμμαχία με το ΠΑΣΟΚ για την αναθεώρηση του άρθρου 16.
Επειτα, θεωρεί ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί, στη φάση αυτή, το μπάχαλο που επικρατεί στο κόμμα της αντιπολίτευσης, μετά και τις γνωστές δηλώσεις Πάγκαλου για το άσυλο (δεν είναι τυχαία η ευρεία δημοσιοποίηση της είδησης της κατάθεσης του νομοσχέδιου, μετά τη φασιστική έκρηξη Πάγκαλου και την αμηχανία που προκάλεσε στο ΠΑΣΟΚ, πάνω που αυτό πήγε ν’ ανασάνει με την αναδίπλωση του αρχηγούλη του για την αναθεώρηση του συντάγματος) και το γενικότερο αλαλούμ σ’ αυτό ως προς τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στο νόμο πλαίσιο.
Με τον αέρα ότι το κόμμα της αντιπολίτευσης δεν θα της δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, μιας και οι θέσεις του είναι πανομοιότυπες με αυτές της ΝΔ σε όλα τα ουσιαστικά και επίμαχα σημεία του νόμου πλαισίου, η κυβέρνηση λοιπόν, εμφανίζεται έτοιμη να προχωρήσει.
Στο πλευρό της και ο βραβευθής από το FBI για την «αντιτρομοκρατική» του δράση Μ. Χρυσοχοϊδης, σκιώδης υπουργός Παιδείας του ΠΑΣΟΚ (η σημειολογία Παιδεία-«αντιτρομοκρατία» είναι χαρακτηριστική), που κάλεσε την υπουργό Παιδείας να καταθέσει άμεσα το νόμο πλαίσιο για «να υπάρξει διάλογος πάνω σ’ αυτόν» και ο Πάγκαλος βεβαίως, που δήλωσε ότι θα ψηφίσει τις διατάξεις με τις οποίες συμφωνεί.
Παράλληλα, η κυβέρνηση βάζει μπροστά τις συμμαχίες της.
Οι 8 «εκπρόσωποι» των «χιλίων» (αυτοί μόνον κάνουν παιχνίδι στις δημόσιες εμφανίσεις) εκσυγχρονιστών πανεπιστημιακών εμφανίστηκαν ξανά αποφασισμένοι να παρέμβουν στα πανεπιστημιακά όργανα και στο επικείμενο συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ για να αποτρέψουν τη συνέχιση των κινητοποιήσεων, ενώ πρόσφατη είναι και η εμετική στάση-συμφωνία υποστήριξης των αντιδραστικών αλλαγών, της πλειοψηφίας των πρυτάνεων.
Σε βρόμικο ρόλο στρατεύεται και πάλι ο Τύπος, που αρχίζει να δουλεύει τα σενάρια της υποχώρησης του κινήματος, βάζοντας σφήνες (υπαρκτές ή όχι) ανάμεσα κυρίως στους πανεπιστημιακούς, που στηρίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Παρόλα αυτά, οι πρόσφατες αποφάσεις του ΕΜΠ, του Αριστοτέλειου και του Πάντειου για συνέχιση της απεργίας, διαψεύδουν, προς το παρόν, τις προσδοκίες.
Εκείνο, όμως, που μπορεί να ανατρέψει όλα τα τρομοκρατικά σενάρια, όλους τους αντιδραστικούς σχεδιασμούς, είναι το ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα. Αυτό τρέμουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτό ματαίωσε ως τώρα την προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 16, αυτό μπορεί να γίνει πραγματικός καταλύτης των εξελίξεων, βάζοντας ταφόπλακα στη «μεταρρύθμιση».
Γι’ αυτό και πρέπει να συνεχίσει ακόμα πιο δυνατά τώρα.
Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, δεν υπάρχει περιθώριο οπισθοχώρησης.
Η κυβέρνηση και ο άσπονδος φίλος του κινήματος, το ΠΑΣΟΚ, είναι το ίδιο επικίνδυνοι για το μέλλον του Δημόσιου Δωρεάν Πανεπιστήμιου.
Γιούλα Γκεσούλη
